Bewoond

[Sahne]

Bewoond

Mijn hoofd is bewoond
Jij huist in mijn gedachten,
Mijn herinneringen
Je wentelt je in mij
Spiegelt je in mijn ogen
Want ik zie je overal

Wanneer je behaaglijk wegzakt
In opgestapelde kussens van gedachten
En deuren opent van alles wat ik
Tracht te vergeten
En zonder bijbedoeling
Mijn muren omver breekt
Bouw je een nieuw tehuis voor mijn herinneringen
En voor jezelf een plek daarin

Je eist nieuwe ruimtes op
Glimlachend poets je mijn tranen
Opgeborgen in een kostbare kast
Je streelt mijn lippen
Valt in slaap op mijn tong
En zelfs ’s nachts hol je in mijn dromen rond
Vangt nachtmerries in je armen
Wiegt me dieper in slaap
Door een blik van je rustgevende gezicht

Ik kan je niet dwingen
Te verhuizen
Eigenlijk wil ik het ook niet
Je zal blijven ronddolen
In de eindeloze ruimtes
Van mijn hoofd
Zet de ramen maar open
Adem mijn ademtochten mee in
En leef met me mee
Bewoner van mijn ziel

[lovetear]

Hmm, denk dat anderen dit best mooi gaan vinden, maar ik vind het een beetje saai eigenlijk, je hebt teveel woorden nodig denk ik.