Winderige wateren,
en stille zee-en.
Mijn gedachten dwalen ,
over dit water. <=ja klinkt idd beter
De wind ruist,
de bladeren ritselen.
Mijn ziel op oneindig ,
onder dit bladerdak.
Zo zie je slakken bewegen,
met geen zorg te gaan. <-- deze zin zou ik veranderen
Zo vallen de stenen, ben ik met je eens maar voorbij dit raam. weet nog niet waarin
Het raam van mijn leven,
gebouwd uit glas en lood.
Sommige stukjes mooi,
anderen verkloot. <-- leuke strofe!
Dit geheel is niet te noemen, <-- waar duid je op?
mooi of juist heel lelijk. het geheel: mijn leven
Mijn leven als een puzzel,
maar of elk stukje past ? <-- loopt niet zo lekker vind ik
Leven is eindig,
maar liefde is dat niet .
Maar fijne gedachten,
zijn er niet . <-- 2 x "niet" zou ik veranderen idd
Wanneer komt mijn leven,
eindelijk eens goed.
Of ben ik verbannen,
naar een leven vol overmoed.
niet zon pakkend einde, denk nog eens goed na wat je probeert te zeggen met je gedicht en zet dat in je laatste zin.
dat kan niet, want dat is niet te verwoorden daar zit een hele geschiedenis aan vast, dit einde is zo vaag omdat ik zelf nog niet weet wat ik ermee moet
-----------------
ik hoop dat je er wat mee kan!
dankje hier heb ik veel aan ik ga het nog eens bekijken
__________________
Telkens weer; denk ik aan jouw ogen bij het afscheid...
|