Proloog

[niña]

Ze liepen omstebeurt tegen haar aan. Het meisje voelde de aanrakingen als steken met een mes. Dit was een voorbode, een aanduiding om te laten weten wat er zou komen. Dat als ze wilden haar óveral konden aanraken, maar dan ergens in een kamertje verstopt, en niet in de schoolgang.
Ze wilde zo graag iemand anders zijn. Een ander leven leiden. Geknakt in de knop was een eufemisme, zij had nooit de kans gehad boven de grond uit te komen. Ze liep als een ondode door de wereld heen, en nog waren er die demonen die haar lastigvielen. Die haar niet wilden laten lopen zonder te leven.
Jarold kwam naast haar lopen. ‘Je kan vanmiddag vast en zeker wel later thuis komen.’ fluisterde hij in haar oor.
Het meisje slikte en knipperde alleen met haar ogen. Jarold’s vingers gleden kort langs haar hals.
Net toen ze het lokaal in wilde lopen om van hem af te zijn liep ze tegen Tessa aan. ‘Je kan natuurlijk uitkijken waar je loopt trut.’ glimlachte ze. Het meisje drong haar tranen terug. ‘Het spijt me.’
‘Dat hebben we ook niet vaker gehoord.’ Tessa liep stevig tegen haar aan voor de deuropening door te gaan. Het meisje knikte van ja en volgde haar op gepaste afstand.
Iris, Nadia, Marieke, afwachtend om haar zwakke plek, haar hele wezen, te pakken. Al die anderen die haar ongewild in dit leven houden. Het meisje zucht en loopt dan naar haar plaats. Het is de laatste dag.

[Vogelvrij]

Dat als ze wilden haar óveral konden aanraken, maar dan ergens in een kamertje verstopt, en niet in de schoolgang.

Ergens mis ik een "ze" in deze zin, of anders snap ik hem niet.

Aan het einde ga je ineens naar de tegenwoordige tijd over?

Verder.. Tsja, het is nog maar een kort stukje, maar ik wil wel meer lezen, geloof ik

[Zut Alors!]

Tja, een beetje vaag. Maar vooral die laatste zinnen wekken veel spanning op, dat is netjes gedaan. Alleen...

Die laatste zinnen zijn opeens in tegenwoordige tijd, en dat loopt niet helemaal lekker over. Vooral omdat deze zin:

"Al die anderen die haar ongewild in dit leven houden."

eigenlijk geen op zichzelf staande, echte zin is.

Maar voor de rest kan ik er weinig op aanmerken. Alleen dit beeld:

"Tessa liep stevig tegen haar aan voor de deuropening door te gaan. Het meisje knikte van ja en volgde haar op gepaste afstand. "

is me niet helemaal duidelijk.

[Riantje]

Tja, dit soort verhalen spreken me niet zo aan, maar ik wil natuurlijk wel wat over je schrijfstijl zeggen. Je bouwt de spanning goed op, maar ik mis een soort van inleiding. Het leek net of ik midden in een fragment van een verhaal viel. Daarom komt het op mij een beetje onduidelijk over. Het kan natuurlijk ook een bepaalde structuur zijn waarin je schrijft, maar het viel me even op.

Ze liep als een ondode door de wereld heen, en nog waren er die demonen die haar lastigvielen.

'Ondode'? Kan je mij misschien vertellen wat dat betekent?

Verder zal ik gewoon verder schrijven als ik jou was, ik ben benieuwd

[Zut Alors!]

omstebeurt is trouwens niet zo'n mooi woord.

Een ondode is iemand die niet dood is, maar ook niet leeft. (een zombie)

[Roosje]

Hm. Tja. Ik wil wel meer lezen, je zegt dat het een proloog is - is er al meer?