Samenwonen

Ben ik weer met de zeurtopics Ik vroeg me af waarom de mensen die samenwonen, nu eigenlijk zijn gaan samenwonen. Wat waren jullie verwachtingen? Zijn die uitgekomen? Is jullie relatie erop vooruitgegaan of juist niet? Is de spanning er uberhaupt nog een beetje in te houden? En hebben jullie er spijt (nou ja, groot woord misschien) van dat jullie zo vroeg al samenwonen? Heb je niet het gevoel dat je iets mist?

En voor de mensen die niet samenwonen - lijkt het je wat? Wat verwacht je er van? Waarom wil je het wel of niet? Hoe wil je het?

EDIT voor MTpower: Als je het nog niet wil, waarom dan niet? En wanneer wel? Zie je een toekomst voor je met iemand samen, of niet?

Nu ja, leef je uit.

[MTpower]

ik wil het nog niet...

Ik woon niet samen. Ten eerste ken ik mijn vriend nog niet zo heel lang, ten tweede ben ik erg op mijn vrijheid gesteld en ten derde wil ik eerst een tijd in mijn eentje wonen. Ik ga in september op kamers en dat wil ik per se alleen meegemaakt hebben.

Ja, ik wil wel ooit met hem samenwonen, misschien na mijn studie. Het lijkt me echt heel leuk, maar nu nog niet. Overigens wil ik wel per se een eigen kamer als we gaan samenwonen, ik heb het nodig om alleen te zijn.

[vampire_esje]

Morgan schreef op 25-06-2005 @ 00:06 :
Ik vroeg me af waarom de mensen die samenwonen, nu eigenlijk zijn gaan samenwonen.
Wat waren jullie verwachtingen? Zijn die uitgekomen?
Is jullie relatie erop vooruitgegaan of juist niet?
Is de spanning er uberhaupt nog een beetje in te houden?
En hebben jullie er spijt (nou ja, groot woord misschien) van dat jullie zo vroeg al samenwonen?
Heb je niet het gevoel dat je iets mist?

Nu ja, leef je uit.

ik ben gaan samenwonen met mijn partner omdat ik erg graag iedere ochtend wakker wilde worden naast hem. Maar ook omdat het niet goed ging tussen mij en mijn ouders.. ik was er zeg maar echt aan toe...
Ik had eigenlijk geen verwachtingen, ik wist ook niet wat mij te wachten stond..
Onze relatie is gelijk gebleven en ik zou niet meer anders willen!

Vampire_esje

[Tiño]

ik woon in principe alleen, maar in t weekend en soms vaker ,is mn vriendin er wel en wonen we hier ''samen''.
Oftewel alles samen doen enzo...maarja das ook max een halve week, dus ook weer niet helemaal. en in principe woont ze gewoon thuis.

Dan zouden ze net zo nuchter en makkelijk moeten zijn als dat ik ben, ik kan wel een klein aantal mensen bedenken waarmee dat zou kunnen maar de kans is dus klein dat ik ervoor kies serieus samen te gaan wonen (vriend/in, kennis/huisgenoot).

Ik verwacht samenwerking, als een bepaalde methode bijvoorbeeld heel erg afwijkt van dat van mij moeten er duidelijk afspraken worden gemaakt. Of de afwas links of rechts komt te staan kan me geen flikker schelen, wat me wel kan schelen is afspraken maken voor de was en dan alsnog al zijn/haar kleding bij elkaar moeten rapen omdat hij/zij het zelf weer eens vertikt.

Ik ben niet extreem hygienisch/schoon ingesteld maar het moet geen zwijnenstal worden natuurlijk als ik er zelf niets aan doe. Mwah, allemaal kleine dingetjes, ik pas me wel aan maar dat verwacht ik ook terug.


(Conclusie; samenwonen is niets voor mij )

[WolterB]

Ik woon niet samen, ik studeer hier en zolang ik hier blijf studeren en ik geen vriendin heb die in dezelfde plaats studeert, dan wordt samenwonen een lastig iets

[zeep007]

Ik woon samen. En ik moet zeggen dat we vrij roekeloos zijn gaan samenwonen. Ik wou graag naar de stad, hij ook. Lekker praktiscch, plus het idee van iedere dag naast elkaar worden leek ons ook wel wat.

Vervolgens deden we het dus. Op een hele natuurlijke wijze is alles tot stand gekomen. De kleuren verf tot de geldzaken, alles is zonder problemen verlopen. Ook de huishoudelijke verdeling is heel naturlijk tot stand gekomen op een manier waarbij we allebei tevreden zijn. Dit had ik eigenlijk niet verwacht, ik had wel gedacht dat we veel afspraken zouden moeten maken. Dit hebben we echter dus niet tot nauwelijks gedaan en we zijn het over veel dingen eens.
Nu denk ik weleens, is het niet te snel gegaan. Hadden we niet wat langer moeten wachten, moesten we niet wat langer genieten van onze verliefdheidsfase, moeite voor elkaar doen etc. Verder hadden we ook nog niet echt de toekomst ingekeken en lopen we daar nu een beetje tegenaan.
Dit valt wel weer op te lossen en ik kan me nu niet meer voorstellen zonder hem. Hij is nu eenmaal echt mijn thuis geworden zeg maar.

Die verliefdheid is er nog steeds, weliswaar iets minder heftig, maar wel degelijk aanwezig. Ik hou ook nog heel veel van hem en heb dingen echt voor hem over. Wil hem verrassen etc. Het wel leuk houden en nog steeds lol hebben.

Het enige waar we allebei aan hebben moeten wennen, zijn onze vrienden. Laat ik het zo zeggen; hun hebben erg moeten wennen aan deze situatie. Zoveel is er niet eens veranderd, we wonen alleen wat verder weg, maar het heeft toch invloed gehad. Wel jammer, maar tis gelukkig geen verloren zaak. Maar het was dus wel iets waar we van tevoren ook geen rekening mee hebben gehouden.

Wat ik wil zeggen is;dat we roekeloos eraan begonnen zijn, dat ik zo gelukkig ben, dat het goed is uitgepakt en dat ik het niet anders zou willen hebben.

ik heb een poosje samengewoond met een ex, en dat hadden we beter niet kunnen doen.

nu als ik een vriendin zou hebben, zou er toch wel iets heel raars moeten gebeuren als ik binnen de 2 jaar zou gaan samenwonen.

ik ben te zeer aan mijn vrijheid gewend.

[Chloe Siere]

Mijn vriend en ik hebben nu bijna 2,5 jaar wat. Ik zou erg graag het huis uit willen en op mezelf willen wonen. Echter, ik studeer nog en heb er echt geen geld voor. Ik krijg het minimum aan studiefinanciering, verdien genoeg om leuke dingen te doen, maar daar houdt het mee op. Mijn ouders zullen me verder niet helpen in de kosten, wat ik ook absoluut niet wil. En lenen staat mij een beetje tegen... als ik 2 jaar verder was, zou het nog wel kunnen. Maar ik verwacht nog 5 jaar te moeten studeren (wegens overstap) en 5 jaar lenen vind ik toch wat te veel...

Mijn vriend wil daarbij ook nog niet samenwonen. Hij moet nog 2 jaar en wil die 2 jaar sowieso thuis blijven. Hij vindt het wel best zo. En als ie gaat werken straks, wil hij eerst een jaar kunnen wennen en sparen. Ik hoop dus dat we over 3 jaar gaan samenwonen. Maar dat is nog een heel eind ver weg.

Als ik een geweldige kans zou krijgen om nu al op mezelf te gaan wonen, zou ik het wel doen. Ik vind het geen punt om een tijdje alleen te gaan wonen, zonder mn vriend dus. Ik denk ook dat ie er dan toch wel bijna dagelijks zit uiteindelijk

[snoopy]

Ik wil eigenlijk heel graag met m'n vriend samenwonen. We zijn nu zo'n 2,5 jaar samen. Ik heb alleen altijd gezegd dat ik eerst op mezelf wil wonen voor ik wil gaan samenwonen. Het stomme is: ik heb er helemaal geen behoefte aan om op mezelf te wonen, ik heb het prima thuis. Het enige wat ik wel zou willen is nu direct met hem samenwonen. Maar om nou uit huis te gaan, alleen maar als een soort tussenstap.... Nou ja, voorlopig blijft het waarschijnlijk dus gewoon zo

Wat ik ervan verwacht: lekker relaxt bij elkaar zijn. Als je elkaar dan ziet hoef je niet per se samen dingen te doen, je kunt ook je eigen dingen doen, maar toch lekker samen zijn. Dat lijkt me heerlijk

[sicilion]

als het goed is woon ik over een jaartje samen nu woon ik nog net als mijn vriend in groningen maar als ik straks op kamers zit in den bosch en hij in rotterdam verwacht dat ik hem niet echt vaak zal zien. oftewel wil graag samenwonen zodat ik hem tenminste nog zal zien. zowieso is hij de eerste jongen waarbij ik zoiets heb van: ik hoef geen ander meer en ik wil gewoon dolgraag bij hem zijn (en dat terwijl ik een jaar geleden nog riep dat ik nooit een vaste relatie wou )

Ehm, omdat het praktisch was: als we beide apart een kamer zouden hebben zouden we toch de ene helft van de week bij hem en de andere helft bij mij zijn. Dan kun je beter meteen gaan samenwonen

Bovendien waren we al lang bij elkaar.

En uiteraard wilden we het beide graag en waren we elke dag al heel veel bij elkaar.

Ik heb zelf het idee dat onze relatie erop vooruit is gegaan (zou ook kunnen komen doordat we door samen / op onszelf wonen zelfstandiger zijn geworden.)

Maar, anyway, ik vermaak mij prima moet ik zeggen.

vanaf het moment dat we iets hadden ben ik bij hem 'ingetrokken' (na mijn eindexamen vorig jaar)
omdat ik per se het huis uit wilde en dat leek de meest logische en makkelijke oplossing.
inmiddels zijn we al een keer verhuisd, maar zitten we nog steeds in een studentenhuis samen op een piepklein kamertje, nog een maand of 3 waarschijnlijk, dan hopen we een appartement te kunnen huren.

[Smobbo]

snoopy schreef op 25-06-2005 @ 10:00 :
ik heb er helemaal geen behoefte aan om op mezelf te wonen, ik heb het prima thuis. Het enige wat ik wel zou willen is nu direct met haar samenwonen. Maar om nou uit huis te gaan, alleen maar als een soort tussenstap.... Nou ja, voorlopig blijft het waarschijnlijk dus gewoon zo

Wat ik ervan verwacht: lekker relaxt bij elkaar zijn. Als je elkaar dan ziet hoef je niet per se samen dingen te doen, je kunt ook je eigen dingen doen, maar toch lekker samen zijn. Dat lijkt me heerlijk

Maarja, als ik begin met m'n studie ga ik in de loop van het jaar misschien wel op kamers wonen, en dat kan dan ook wel samen , we studeren toch in de zelfde stad.

Ik ben niet heel bewust gaan samenwonen. Ik zat in de vakanties gewoon heel veel bij hem, steeds meer van mijn spullen lagen bij hem, ik kreeg m'n eigen plank in zijn kast en een eigen la ( ) en mja, toen woonden we samen.
Mijn verwachtingen.. hmm, ik had niet echt heel bewuste verwachtingen. We woonden eerst met z'n tweetjes op één kamer, dus ik verwachtte wel dat we af en toe ruzie zouden krijgen. Maar verder verwachtte ik gewoon dat 't allemaal wel op z'n pootjes terecht zou komen. In het begin kregen we inderdaad iets meer ruzie, maar dat was ook altijd snel over. 't Ging allemaal goed, dus zijn we groter gaan wonen, iets meer comfort
Onze relatie is alleen nog maar dieper geworden, dus beter. Spanning is er nog steeds.
Ik heb nooit spijt gehad, hij ook niet. Ik zou ook niet anders meer willen.

[Shitonya]

Ik wil wel graag samenwonen, maar niet binnen nu en 6 maanden, dat zou namelijk een bloedbad worden. Maar over een half jaartje denk ik dat ik het wel zal overleven.

Volgend jaar gaan mijn vriend en ik sort of samenwonen op kot, dus vijf à zes dagen in de week. We hebben samen een duplex-studio gehuurd Ik kijk er erg naar uit en ik ben er behoorlijk van overtuigd dat 't wel zal werken, aangezien we nu ook al vijf à zes dagen in de week bijna constant samen zijn. Het enige verschil zal zijn dat er geen poetsvrouw meer komt en dat het 'officieel' is

We zijn nu anderhalf jaar samen trouwens, en nog altijd heel erg verliefdig

Bij ons is het er min of meer ingeslopen. We hadden een half jaar toen ik opeens uit het niets een huisje toegewezen kreeg, was glad vergeten dat ik überhaupt ingeschreven stond. Toen al was hij iedere dag bij me, bleef ook slapen. Dan merk je dat er een extra tandenborstel staat, dat je zijn was aan het doen bent en hij nog vaker thuis is dan jezelf bent. Tsja, dan woon je samen.

Het is van het begin af aan goed gegaan. We hebben echt zelden ruzie, over het algemeen denken we het zelfde over dingen. Een taakverdeling hebben we ook niet echt, dat loopt allemaal vanzelf wel. We zijn zo'n type stel dat iedere dag bij elkaar is en ook wil zijn, en ik vind het echt heerlijk om thuis te komen, wetende dat hij er is. Hij is echt mijn thuis geworden en het bevalt me echt prima.

[Hagel]

Ik ben met mijn ex vrij snel samen gaan wonen en woonden op een studentenkamer, we hebben het bijna 2 jaar volgehouden en toen was het niet meer leuk. Ik denk dat het er aan ligt dat we te snel zijn gaan samenwonen en ik zou het nu ook nooit meer zo snel doen. Mijn vriend die ik nu heb slaapt regelmatig hier en ik ook daar maar ik heb absoluut geen behoefte aan samenwonen, het is zo prima. In december gaat ie waarschijnlijk stage lopen en misschien dat hij dan een paar maanden hier komt wonen, dat lijkt me dan wel leuk als hij maar weer naar huis kan

Ik woonde al een tijdje op mezelf toen we een relatie kregen. Toen we net een relatie hadden bleef hij een keer een nachtje logeren en dat nachtje werden er twee en drie, enz. Hij is niet meer weg gegaan. In het begin sliepen we wel allebei nog één nachtje in de week bij onze ouders, maar toen we Muis (= een kat ) sliepen we altijd gewoon thuis.
Doordat we heel snel zijn gaan samenwonen hadden we niet het bepaalde verwachtingen. Alles is eigenlijk min of meer vanzelf gegaan. Echte afspraken over dingen hebben we niet. Over veel dingen denken we hetzelfde en als we ergens anders over denken proberen we iets te vinden waar we het beiden mee kunnen vinden. Tot nog toe bevalt het ons allebei heel erg goed. Ik heb niet het gevoel dat ik iets gemist heb (integendeel), hij voor zo ver ik weet ook niet.

[vixen]

Andijvie schreef op 25-06-2005 @ 12:31 :
Ik ben niet heel bewust gaan samenwonen. Ik zat in de vakanties gewoon heel veel bij hem, steeds meer van mijn spullen lagen bij hem, ik kreeg m'n eigen plank in zijn kast en een eigen la ( )

Als dat het begin is.. Dan woon ik straks ook samen.
Ik slaap vrijwel elke nacht bij mn vriend, maar heb daarnaast nog mijn eigen huis/kamer in Utrecht. Samenwonen lijkt me leuk, al vind ik mezelf en de relatie nog iets te jong.

[Suusjuhh]

Ik woon niet samen maar als ik het doe wil ik al min. 3 jaar bij elkaar zijn. Ik wil ook dat we allebei al op ons zelf hebben gewoond, zodat je weet hoe het is en er wat van leert. En erg belangrijk, dan weet ik of hij wat doet in huis en of ie dus zn verantwoordelijkheid kent en niet mij alles laat doen straks. Áls ik het doe, doe ik het goed.

[Methuus]

Ik heb geen vriendin, woon op kamers (nu ja, af en toe 'n weekendje naar huis ). Vrijgezel blijgezel.



Wil ooit wel samenwonen, maar zie me dat de eerste twee-drie jaren niet doen. Altijd rekening moeten houden met iemand, liever niet in m'n studentenperiode.

Methuus schreef op 25-06-2005 @ 23:32 :
Vrijgezel blijgezel.

Leonoor schreef op 25-06-2005 @ 19:17 :
Ik woonde al een tijdje op mezelf toen we een relatie kregen. Toen we net een relatie hadden bleef hij een keer een nachtje logeren en dat nachtje werden er twee en drie, enz. Hij is niet meer weg gegaan. In het begin sliepen we wel allebei nog één nachtje in de week bij onze ouders, maar toen we Muis (= een kat ) sliepen we altijd gewoon thuis.
Doordat we heel snel zijn gaan samenwonen hadden we niet het bepaalde verwachtingen. Alles is eigenlijk min of meer vanzelf gegaan. Echte afspraken over dingen hebben we niet. Over veel dingen denken we hetzelfde en als we ergens anders over denken proberen we iets te vinden waar we het beiden mee kunnen vinden. Tot nog toe bevalt het ons allebei heel erg goed. Ik heb niet het gevoel dat ik iets gemist heb (integendeel), hij voor zo ver ik weet ook niet.

En hoe oud was je toen?

Nee, het lijkt me niets. Ik wil in mijn eigen huis/kamer kunnen doen en laten wat ik wil. Het idee dat je continue bij elkaar bent staat me gewoon niet aan. Zelfs bij de meisjes waar ik ongelooflijk smoorverliefd op was, was er nog het besef dat ik haar af en toe ook met rust moest laten en dat ik gewoon andere dingen wilde doen. Je moet ook af en toe niet met de ander geconfronteerd worden.

[Methuus]

*blue angel* schreef op 26-06-2005 @ 00:32 :

Wrom quote je dat?

[Dinalfos]

Ik begrijp sowieso niet waarom iemand een relatie aan wil gaan met een ander. Ik ben een enorme einselganger

Methuus schreef op 26-06-2005 @ 12:41 :
Wrom quote je dat?

klonk gewoon leuk, en daarom moest ik lachen, en om dat met de wereld te delen deed ik dat met een quote en een ''

[Methuus]

*blue angel* schreef op 26-06-2005 @ 15:17 :
klonk gewoon leuk, en daarom moest ik lachen, en om dat met de wereld te delen deed ik dat met een quote en een ''

Ah zo. Zeg dan:

[Mariekje*]

Ik woon niet samen, maar het lijkt me wel heel erg leuk. Ik en mijn vriend zijn nog niet zo gek lang samen, maar met hem zie en durf ik best een toekomst voor me te zien, voor over een jaar of twee misschien. Nu vind ik mezelf gewoonweg nog veelste jong en daarbij zou ik ook graag eerst m'n school af willen maken, zonder dat ik alle rekening met iemand anders hoef te houden. Als ik eenmaal op het HBO of op de uni zit zou ik graag een poging willen doen. Denk dat je vooral de eerste tijd wat vaker ruzie zult hebben, maar dat is niet iets wat mij ervan zou doen weerhouden. Ja, het lijkt me een leuke en vooral spannende uitdaging!

[Qimm]

Wij wonen min of meer toevallig samen. Het kwam zo beter uit. We wonen nu samen bij mijn ouders, druk aan het sparen voor een eigen huis (een plek onder de zon (8))
We hebben eigenlijk nooit ruzie. Ik ben wel es sjaggie, maar het leidt nooit tot echte onenigheid. We kunnen beide doen en laten wat we willen, wil hij het een en ik het ander? Geen probleem. Willen we samen zijn? Geen probleem. Willen we even alleen zin? ook geen probleem.

Morgan schreef op 26-06-2005 @ 11:54 :
En hoe oud was je toen?

Toen ik samen ging wonen? Net 20, geloof ik.

nare man schreef op 26-06-2005 @ 12:33 :
Nee, het lijkt me niets. Ik wil in mijn eigen huis/kamer kunnen doen en laten wat ik wil. Het idee dat je continue bij elkaar bent staat me gewoon niet aan. Zelfs bij de meisjes waar ik ongelooflijk smoorverliefd op was, was er nog het besef dat ik haar af en toe ook met rust moest laten en dat ik gewoon andere dingen wilde doen. Je moet ook af en toe niet met de ander geconfronteerd worden.

Waarom zou je dan continu bij elkaar zijn...? Dat is maar net wat je zelf wilt. Over het algemeen ben je allebei toch een groot deel van de dag niet thuis en ook 's avonds en in het weekend ben je vast niet altijd allebei tegelijk thuis.

(Niet dat je niet die eigen kamer/huis mag willen hebben ed, maar ik vind het onzin dat je als je samen woont continu bij elkaar bent.)

[Buffy]

ik ga a.s. vrijdag samenwonen met mijn vriend, we hebben op dit moment ruim 2 jaar een relatie. waarom we gaan samenwonen?
-omdat we van elkaar weten dat onze relatie goed zit en weten dat er wel degelijk toekomst in onze relatie zit
-we hebben beide behoefte aan een plekje voor onszelf
-ons appartementje kwam in januari op ons pad, zonder dat we gericht aan het zoeken waren (we hadden totaal geen haast met het vinden van een huisje)
-ik studeer en werk in onze nieuwe woonplaats en hij werkt daar ook, scheelt voor ons beiden enorm in reistijd (we komen nu uit hetzelfde dorp)
-we hebben echt zin in deze uitdaging en weten zeker dat het goed gaat komen

We hadden net 10 maanden verkering toen we gingen samenwonen en ik woon nu alweer 20 maanden samen met mijn vriend.
Ik zou eigenlijk eerst alleen gaan wonen, maar omdat mijn vriend uit zijn flat moest (flat werd gerenoveerd tot ouderenflat) hebben we besloten om samen te wonen. We waren toch al die tijd al veel samen en het leek ons allebei wel errug leuk. Het gaat nog steeds fantastisch tussen ons, tuurlijk zijn er weleens kleine ruzietjes, maar die gaan snel voorbij. We doen gewoon lekker rustig aan, en nog steeds zijn er kleine klusjes te doen in huis.
Mja, we doen allebei ons ding in huis, ik zou echt niet meer anders willen. Het is heerlijk om naast hem in slaap te vallen en dan 's ochtends wakker te worden en hem naast je zien liggen.

Ik ben gaan samen wonen met mijn vriend omdat..........

Mijn vader ging verhuizen naar een andere stad en ik wilde niet meej.....
Dus ging ik bij mijn vriend in wonen....
Maar toen ik hem net leerde kennen....kreeg hij net een nieuw huisje aangeboden.....En hij vroeg toen al mijn mening

Uiteindelijk hebben we samen het huisje opgeknapt en ons eigen spulletjes uitgekozen en zijn we samen gaan wonen....

Ik vind het HEERLIJK Geen gezeur meer van je ouders

Ik heb er nog geen 1 moment spijt van gehad....
Je kan alles doen wat je zelf wil....
En aangezien mijn vriend gewoon 40 uur in de week werkt zie ik hem niet 24 uur per dag.....Dus ik word niet gek van hem ofzow!

Het is gewoon heel gezellig.....En tuurlijk hebben wij ook welleens ruzie....Maar dan is het al gauw weer over

Groetjes Jacqie

[dead person]

Op dit moment zou ik er niet aan moeten denken om samen te gaan wonen, al zou ik het wel fijn vinden om naast hem wakker te worden en gewoon lekker samen zijn zonder ouders etc

Als we een huis zouden hebben met 1 kamer zou ik het al snel zat zijn en me dood gaan irriteren, maar als ik me eigen kamertje zou hebben zou het denk ik wel goed gaan

mja nog paar jaartjes wachten

nare man schreef op 26-06-2005 @ 12:33 :
Nee, het lijkt me niets. Ik wil in mijn eigen huis/kamer kunnen doen en laten wat ik wil. Het idee dat je continue bij elkaar bent staat me gewoon niet aan. Zelfs bij de meisjes waar ik ongelooflijk smoorverliefd op was, was er nog het besef dat ik haar af en toe ook met rust moest laten en dat ik gewoon andere dingen wilde doen. Je moet ook af en toe niet met de ander geconfronteerd worden.

ContinU!!!! U! U! U! Zonder E!

[Kreator]

Morgan schreef op 28-06-2005 @ 13:56 :
ContinU!!!! U! U! U! Zonder E!

con·ti·nu (bn.)
1 onafgebroken <=> discontinu
2 [wisk.] met elkaar verbonden, aaneensluitend <=> discreet

____________________

vanwaar dit topic? Plannen om samen te gaan wonen met vriendlief?

Kreator schreef op 28-06-2005 @ 14:08 :
con·ti·nu (bn.)
1 onafgebroken <=> discontinu
2 [wisk.] met elkaar verbonden, aaneensluitend <=> discreet

____________________

vanwaar dit topic? Plannen om samen te gaan wonen met vriendlief?

Dat bedoel ik. En niet continue, want dat is ENGELS. Argh. *slaat hoofd tegen tafel*

Plannen? Hm, wie weet

[Optima]

samenwonen? ove rmy dead body

Ik ken mezelf te goed: als hij troep maakt, zeik ik erover maar ruim ik het wel op, zo'n softie ben ik dan ook wel weer. En koken, mhh zal ik ook wel de lul zijn.

Daarnaast heb ik mijn levensvrijheid nodig, dus dan moet het een appartement van minstens 140 m2 zijn

Morgan schreef op 28-06-2005 @ 14:11 :
Dat bedoel ik. En niet continue, want dat is ENGELS. Argh. *slaat hoofd tegen tafel*

Plannen? Hm, wie weet

tenzij het een bijvoeglijk naamwoord is bij een mannelijk of vrouwelijk woord
e.g.: een continuE beweging

toch?

Katje schreef op 28-06-2005 @ 16:26 :
tenzij het een bijvoeglijk naamwoord is bij een mannelijk of vrouwelijk woord
e.g.: een continuE beweging

toch?

Ja, dat is dan wel weer zo Maar in dit geval is het een bijwoord en dan mag die E er gewoon niet.

[Kreator]

stelletje taalpuristen

Kreator schreef op 28-06-2005 @ 18:02 :
stelletje taalpuristen

Offtopic spammer

[Gammaray]

Qimm schreef op 26-06-2005 @ 20:46 :
Wij wonen min of meer toevallig samen. Het kwam zo beter uit. We wonen nu samen bij mijn ouders, druk aan het sparen voor een eigen huis (een plek onder de zon (8))
We hebben eigenlijk nooit ruzie. Ik ben wel es sjaggie, maar het leidt nooit tot echte onenigheid. We kunnen beide doen en laten wat we willen, wil hij het een en ik het ander? Geen probleem. Willen we samen zijn? Geen probleem. Willen we even alleen zin? ook geen probleem.