12-01-2009, 15:36
|
|
|
Hoi iedereen,
Ik heb een lang verhaal te vertellen en ik hoop dat iemand van jullie er iets van snappen, Ik had een ongeloofelijke lieve vriend,waarvan we allebei gewoon wisten dat we de ware voor elkaar waren. Alles ging echt perfect tussen ons tweetjes, ik woonde sinds juni bij zijn ouders en hem in, door omstandigheden bij mij thuis. Hij werkt heel erg hard van 7 uur tot 19, hij deed dit omdat hij met mij een huisje wou gaan zoeken en dus geld nodig had. Hij heeft echt alles voor me gedaan (niet dat ik het wou,maar het is een volhoudertje) als ik een probleem had,wou hij het absoluut oplossen. We deden altijd leuke dingen samen, we hadden het altijd fijn, nooit ruzie en hij vertelde me elke dag hoezeer hij van me hield en dat hij dat altijd zou blijven doen, en dat hij met niemand anders dan met mij een toekomst wou opbouwen. Opeens kwam hij vorige week zondag naar me toe en wou hij met me praten, er was wat in zijn gevoel veranderd en het kon niet meer verder want dan zou het kunnen uitraken tussen ons en dat wou hij absoluut niet, hij zei dat hij weinig ruimte had en dat hij een vader gevoel voor me kreeg. We woonden letterlijk in zijn slaapkamertje dus, als ik thuis kwam van school, wacht ik op hem, dan had ik hem gemist en wou ik wat leuks doen. Ik wou eerst vertrekken want dit wou ik absoluut niet dat hij dat voelde voor me, toen begon hij vreselijk te huilen en toen zei ik dat ik niet zonder hem kan en dat we er samen wel zouden voor vechten, hij was akkoord. Ik vroeg hem of ik voor enkele dagen naar mijn moeder zou gaan zodat hij wat ruimte en rust kreeg, eerst wou hij dit niet mar hij ging akkoord. Toen ging hadden we het uitgepraat en we kropen dicht bij elkaar in bed en alles was weer goed, De dag erop vertrok ik naar mijn moeder. We hadden afgesproken dat hij me dinsdags zou bellen als hij uit zijn werk kwam, dat deed hij... Hij was een stuk meer afstandelijker dan zondag en vroeg of hij nog wat meer dagen alleen mocht hebben. Ik twijfelde eerst en zei toen natuurlijk. Ik vroeg wel om nog wat kleren van me en nog wat schoolspullen. Die zou hij donderdag komen brengen zei hij. Ik zei dat is goed en vroeg aan hem of het toch allemaal zou goed komen? Hij zei dat hij het niet wist...Maar hij dacht het wel. Hij kwam donderdag met drie vuilniszakken met kleren, en zei dat hij het uitmaakte want hij zag het toch niet meer zitten, hij hield nog ontzettend veel van me en was nog verliefd op me,maar hij wou ons geen kans meer geven, hij had alles al geprobeerd maar het zou toch niet lukken. Ik was helemaal van de kaart en wanhopig van verdriet, ik snapte het niet en smeekte hem nog voor een kans voor ons. Hij zei dat ik hem niet kon overhalen. Hij zou zondag de rest van me spullen brengen, die bracht hij ook in vuilniszakken en hij vroeg mijn huissleutel en vroeg wanneer ik me weer kon uitschrijven bij hem thuis, Ik wou nog ff met hem praten, en vroeg wat hij voor me voelde, dat wist hij niet zij hij: Hij hield nog ontzettend veel van me zei hij, dat gevoel kon toch niet zomaar veranderen, maar hij wist niet wat het gevoel was dat hij voelde.Hij wou me wel troosten, maar ik moest hem niet troosten. Maar ik snakte gewoon naar zijn aanwezigheid en wou hem knuffelen en zoenen,maar dit vond hij vreselijk ongemakkelijk, hij wou me alleen een kus op het voorhoofd geven . Ik zei dat ik ontzettend miste. Hij miste me ook zei hij, hij had alles wat aan mij deed denken opgeborgen want, dat maakte hem vreselijk verdrietig. Hij slaapt niet meer in ons bed maar in de voorkamer. Maar het was het beste voor ons beide, we moesten onze levens weer opbouwen en hij zou later wel nog contact met me opnemen want het kon zijn dat hij nog spullen van me had, we zouden als alles weer was opgeklaard nog wel wat afspreken. Toen vertrok hij. ik snap het echt helemaal niet en voel me zo vreselijk gekwetst. Het doet me zo vreselijk pijn en ik mis hem onbeschrijvelijk erg. Ik zie hem nog altijd als de liefde van me leven, hij zei het een week geleden ook nog tegen me. sorry voor het lange verhaal, maar snapt iemand van jullie het? groetjes lis 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
12-01-2009, 16:15
|
|
Verwijderd
|
Hmn, het klinkt als heel onduidelijk. Ik zou niet weten wat de reden is dat hij het heeft uitgemaakt. Misschien kan je hem om verduidelijking vragen? Wat denk je zelf dat de reden is dat hij het uitgemaakt heeft?
|
|
12-01-2009, 16:32
|
||
|
|
Citaat:
Wel, ik kan het niet eens bevatten dat hij het heeft uitgemaakt, ik zou denken dat we teveel samen waren en dat hij te weinig ruimte had ofzo...Mischien is hij overwerkt...Maar hij doet er nogal ontwijkend over... Hij wilt er pas weer over een tijdje over praten als we er al wat zijn overeengekomen...
|
|
|
12-01-2009, 16:40
|
|
|
Ik kan net zo min als jij in zijn hoofd of hart kijken.
Wat me opvalt is dat jij erg afhankelijk van hem lijkt te zijn, misschien heeft hij daar genoeg van. Vooral omdat hij zegt dat hij zich voelt als een vader voor jou. Misschien een goed moment om een sterke onafhankelijke vrouw te worden...
__________________
To eu zèn
|
|
12-01-2009, 16:45
|
|
Verwijderd
|
Wat myuki zegt. En even for the record. Hoe oud zijn jullie (ts en vriend)?
|
|
12-01-2009, 16:54
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
12-01-2009, 16:55
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
12-01-2009, 17:00
|
|
Verwijderd
|
ok, maar heb je nog contact met hem? Misschien kan je om verduidelijking vragen?
|
|
12-01-2009, 17:02
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
12-01-2009, 17:11
|
|
Verwijderd
|
Dat snap ik heel goed, maar je kan hem waarschijnlijk inderdaad beter met rust laten in het begin! En proberen om niet al te klingy te zijn, maar volgens mij laat je hem nu met rust he?
Sterkte.
|
|
12-01-2009, 17:14
|
||
|
|
Citaat:
Thanks
|
|
|
12-01-2009, 21:16
|
|
Verwijderd
|
Het zal wel te maken hebben met dat vader-gevoel dat hij had gekregen (maarja, daar maakte hij het blijkbaar zelf naar door zoveel te werken om geld te sparen voor jullie samen), maar misschien ook gewoon dat de verliefdheid verdwenen is. En daar doe je weinig tegen. Een nieuwe kans geven lijkt me op zich niet echt nuttig, want vroeg of laat kom je hetzelfde probleem weer tegen. Liefde forceren heeft geen zin.
|
|
12-01-2009, 23:33
|
|
|
tsja mischien is het hem net allemaal te veel geworden. Nooit eigen ruimte, keihard werken, verantwoordelijk voelen voor jou en je problemen. Ik kan me voorstellen dat hij dat op een gegeven moment niet meer trekt, en daardoor zijn gevoel voor jou weg gaat. Ik weet niet of het zo is gegaan maar t zou kunnen. Kijk hij heeft het er voor een groot deel wel zelf naar gemaakt natuurlijk, maar gebeurd is gebeurd.
__________________
Inge poepte poep in de poepzak met haar poepende poeper
|
|
13-01-2009, 00:02
|
|
|
|
Het lijkt me waarschijnlijk dat ie de uitdaging en de spanning in jullie relatie mistte. Tel daarbij op al die uren dat ie werkt en het leven wordt al gauw een sleur.
|
|
13-01-2009, 01:21
|
|
Verwijderd
|
Misschien zij het geld-issues. Misschien denkt ie van: Ik sta me helemaal de tering te werken, wil later een huis en dat wijf van me gaat er straks met m'n poen vandoor.
|
|
13-01-2009, 07:38
|
|
|
Wat Poepkind zegt. Veel werken, de zorg voor jou (of je dat nu wil/nodig hebt of niet), geld, geen ruimte... Kan me voorstellen dat dat op een gegeven moment teveel wordt. Gun hem even de rust die hij blijkbaar nodig heeft.
Misschien is het een idee om voor jezelf alles op te schrijven, als je wil in een brief aan hem. Je hoeft hem niet op te sturen, sterker nog, ik zou het niet doen, maar dan ben je wel alles kwijt. Vaak maakt het zwart op wit ook veel duidelijk.
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
|
|
13-01-2009, 13:22
|
|
|
|
dank jullie voor de reacties...
Ik denk dat ik hem gewoon met rust laat, met weinig hoop.
|
|
13-01-2009, 13:23
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
13-01-2009, 13:30
|
|
|
En werk jij ook naast school? Misschien handig als je zelf ook wat probeert op te bouwen en meer je eigen leven krijgt en ook meer sociale contacten probeert op te doen. Wellicht benauwde het hem dat je altijd op hem zat te wachten..maar dan had ie er over kunnen praten met jou.
Hebben zijn ouders misschien iets tegen hem gezegd dat hij zich heeft aangetrokken? Ik zou hem voorlopig met rust laten, maar als jullie dan toch praten, zou ik zeggen dat je toch wel graag 1 duidelijke reden zou willen weten waarom het uit is.. Wel raar, hij is dus nog steeds verliefd op je en houdt nog steeds van je en kan zelfs niet meer in zijn eigen bed liggen..waarom is het dan uitgegaan? De enige die dit weet, is hij..
|
|
13-01-2009, 15:30
|
||
|
|
Citaat:
Hij beweert dat dat de enige reden is, hij zegt dat een gevoelskwestie moeilijk uit te leggen is. Ik weet het, de onzekerheid maakt me helemaal gek 
|
|
|
13-01-2009, 19:39
|
|
|
|
Wat voor dingen vertelde hij die hij alleen van z'n ouders kon weten?
__________________
To eu zèn
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Liefde & Relatie |
Mijn beste vriend is nu mijn vriend maar doet nu raar..help..:(. 6776 | 44 | 09-07-2006 21:07 | |
| Liefde & Relatie |
Kansen geven Cruz | 20 | 13-06-2004 16:56 | |
| Liefde & Relatie |
waarom doet hij zo? Kynoe | 45 | 06-06-2003 11:11 | |
| Liefde & Relatie |
Is dit uit vriendschap? Mij2003 | 20 | 07-02-2003 09:38 | |
| Flora & Fauna |
Hij flipte totaal.. DutchGirl | 20 | 31-01-2003 16:34 | |
| Psychologie |
waarom doet iemand dit?????? Verwijderd | 6 | 06-01-2003 16:54 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:26.
Adverteren