06-09-2003, 13:00
|
|
|
Ik wil het gewoon even van me af schrijven..
Ik heb een oma, een oma uit duizenden. Een oma die nu ziek is. Ze was zo levendig, zorgzaam, maar nu is het bijna afgelopen. Langzaamaan werd ze steeds zieker.. Minder dan een half jaar geleden kwamen de dokters erachter dat mijn oma kanker had. Leverkanker. verspreid naar de darmen. Ze heeft een hele zware operatie ondergaan en zowat meteen daarna hoorde ze dat er toch niets meer aan te doen was. De dood wachtte op haar. Ze ging naar huis en ze kon nog redelijk veel. Ze kon praten, lopen, eten, drinken, lachen, huilen. De tijd vorderde en het ging steeds slechter, ze moest bijna elke dag braken, ze sliep veel, ze was zooo moe, daar klaagde ze voordurend over, en terecht. Stiekem hoopte iedereen dat het beter zou worden, dat ze eigenlijk helemaal geen kanker had. Oma hoopte ook dat het beter zou worden en daar geloofde ze ook in. Mijn oma IS een vechtertje, ze hield vol, ze wou alle touwtjes nog in handen houden. Maar nu geeft ze het op, ze laat het los.. Opeengeven moment werd ze al moe van een pakje leeg drinken met een rietje . Ze kon amper lopen. Er werd een bed in de kamer geplaats zodat ze niet meer helemaal naar de slaapkamer hoefde te lopen. Er kwamen steeds vaker zusters helpen. Een teken dat mijn oma het opgaf, want ze moest er zelf toestemming voor geven, en zoals ik al zei ze had het liefst zelf de touwtjes in handen, en eigenwijs dat ze was. Ze ging niet meer douchen maar werd in bed gewassen. Ze ging nog wel zelf naar de wc, maar ook daar kwam snel een einde aan. Ze was in de douche gevallen, heel der benen en handen lagen open. Ze was zo kwetsbaar, ze hoefde maar iets te hard aante raken en haar benen bloedde weer. De huid geneesde zeer langzaam. En er kwamen nog meer zusters. Mijn oma zei tegen mijn vader dat ze dood wou, ze praatte vaak over Euthenasie (Inslapen) maar de dokter dacht er nog niet eens over na, mijn oma had nog geen pijn dus kwam dat niet tersprake. Gelukkig had mijn oma nog geen pijn! Ik ben er afgelopen donderdagavond nog geweest, het ging redelijk. Ze was verdrietig, maar wat wil je met zo'n gemene ziekte! Gisteren belde opa ons pap op, of hij wilde komen want oma moest poepen. Oma had heel veel pijn, ze schreeuwde van de pijn. De dokter was gekomen en had haar een morfinespuit gegeven. Ze werd wazig en wist amper waar ze was, maar de pijn was weg. Maar niet voor lang. Ons pap is er vannacht blijven slapen. En de pijn kwam telkens terug. Ik ben er net heen geweest, ik schrok.. Twee dagen geleden zag ze er zoveel beter uit. Het leek alsof de dood al langs haar stond. Mijn oom was er en haar vriendin. Ze zaten te huilen, mijn oma zat pijn te lijden. Ik moest huilen.. Mijn oma pakte mijn hand en zo hebben we een hele tijd gezeten. Ze zij dat het goed was dat ik huilde. Dat deed zij immers ook. Opeens kreeg ze ontzettend veel pijn, ze verkrampte helemaal en ze schreeuwden. Het was zo eng en zo zielig.. Ik schrok verschrikkelijk. Ik hoop dat ze snel niet meer hoeft te lijden. Dit verdient ze niet, mijn oma uit duizenden. Ik wil haar herrineren hoe ze was en niet zo. De dokter heeft besloten dat ze over euthenasie gaan praten. Maar dit mogen ze pas toedienen als de pijn van oma niet meer te verhelpen is. Ze zeggen dus dat mijn oma eerst ontzettend veel pijn moet lijden??!!!! Dat verdient mijn oma niet, mijn oma uit duizenden... 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
06-09-2003, 13:34
|
|
Verwijderd
|
he, meis,
ik weet niet zoveel te zeggen, maar iig heel veel sterkte. Kus, WooF
|
|
06-09-2003, 13:44
|
|
|
|
Als je oma dat zelf wil, mag euthanasie al eerder dan in het laatste verschrikkelijke stadium. Mijn vader zou nog twee weken gehad hebben, maar hij koos ervoor om uit te stappen toen hij nog redelijk was. Hij heeft niet hulpeloos liggen krimpen van de pijn, wachtend op het eind.
Het was wel raar, hij was al wel heel mager geworden, maar nog steeds mijn vader. En hij nam een drankje, sliep binnen twee minuten, en was een kwartier later dood. Hij heeft het zwaar gehad, dat laatste half jaar, maar hij heeft niet liggen kreperen als een beest. En dat kan voor jouw oma ook. Maar zij of jullie moeten er wel zelf om vragen. Niet alle dokters zijn er even makkelijk in. het is voor hun ook moeilijk. Iemand doodmaken.
__________________
Pfff. Boeie.
|
|
06-09-2003, 14:14
|
|
|
De rillingen liepen over m'n lijf tijdens het lezen.
Wat ontzettend naar voor je. Heel veel sterkte! (f)
__________________
Drie.
|
|
06-09-2003, 14:23
|
|
|
Hoi,
Ik herken je verhaal erg goed...mijn mama is een week geleden overleden. Zij had ook kanker, meer dan 1,5 jaar. Het is een moeilijke en zeer slopende periode, zowel voor je oma als voor jou. Het beste is wel er nuchter tegen aan te kijken( bedoeldaarmee; niet dromen en te veel hopen dat het wel goed komt, als de dokter zegt dat het geen zin meer heeft) Het accepteren dat je oma ziek is, is ook erg belangrijk. Doe je dat niet, dan kan je het allemaal veel moeilijker verwerken. Daarnaast; ga naar je oma toe, praat dingen uit, vraag dingen die je altijd al wilde weten en zorg ervoor dat ze nog WEL kan LACHEN!! Dat is 1 van de mooiste herrinneringen die je je straks kan wensen. Ik kan dat weten...helaas Net als iedereen zegt: veel sterkte en liefs van Loes
|
|
06-09-2003, 15:38
|
|
|
hej ik heb weer helemaal tranen in mijn ogen staan
 mijn oma had ook kanker begon in haar darmen geloof ik. uiteindelijk zat t in haar darmen,nieren en lever geloof ik..mijn oma was er ook een uit duizenden! ik mis haar ook zoooo erg.. kon het ook niet aanzien hoe ze weg aan t kwijnen was  maar als je erover praat is wel beter want anders krop je het op... (heb ik ook gedaan en na een jaar kreeg ik zo'n verschrikkelijke klap ineens) ik wens je in elk geval heel veel sterkte! ik weet hoe moeilijk het is om je oma zo'n pijn te zien lijden en ik begrijp dat je dr liever uit dr lijden verlost ziet (hoe moeilijk zon beslissing ook is natuurlijk) Sterte !!!! Anka
|
|
06-09-2003, 16:36
|
|
|
He meisje,
Ik weet niet meer te zeggen dan veel sterkte. Probeer jezelf onder controle te houden nu je emoties zwaar op de proef worden gesteld. En ook succes met het euthanasie-probleem, ik hoop dat er iets geregeld kan worden.
|
|
07-09-2003, 10:05
|
|
|
|
thxx voor alle reacties (K)
|
|
07-09-2003, 17:23
|
|
|
kweet hier niet veel op tezeggen.. alleen dat ik het echt heel erg voor je vind.. heel veel sterkte!!
__________________
Are the stars out tonight?
|
|
07-09-2003, 23:17
|
|
|
lieve, lieve meid...
ik kan me zo erg in je inleven. daar heb je nu misschien niks aan, maar toch... ik begon je verhaal te lezen, en wist al, voordat ik het zag staan, dat het om kanker ging. alles wat je verder beschreef, herkende ik heel erg, van mijn opa en ook van mn oma. Al die fasen... en ook het vallen. mijn oma was ook gevallen, ze had toen haar heup gebroken. sindsdien ging het steeds slechter. ik begrijp, denk, hoe je je voelt. tenminste, als je je hetzelfde voelde als ik. je drijgt iets kwijt te raken, iets wat je vast wilt houden, maar iets is sterker, wat zorgt dat je haar kwijtraakt... en al voelde je het niet zo, dan hebben wel wel het verdriet gemeen. mijn oma wilde ook dood. ze heeft ook gezegd dat ze het anders zelf wel zou doen. dat was voor mij toen het teken. ook mijn oma was sterk, en toen ze dat zei... kon ik het niet echt meer aan. ik probeer hier nou niet jou topic te verpesten door mij verhaal te doen, integendeel.... maar ik wil dat je je weet dat ik je zeker wel begrijp! van mijn oma is nou zo'n half jaar geleden. tijdens het lezen van jou verhaal moest ik, misschien raar, toch weer even huilen. maar, als je ooit, hoeft niet, iemand wilt vertellen hoe je je voelt, nu, of straks, of zelfs veel later nog, mag je altijd pm'en / mailen en/of me toevoegen op msn. lieve meid, je gaat je oma, vanzelfsprekend, missen. je zult verdrietig zijn, logisch je hield (houd) van dr. maar wees 'gelukkig' om de tijd die je wél met haar had. die is toch minstens zo belangrijk. ik zeg niet dat je niet verdrietig mag zijn, zo moet je het ook niet opvatten okay? hou je taai meizzie! heel veel liefs en een knuff wendy
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
08-09-2003, 07:18
|
|
Verwijderd
|
Meid ik wens je heel erg veel sterkte. Ken de situatie waar je in zit, even als de situatie van kissangel (jij ook sterkte).
Ik hoop dat alles gaat gebeuren zoals je oma wilt. Dat is ook een fijn gevoel voor jou. We leven met je mee! Kus
|
|
08-09-2003, 17:15
|
|
|
|
Dag lieve mensen.
Echt heel erg bedankt voor jullie reacties! En Wendy ik vind het echt niet erg dat je je verhaal op schrijft! Gisterenmorgen kreeg mijn oom oma niet meer wakker. De dokters zeiden dat ze in een soort van coma was geraakt. Daarna duurde het niet lang meer, mijn oma is gisterenavond om kwart over 7 overleden. Ik ben verdrietig maar (het klinkt misschien hard) ben ook opgelucht dat ze nu dood is, ze heeft nu geen pijn meer.. Stil liggen je handen, die zo hard werkten. Gesloten je ogen, die zoveel zagen. Het verlies was er al voor het einde. Het is voorbij... Dit gedicht staat op de rouwbrief geschreven door mijn opa. Nog een keer heel erg bedankt voor jullie reacties en steun! xxxx
|
|
08-09-2003, 17:26
|
||
|
Citaat:
Sterkte meis...
__________________
I like my new bunny suit
|
|
|
08-09-2003, 17:46
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ikzelf heb het gevoel wat jij nu hebt ook gehad bij mijn oma. Heb er ook toen veel gedichten over geschreven. Niet goede, maar zo kwam mijn emotie naar buiten. Als jij (of iemand anders natuurlijk) deze wilt lezen ofzo, dan moet je maar ffies een gil geven. Kus en sterkte meis
|
|
|
08-09-2003, 20:14
|
||||
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|
|||
|
08-09-2003, 20:19
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Op de rouwkaart van mijn opa stond een soortgelijk gedicht, naja, niet helemaal soortgelijk, maar op een bepaalde manier ook wel. Maar goed, dat doet er niet toe. Heel veel sterkte voor jou, je opa en de rest van je familie.
|
|
|
08-09-2003, 20:20
|
|
|
hey, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar wil je iig veel sterkte toewensen...
ik herken je verhaal ivm met mijn eigen opa en oma, er valt niks aan te doen en blijft kut. sterkte
|
|
08-09-2003, 20:46
|
|
|
|
Thxx!! Heel erg bedankt! (K)
|
|
08-09-2003, 21:03
|
|
|
|
hey (on)bekend mijsje,
gecondeleerd (dit woord is btje betekenisloos misschien, zo bedoel ik het niet) en dat van dat opgelucht, klinkt niet hard. veel mensen hebben dat, volgens mij ook logich. ik had het ook (ga ik weer over mezelf, WEN, STOP!) ik wil je ook vast sterkte wensen voor de begrafenis/crematie. --xxx- wendy
__________________
Dit is een coole sig.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Verhalen & Gedichten |
Verhalenwedstrijd: De gekke oma. Ieke | 0 | 20-02-2004 10:21 | |
| Lichaam & Gezondheid |
Mij oma Canine 13 | 24 | 29-10-2003 13:44 | |
| Seksualiteit |
oma tegen sex? sneakie | 23 | 09-07-2002 18:46 | |
| Verhalen & Gedichten |
de oma-moeder, een verhaaltje dat ik heb geschreven voor mijn buurmeisjes sunflouwer | 0 | 28-02-2002 19:22 | |
| Psychologie |
mijn oma tiktoktak | 5 | 16-02-2002 16:24 | |
| ARTistiek |
**Oma Op Bed** [DFU]DutchGirllie | 4 | 06-10-2001 16:03 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:37.
Adverteren