Vrienden blijven

[Cherry Springs]

Mijn ex-vriend en ik zijn na ruim een jaar samen zijn vorige week uit elkaar gegaan. We hebben tijdens die week ons allebei ontzettend klote gevoeld en we hadden gisteren met elkaar afgesproken omdat we niet blij waren met hoe we met elkaar omgingen, nauwelijks praten en dat soort dingen.
Waar we achter kwamen is dat we nog altijd gewoon heel goed met elkaar kunnen praten en dat ik dat de afgelopen week ontzettend heb gemist, tijdens dat jaar samenzijn hebben we een hele hechte band gekregen en het was net alsof ik een hele goede vriend verloren was.
Ik heb het uitgemaakt omdat de verliefdheid van mijn kant verdwenen was, ik wilde geen vriendinnetje-dingen meer met hem doen, hoewel ik nog wel graag bij hem ben. Hij had die gevoelens meer voor mij dan ik voor hem.
Maar nu hebben we besloten om dus vrienden te blijven. Dat maakt het al een stuk makkelijker omdat we allebei aan dezelfde universiteit studeren en hij in mijn vriendengroep ook behoorlijk geintegreerd is. Daarbij vind ik het gewoon fijn dat ik niet alles aan hem hoef te missen.

Lang verhaal kort: Mijn vriend en ik gaan proberen goede vrienden te blijven. Wat ik wil weten: zijn er andere mensen die dat geprobeerd hebben? Waar moet ik voor oppassen, wat vooral wel of niet doen? Lukte het jullie of niet, en waardoor komt dat dan, etc? Tips enzo zou ik heel fijn vinden, want ik wil niet dat ik hem helemaal kwijtraak.

[Akhlys]

Ik en mijn ex (waar ik ruim 2,5 jaar mee heb gehad) zijn nog steeds goede vrienden, al heeft het een tijdje geduurd voordat ik dat wel kon. Ik heb ook de mazzel dat ze een eindje van me weg woont, dus dat scheelt ook wel weer een hele hoop. Het heeft wel een paar maanden geduurd voordat ik me er overheen kon zetten dat zij ook gewoon verder ging met haar leven en met jongens.

Waar ik zelf heel erg mee op moest passen, was dat ik me niet teveel ging bemoeien met haar persoonlijke leven. Zeker in het begin moest ik gewoon afstand nemen om het allemaal te laten bezinken. En ik heb daarna duidelijke afspraken gemaakt over waar ik het wel en niet over wilde hebben.
Ik draaide het in het begin als we afspraken steeds uit op sex, dat kan ik ook afraden, want het maakte het voor mij heel moeilijk om op een vriendschappelijk niveau met haar om te gaan.
Ik wilde het verder met haar ook praten over dat we een relatie hadden gehad. We waren allebei bezig met afsluiten en door er steeds over te praten duurde het steeds langer en werd het moeilijker.

Het kan over het algemeen wel als je een goeie band hebt en elkaar gewoon kan vertrouwen. Je moet elkaar alleen wel de ruimte geven. Zeker in het begin gewoon niet teveel afspreken (Ik hou het nu zelf op 1 keer per maand lunchen) Ik zou ook niet bij 1 van jullie thuis afspreken, maar gewoon ergens in de stad een terrasje pakken ofzo, al is dat niet handig met het weer van tegenwoordig

Mijn eerste ex (grote liefde) en ik hebben dat gedaan. Het is bij ons 2x uitgegaan - de eerste keer was het verdriet van mijn kant te groot en heb ik na anderhalve maand gezegd dat ik het niet kon en hem niet meer wilde zien. Na 3 maanden is het dus ook weer aangegaan, toen hij erachter kwam dat zijn gevoel toch niet zo weg was als hij dacht.

De tweede keer dat het uitging stonden we er allebei achter, dus toen was het een stuk gemakkelijker om wél vrienden te blijven. Het is wel lastig, omdat je zo gewend bent aan een bepaalde manier van omgaan met elkaar dat je heel snel weer in oude patronen vervalt (tegen elkaar aan hangen, aanraken, knuffelen). Het is imo dus ook zaak om héél platonisch te blijven, hoe groot de verleiding ook is, want als je ook nog aan seks begint, is het helemáál een moeras van rare gevoelens en kun je elkaar echt niet goed loslaten.

Verder is het handig om het contact toch een béétje te beperken, dus niet met elk wissewasje naar elkaar toe te rennen. Normaal ga je met je problemen en rotgevoelens naar hem toe, en andersom, en dat moet je toch een beetje afhouden. Je moet elkaar een andere 'functie' geven in je leven.

Dat vonden wij dus wel heel lastig, wij zijn heel lang nog degenen geweest naar wie we toegingen als we ergens mee zaten (vooral mijn ex - hij had nadat het uit was een best lastige periode in zijn leven en ik was eigenlijk de enige met wie hij daarover nog durfde te praten - het is ook heel verleidelijk, omdat je elkaar al zo goed kent en alle slechte kanten al hebt gezien van elkaar, en de ander heeft jou altijd getroost dus dat wil je weer). Maar dat heeft het bij ons wel echt lastig gemaakt om elkaar los te laten; dat heeft wel lang geduurd.

Wij hebben ook periodes gehad waarin we elkaar toch een tijdje niet zagen, en ik ben ook een tijd (later pas) nog best boos geweest op hem, over hoe het allemaal gelopen was. Daar moet je ook wel rekening mee houden, dat jij of hij op een gegeven moment gewoon níet meer leuk wil doen.

Maar daarna hebben we elkaar toch weer 'gevonden' als vrienden. Hij was ook mijn beste vriend, naast dat hij mijn vriendje was, en daarom is het altijd heel fijn en gezellig geweest om hem te blijven spreken. Daarbij moet je gewoon ook echt afkicken van contact met elkaar, hoor. Je denkt zelf dat je bij bent dat je de vriendschap niet hoeft te missen, dat je altijd zo belangrijk wilt zijn in elkaars leven en de ander altijd zo belangrijk blijft vinden als toen je wat had. Dat dacht ik ook allemaal.

Maar ondertussen (het is nu 3 jaar uit) is het toch wel gesleten, hoor, dat vriendschappelijke. Dat komt in ons geval vooral omdat we ons in verschillende richtingen ontwikkeld hebben, waardoor ik het gevoel heb dat we toch niet meer zo klikken als vroeger. We spreken elkaar nu ook zelden nog, ook omdat we nu niet meer in dezelfde stad wonen en ik denk ook omdat we allebei een serieuze relatie hebben (waardoor we nu eindelijk toch echt niet meer met emotionele shit naar elkaar toe gaan ). Uiteindelijk ís die ander gewoon niet meer zo belangrijk. Maar er blijft wel áltijd die enorme vertrouwdheid, bijna meer het gevoel dat je familie bent dan echt vrienden. En daarom blijft het altijd fijn om normaal met elkaar om te gaan

[Volk]

Mijn ex en ik zijn vrienden gebleven. Het is zoals alle bovenstaanden zeggen heel belangrijk om geen seks met elkaar meer te hebben. Verder is het heel erg wennen omdat je opeens anders met elkaar om moet leren gaan. Dat terwijl het zo vertrouwd voelde om eerst als vriendje-vriendinnetje met elkaar om te gaan. Dat kan dus wel wat raar zijn. Mijn ex en ik zaten bij elkaar op school en hadden/hebben dezelfde vriendengroep. Ik kwam hem dus dagelijks tegen. Maar het is helemaal niet nodig iedere keer dat je hem ziet een gesprek met hem aan te gaan of over je verleden met elkaar te praten. Dat deden we in het begin namelijk vaak, praten over ons verleden samen. Maar je weet allebei dat je een verleden hebt, en door dat niet steeds op te halen kun je veel beter verder. Je kunt ook laten weten dat het goed met je gaat door gewoon door te leven en even geen contact te zoeken. Natuurlijk is contact wel fijn en vertrouwd, maar eventjes geen contact hielp in mijn geval wel om de situatie en gevoelens recht te trekken. Om hem te zien als een goeie vriend en niet als mijn ex. Nu, 5 jaar later, zijn we nog steeds dikke vrienden.

Wees trouwens niet te bang dat even geen contact ervoor zorgt dat je hem kwijtraakt. Het kan juist helpen om alles beter te zien. En aangezien hij sterkere gevoelens heeft voor jou dan jij voor hem is het voor hem ook belangrijk om jou even niet te zien zodat hij verder kan gaan met zijn leven. Na een tijdje kun je dan nog altijd contact opnemen.

[Loveangel90]

Hey

Het lukt, maar alles hangt af van de situatie en van jullie persoonlijkheid af. Het ene koppel zou geen vriendschap niet meer willen, de andere wel.

Het is bijna 8 maanden geleden dat uit is met mijn eerste lief.
We zijn nog goeie vrienden, we praten bijna dagelijks op msn, maar daar blijft het bij. Sindsdien heb ik hem niet meer gezien in het echt. Ik heb wel al gevraagd voor een keer af te spreken, maar nog niet van gekomen. Mss volgende week, hij zei voor een keer langs te komen bij zijn thuis.

De eerste maanden was het moeilijk, ruzie nog enzo, dus wat afstand genomen en na een tijdje begonnen we weer goed overeen te komen. Nja probleem was dan wel dat de gevoelens ook teruggekomen zijn...Maar die gevoelens zijn zo op en neer....ene dag wel andere dag niet.

Zoals Akhlys zei, niet bemoeien met het prive leven,niet te nieuwsgierig zijn, (maar wel nog interesse tonen).
Want gisteren had ik daarover een discussie met mijn ex. Ik wou weten waar hij naartoe ging, maar hij zei het niet, nochtans zegt hij het meestal spontaan wat hij doet. Doordat hij het niet zei vond ik het raar...(we zijn nog allebei single) en ik dacht dat hij zou uitgaan(mss met een meiske) en dat het daarom is dat hij het niet zei aan mij. Dusja opletten van jaloezie en vertrouwen in elkaar hebben.

Opletten dat je nooit oude koeien uit de gracht haalt. Ook aan de (seksuele) verlangens, niet toegeven.
En het allerbelangrijkste is, als er iemand nieuw bij jou of in zijn leven komt. Het kan de andere nog mss kwetsen..

Veel succes met de vriendschap!!

[made for him]

ik heb het ook uitgemaakt met mijn vriend is inmiddels een half jaar geleden ofzo. De verliefdheid was aan mijn kant over, alleen hij wilde wel nog heel graag verder. Hij had er dus ook heel moeilijk. Toch wilde ik wel vrienden blijven, want ik heb zoveel met hem gedeeld en daar wilde ik niet zomaar van "weg lopen". En ik kon het immers nog heel goed met hem vinden en we zaten bij elkaar in de klas.
En het was zeker de moeite waard, ik kan nog steeds goed met 'm opschieten en regelmatig nog even bijkletsen door een avondje film of eventjes ergens wat drinken. En dat is het dan ook en niet dat er "perongeluk" meer van komt. Dat is dan ook de grote tip die ik je wil geven.
Wees duidelijk voor jezelf. Vrienden en niet meer, anders wordt 't veelste ingewikkeld.

En als jullie weer leuk met elkaar over weg kunnen pas op dat hij je niet terug wil. Want dat heb ik ook nog eventjes gehad. Daar kan je dan heel snel intrappen, want ook niet echt handig is.
Net nadat het uit was leek het er bij mij even op dat hij geen vrienden wilde zijn, omdat hij het er gewoon te moeilijk mee had. Maar daarom moet je 'm ook even de tijd gunnen, om allebei weer even je leventje op de rails te kijken. dus dan ook vooral niet te veel contact zoeken. Later gewoon weer opbouwen.

Maar ik zou het zeker proberen, hij is toch degene die heeel veel van je weet en waar je dus waarschijnlijk heel goed mee kan praten.

[Daantje_0705]

Freyja schreef:

Het is wel lastig, omdat je zo gewend bent aan een bepaalde manier van omgaan met elkaar dat je heel snel weer in oude patronen vervalt (tegen elkaar aan hangen, aanraken, knuffelen). Het is imo dus ook zaak om héél platonisch te blijven, hoe groot de verleiding ook is, want als je ook nog aan seks begint, is het helemáál een moeras van rare gevoelens en kun je elkaar echt niet goed loslaten.

Verder is het handig om het contact toch een béétje te beperken, dus niet met elk wissewasje naar elkaar toe te rennen. Normaal ga je met je problemen en rotgevoelens naar hem toe, en andersom, en dat moet je toch een beetje afhouden. Je moet elkaar een andere 'functie' geven in je leven.

Het is nu ruim drie jaar geleden dat het uitging tussen m'n vorige vriend en mij en ook wij wilden graag vrienden blijven. We hadden voor een groot deel dezelfde vriendengroep waar we veel mee deden, waar we ook samen mee op vakantie zouden gaan en dat wilden we allebei niet kwijt. Denk dat je kans van slagen heel erg afhangt van hoe jullie waren voor je een relatie kreeg. Denk dat het makkelijker is om vrienden te blijven als jullie relatie ook ontstaan is vanuit vrienden-zijn dan als je vrijwel direct vriendje-vriendinnetje geworden bent nadat je elkaar hebt leren kennen omdat je dan wel/niet een basis hebt om op terug te vallen.

Het stuk wat ik quote van Freya is ook wat ik heel moeilijk vond. Je moet anders met elkaar leren omgaan, niet meer zo als vriendje-vriendinnetje met knuffelen en het wij-gevoel. Ik vond het heel lastig om dat los te laten zonder niet juist té afstandelijk te worden. Voorbeeldje: heb toen het uit was nog een aantal keer met hem bij me thuis afgesproken, een gewone vriend uit m'n vriendenkring zou ik dan gewoon drie kussen op z'n wang geven bij begroeten/weggaan maar bij m'n ex vond ik dat heel moeilijk en ging ik daardoor misschien juist té afstandelijk doen. Omdat ik vrij snel een nieuwe relatie kreeg waar hij het moeilijk mee had is het contact toch redelijk verwaterd. We nodigen elkaar nog wel uit voor verjaardagen en feestjes enzo van die vriendengroep en ik vind het ook absoluut niet erg om hem ergens tegen het lijf te lopen maar zal niet snel meer een op een met hem afspreken. We hebben absoluut geen hekel aan elkaar en zijn ook niet met ruzie uit elkaar gegaan maar zijn wel uit elkaar gegaan omdat we uit elkaar gegroeid waren en een ander leven kregen/wilden en dat is ook de reden waarom we elkaar nu weinig/niet meer zien denk ik. Onze vriendengroep is sindsdien ook redelijk versnipperd.

[Cherry Springs]

Ah ik vind het fijn om te horen dat het wel gewoon mogelijk is.
Wij hebben elkaar ontmoet tijdens het uitgaan, een keer hadden we het gewoon leuk, de tweede keer was een paar weken later en toen gingen we zoenen en sindsdien was hij mijn vriendje. We kenden elkaar daarvoor niet, dus we hebben geen vriendschappelijke basis om op terug te vallen maar het is wel een beetje zo'n gevoel van familie, je geeft toch wel om elkaar, je hebt veel met elkaar gedeeld en dat gooi je niet zomaar weg.
Het geen-seks-hebben zal niet zo moeilijk moeten zijn, toen we samen waren had ik daar sowieso meestal weinig zin in. Het zal eerder lastig zijn om niet meer samen te knuffelen en dat soort dingen.
Hoewel ik het uitmaakte heb ik het er op het moment naar het schijnt zo nu en dan moeilijker mee dan hij. Het wisselt heel erg hoe ik me erover voel, soms heb ik wel zo'n flinke dip. Hij is veel stabieler lijkt het (zegt hij dan) en heeft er nu wel vrede mee. Ik in principe ook, maar zo nu en dan vind ik het moeilijk om zo op mezelf te zijn. Maar ik ga gewoon zelfstandiger worden, dat was ik voor hem ook.
Klinkt vrij goed mogelijk allemaal, gewoon niet te veel praten over ons verleden enzo. Dat kunnen we wel. Fijn, laat die tips maar binnen stromen verder!

[AzN]

Mijn ex en ik zijn na zeven jaar ook nog steeds vrienden . In 't eerste jaar nadat 't uitging tussen ons konden we elkaar echt niet luchten, maar daarna begonnen we elkaar weer op te bellen om bij te kletsen en herinneringen op te halen (af en toe spraken we ook af). Maar ja, we hadden tegen die tijd allebei al geaccepteerd dat 't nooit meer iets zou kunnen worden tussen ons. En dat hoort ook zo, als je vrienden met elkaar wilt blijven. Nu m'n ex getrouwd is en ik zelf ook 'n nieuwe vriend heb, spreken we elkaar nauwelijks meer eigenlijk..

Naja, in ieder geval: wanneer je er geen moeite meer mee hebt als hij iets zou krijgen met 'n ander, weet je van jezelf dat je geen bijzondere gevoelens meer voor 'm hebt en dat je dus gewoon vrienden met 'm kunt zijn. Dat geldt ook voor hem natuurlijk .

[Fosca]

Het is nu een half jaar uit met m'n ex (na 3 jaar) en na een beetje onwennige periode hebben we de balans weer gevonden. Eigenlijk hebben we precies die relatie waar iedereen hier boven voor waarschuwt. We zien elkaar nog ongeveer eens per week en gaan dan eigenlijk nog precies zo met elkaar om als toen we nog samen waren. Dus knuffelen, seks enzovoort. Het verschil met toen we nog een relatie hadden is dat we elkaar minder zien en spreken en dat we nu 'vrij' zijn. Ook hoeven we niet meer mee op familiedingen wat we allebei als groot voordeel zien Deze situatie is ooit begonnen in het kader van 'afbouwen' maar we zijn ergens halverwege blijven hangen.

Voor ons allebei werkt dit prima. De relatie is uitgegaan omdat ik voor mijn gevoel nog niet echt aan een relatie toe was en omdat ik wist dat hij niet de man is met wie ik oud wordt. We houden nog veel van elkaar maar van beide kanten voelt het prima dat het uit is. We zijn ook helemaal niet jaloers als de ander een date heeft oid.

Natuurlijk snap ik heel goed dat dit niet eeuwig zo door kan gaan. Er komt een moment dat een van ons een relatie krijgt en dan is het over met de vriendschap. Ik denk niet dat ik vrienden met hem kan zijn als we niet aan elkaar mogen zitten enzo. Ik kan me in elk geval voorstellen dat zijn nieuwe vriendin een ongelooflijke hekel aan mij zal krijgen . Wat helpt is dat ik over een maand of vier voor langere tijd naar het buitenland gaat. Hoewel dat moeilijk zal zijn gaat het einde van onze 'vriendschap' in elk geval niet gepaard met een hoop gedoe en verdriet.

Zo kan het dus ook

Het werkt zeer zelden, en als het werkt is het meestal als het gevoel bij beiden weg is. Daar is hier geen sprake van, dus tien tegen één dat hij gaat proberen je terug te winnen i.p.v. vrienden te blijven.

Mijn ex en ik hebben het geprobeerd, maar dat werkte niet. Ik was nog verliefd, waardoor het voor mij vervelend was, en hij wilde mij geen hoop geven maar mij ook niet bot behandelen, waardoor het voor hem ook vervelend was. Dus zijn we ook met de vriendschap opgehouden. Een paar maanden later hebben we wel nog een keer op een feestje elkaar ontmoet, maar toen hadden we elkaar eigenlijk ook niets meer te zeggen.

Bij mij is het ook net 3 week uit. We hebben nog geen woord tegen elkaar gezegd, ik vind dat best vervelend dus ga ik als ik hem zie weer met hem praten en hoop dat het dan een goede vriendschap word.

[gerard321]

ooit aan gedacht dat verliefdheid ook overkan gaan in houden van?

gerard321 schreef:

ooit aan gedacht dat verliefdheid ook overkan gaan in houden van?

Natuurlijk ga je van iemand houden als je daar een jaar lang intensief mee optrekt, maar dat wil niet zeggen dat er genoeg romantische gevoelens overblijven als de verliefdheid optrekt. Dat je geen kriebels in je buik meer krijgt, is wat anders dan dat je helemaal geen behoefte meer hebt om vriendje-vriendinnetje met iemand te zijn. Helemaal niet in deze fase in je leven, waarin je allebei zoveel verandert en het maar de vraag is of je allebei nog wel hetzelfde wilt van elkaar en in je leven...

[Cherry Springs]

Daar heb ik inderdaad aan gedacht. Maar houden van is niet per se een goede basis om ook bij iemand te blijven. Zo hou ik nog wel van hem in de zin van dat ik graag bij hem ben, met hem praat en er voor hem wil zijn als hij hulp nodig heeft of wat dan ook en het beste voor hem wil, maar ik wil niet meer uitsluitend bij hem zijn, met hem zoenen, zijn vriendin zijn. Als ik nou veel ouder was had ik gezegd dat houden van misschien wel genoeg is om samen je hele leven te delen, maar het is gewoon niet eerlijk tegenover hem en mij als ik bij hem zou blijven, als er mensen zijn waar ik meer romantische gevoelens voor zou hebben dan voor hem. Hij verdient een meisje dat stapelgek op hem is, en ik ben dat niet. Jammer, maar daar kan ik weinig aan veranderen.

[Cherry Springs]

Ik heb hem gisteren gesproken en eerst liepen de gemoederen hoog op, daarna kalmeerden we een beetje en toen drong hij aan dat ik vertelde waarom hij nooit wat heeft gemerkt over dat mij iets dwars zat in onze relatie. Ik heb hem eerlijk verteld dat de verhoudingen misschien altijd al wat scheef lagen, dat ik hem heel erg als vriend waardeerde en het romantische niveau wat minder van belang was. Hij is heel erg geschrokken en om het te verwerken nemen we de komende tijd geen contact met elkaar op.
Mensen die zoiets ook hebben meegemaakt, dat de verhoudingen niet goed lagen maar één dan de twee daar niets van wist? Kan zoiets verwerkt worden, denken jullie?

[Luna]

[QUOTE=Freyja;31010347]Maar ondertussen is het toch wel gesleten, hoor, dat vriendschappelijke. Dat komt in ons geval vooral omdat we ons in verschillende richtingen ontwikkeld hebben, waardoor ik het gevoel heb dat we toch niet meer zo klikken als vroeger.
Uiteindelijk ís die ander gewoon niet meer zo belangrijk.QUOTE]

precies dit denk ik.
Nadat je relatie uit is, is je liefde niet meteen over en wil je het liefst de zekerheid hebben dat iemand niet helemaal uit je leven zal verdwijnen. Maar als de leegte van je ex-relatie is opgevuld, het verdriet om de verloren partner over is en je misschien zelf een nieuwe partner hebt is het belang van vrienden blijven waarschijnlijk voor een groot deel weggevallen.
Zeker in het geval van TS, die net begint aan een nieuw leven. Wellicht is je ex zó uniek dat hij onvervangbaar is, maar meestal zul je wat je met hem deelde ook met vreindinnen/een nieuwe partner kunnen delen.

Cherry Springs schreef:

Ik heb hem gisteren gesproken en eerst liepen de gemoederen hoog op, daarna kalmeerden we een beetje en toen drong hij aan dat ik vertelde waarom hij nooit wat heeft gemerkt over dat mij iets dwars zat in onze relatie. Ik heb hem eerlijk verteld dat de verhoudingen misschien altijd al wat scheef lagen, dat ik hem heel erg als vriend waardeerde en het romantische niveau wat minder van belang was. Hij is heel erg geschrokken en om het te verwerken nemen we de komende tijd geen contact met elkaar op.
Mensen die zoiets ook hebben meegemaakt, dat de verhoudingen niet goed lagen maar één dan de twee daar niets van wist? Kan zoiets verwerkt worden, denken jullie?

Ik heb dat ook ooit eens met een ex gehad. Ook hij is daar later achtergekomen. Ofja, hij trok ie conclusie zelf en nam mij niets kwalijk daarover. Hij besprak dat alleen op een heel lullige manier met mijn zus, die mij dat liet weten en toen zijn we een half jaar kwaad op elkaar geweest. Ofja, ik meer op hem. Op dat moment hadden we al kaartjes voor een concert dus moesten we elkaar wel weer zien. Dus hebben we voor dat concert een aantal keer afgesproken en sindsdien gaan we weer goed met elkaar om.
Wat heel erg scheelt, is dat we elkaar een half jaar niet gesproken hebben. Ik kreeg daardoor de kans om mijn woede aan de kant te zetten en te bedenken hoe ik me er nou werkelijk écht bij voelde, bij het feit dat hij zo tegen me aankeek en wat ik daar aan kon doen. Daarnaast heeft hij in dat half jaar de tijd gekregen om over zijn verliefdheid heen te komen en zich neer te leggen bij de verhoudingen die scheef lagen en wat hij daar aan had kunnen doen en nog wat meer van die dingen.

Ik ben er van overtuigd dat vrienden met je ex blijven kan, ook als de omstandigheden moeilijk zijn. Ik denk alleen dat het heel belangrijk is dat je een tijd letterlijk afstand neemt. In jouw situatie al helemaal. Laat het nu even rusten en wacht af of hij contact op neemt. Stuur anders over een maand of twee eens een smsje met dat je hoopt dat het goed met hem gaat en of hij zin/tijd heeft om eens wat af te spreken.