Gastric bypass

Zijn hier mensen die een gastric bypass hebben laten doen en hun ervaringen willen delen?

IK ben nu al jaren aan het jojoën en ik ben het kotsbeu. Momenteel weeg ik alweer 110 kilo. Het lukt me telkens er 20 kilo af te krijgen en dan verval ik terug ik mijn oude eetpatroon omdat ik het niet kan volhouden en een echte emo-eter ben, dus veel ga eten op momenten dat het slecht met me gaat en die zijn helaas nogal talrijk.

Verschillende collega's van me hebben dit laten doen en zijn zeer tevreden. Zij kunnen ook terug alles eten en drinken, maar ik hoor verschillende verhalen en ik ben er bang voor. Ik wil bijvoorbeeld niet dat ik nooit meer koolzuur zou kunnen drinken of dat ik geen rauw vlees meer kan verdragen.
Wat zijn de nadelen en problemen die jullie ondervinden? Zijn jullie goed afgevallen of is gewicht nog steeds een probleem? Wat kunnen jullie wel/niet ivm eten? Zou je het opnieuw doen of een ander aanraden?

Momenteel is mijn bmi overigens te laag (38), het moet 40 zijn wil ik de operatie vergoed krijgen en ik heb geen van de 3 randvoorwaarden (hoge bloeddruk, slaapapneu of diabetes) waarbij ze nu zou kunnen gebeuren, dus ik heb nog even tijd om erover na te denken.

Alvast bedankt.

[Cherry Springs]

Het lijkt me een stuk verstandiger en minder riskant om een eetpatroon te zoeken dat je wèl vol kunt houden. Ik heb zelf geen ervaring met die operatie maar wat ik ervan gehoord heb is dat het heel ingrijpend is en niet zonder risico's, en zeker niet iets dat je zomaar besluit om van het jojo'en af te zijn. Je zit schijnbaar nog niet in de gevarenzone als je die operatie niet vergoed krijgt. Lijkt mij daarom beter dat je op je eigen benen probeert op een gezond gewicht te komen en te blijven. Ben je al eens naar een diëtist geweest over je eetpatroon? Of een psycholoog voor je emotie-eten?

Psychiaters en psychologen zat. Diëtisten en dokters ook. Mijn eetpatroon en mijn beweegpatroon krijg ik niet blijvend aangepast. Ik verval altijd terug, al heb ik het bijvoorbeeld jaren volgehouden. Op een gegeven moment, zeker als het slecht gaat, val ik terug in een eetpatroon.

Maar ik wil het eigenlijk niet hebben over diëten en doorzetten, dat snap ik zelf ook allemaal wel, ik wil informatie over de operatie zodat ik kan afwegen wat ik zou willen.

Mutant schreef:

Maar ik wil het eigenlijk niet hebben over diëten en doorzetten, dat snap ik zelf ook allemaal wel, ik wil informatie over de operatie zodat ik kan afwegen wat ik zou willen.

Je weet toch al lang wat je wilt. Doe het dan gewoon

Als je je voedingspatroon niet aanpast zal zo'n verkleining je niks opleveren. Binnen een paar jaar is je maag dan weer net zo groot als daarvoor.

Mutant schreef:

Momenteel is mijn bmi overigens te laag (38), het moet 40 zijn wil ik de operatie vergoed krijgen en ik heb geen van de 3 randvoorwaarden (hoge bloeddruk, slaapapneu of diabetes) waarbij ze nu zou kunnen gebeuren, dus ik heb nog even tijd om erover na te denken.

Mr. Burns organizes a morning calisthenics program at the nuclear power plant, much to everyone's delight but to the dismay of Homer (the only worker who hates doing five minutes of light aerobic exercise). After learning that someone who is disabled can work from home, and thus be excluded from the exercise program, Homer tries to find a way to achieve this goal. Homer soon discovers that any employee that weighs 300 pounds (136 kg) or more qualifies as disabled, and so he decides to gain the 61 pounds he needs to reach 300. He begins eating excessively, despite Marge and Lisa's repeated warnings that he could severely endanger his health. With Bart's help, Homer soon reaches his goal, and Mr. Burns installs a stay-at-home work terminal in the Simpson house.

.sann schreef:

Als je je voedingspatroon niet aanpast zal zo'n verkleining je niks opleveren. Binnen een paar jaar is je maag dan weer net zo groot als daarvoor.

Idd, je zal na die operatie je levensstijl drastisch moeten veranderen; wat doet je nu geloven dat je dat na de operatie wel kan? Niet om je onderuit te halen hoor, maar het klinkt een beetje alsof je de operatie ziet als dé oplossing, en dat is imo te makkelijk gedacht....

Wat het verschil zou moeten zijn, is dat ik dan niet meer kán eten. Met een maag met de grootte van een mandarijntje, dan kun je wel willen, maar het gaat niet. Wat nu vaak andersom is eigenlijk, ik wil niet, maar het gaat wel, dus waarom stoppen?

En het feit dat er zoveel positieve reacties in mijn omgeving zijn, collega's die van 200 naar 90 kilo zijn gegaan en nu alles fijn kunnen eten zonder iets bij te komen. Daarom wil ik weten hoe het werkelijk gaat bij anderen, ik ga niet af op een aantal positieve reacties.

Ik snap heus wel dat ik dan niet meer alles kan eten en zoveel kan eten, maar ik wil weten hoe en wat. Daarnaast zijn er nog een stuk of wat psychologische onderzoeken, als ik er niet aan toe ben, zullen zij ook geen goedkeuring geven. Mag ik GEWOON wat ervaringen vragen zonder hier een psychologische analyse te krijgen? Ik heb al genoeg psychiaters aan mijn been, nog niet de analyse meegerekend die ik zou krijgen.

Paranoide, het gaat hier om een verschil van 5 kilo. Ik heb al eerder dat gewicht gehad en ik heb het er ook weer afgekregen. Ik vrees echter dat het er binnen korte tijd weer aanzit. En sorry, maar ik ben het moe om een jaar lang te diëten om 20 kilo kwijt te raken en het daarna langzaam weer bij te komen. Bij-eten wordt door iedereen afgeraden, maar ook de dokters waarmee ik heb gepraat, keken een beetje beschaamd en gaven onder tafel toe dat dat de enige oplossing was, MOCHT ik voor een operatie gaan.

Je maag is rekbaar. Hij rekt dus ook weer op. Mijn achternicht had er 1. Ze ging geloof ik van 150 naar 65 kilo. Inmiddels zit ze er weer ruim boven (de 150 kg). Vier/vijf jaar geleden heeft ze de operatie gehad, omdat ze geen kinderen kon krijgen omdat ze te dik was. Nadat ze zwanger werd is ze weer los gegaan, en dikker dan ooit.

En ja, het werkt als een tierelier, in het begin. Tot je beetje bij beetje een klein beetje meer eet. En voor je het weet is je operatie voor niks geweest.

Kijk, dat zijn dus dingen die ik nog niet heb gehoord. Dank je.

Ik heb idd op tv ook vaak genoeg verhalen gezien van mensen waarbij het als een tierelier werkte, maar na verloop van tijd vervielen ze weer in oude eetgewoontes (met het idee toch niet aan te kunnen komen want een verkleinde maag). Vervolgens waren ze weer terug bij af. Precies wat .sann dus ook zegt. Natuurlijk zijn er ook succesverhalen, maar reken maar dat die mensen na de operatie ook een heel psychologisch traject zijn doorgegaan om hun levensstijl aan te passen zodat ze niet terug zouden vallen.

Ja, de consulente zei dat ik een heel traject moest afleggen, ervoor en erna, vooral ivm het emo-eten enzo.

Maar ik zie dus alleen maar succesverhalen. En ik hoor niet echt iets over de andere kant. Daarnaast wordt het door iedereen als geweldige oplossing gepresenteerd en daar geloof ik niet zomaar in.

Mutant schreef:

Kijk, dat zijn dus dingen die ik nog niet heb gehoord. Dank je.

Geen dank!

Mutant schreef:

Ja, de consulente zei dat ik een heel traject moest afleggen, ervoor en erna, vooral ivm het emo-eten enzo.

Maar ik zie dus alleen maar succesverhalen. En ik hoor niet echt iets over de andere kant. Daarnaast wordt het door iedereen als geweldige oplossing gepresenteerd en daar geloof ik niet zomaar in.

Echt? Ik ken alleen maar mislukverhalen. Nou ja, ik ken maar 2 verhalen, maar die zijn allebei grandioos mislukt.

.sann schreef:

Echt? Ik ken alleen maar mislukverhalen. Nou ja, ik ken maar 2 verhalen, maar die zijn allebei grandioos mislukt.

Ja, 3 collega's die echt van 200 naar 70/80/90 zijn gegaan en nu alles kunnen eten en drinken, maar ik weet niet hoe lang daar over heen is + die doen ook wel zware handenarbeid.; 2 mensen bij mij in het ziekenhuis, die heeeel veel last hebben gehad van de operatie, maar nu geen 60 kilo meer wegen. Maar de ene heeft een en al maagzweren en de ander krijgt gewoon niets binnen. Mijn nicht die nu 40 kilo kwijt is, maar die heeft het pas een paar maanden laten doen. 2 jongens op larp die echt heel veel zijn afgevallen en nu gewoon kunnen eten.

Er is 1 minder verhaal en dat is ook van iemand in het ziekenhuis, die komt nu weer aan door alle zoetigheid die ze eet.

Het punt is ook dat er echt op gehamerd wordt door mijn omgeving. Ik ben er zelf heel bang voor en wil er dus niet zomaar aan beginnen. Maar ik word intussen bijna gehersenspoeld en dat is niet leuk.

Ik zag laatst een documentaire op tv die voor een groot deel ging over deze operatie. Het was ook een soort kritisch geluid over de samenleving van nu, het ging in ieder geval over het overgewicht-probleem. Er werden ook wat cijfers in genoemd... Ik weet alleen nu even niet hoe die documentaire ook alweer heette! Grmbl. Ah! gevonden. Hij was van Zembla en heet 'slank in een dag'. Ik weet niet zeker of je er iets aan hebt.

In ieder geval succes met de keuze!