Toch niet studeren

[Suikerdons]

Hoi,

Ik heb al eerder hier iets gevraagd over switchen tussen universiteiten en tussenjaren tijdens je studie. En ik ben erachter gekomen dat ik gewoon nog niet zeker weet wat ik wil.

Ik sta al ingeschreven voor een studie, maar eigenlijk wil het liefst gewoon nog een jaartje wachten. Dus een tussenjaar nemen.
Dit is verder niet een probleem, want voor 1 augustus kun je je nog makkelijk uitschrijven.

Maar ik moet het dus ook mijn ouders gaan vertellen...
Daar zit ik heel erg mee, ik ben altijd wel enthousiast geweest over mijn vervolgstudie, maar ik ben er gewoon nog niet klaar voor om te gaan studeren.

Hebben jullie een idee hoe ik dit mijn ouders tactisch kan vertellen?
In theorie mag ik natuurlijk doen wat ik zelf wil, ik ben immers 18.
Maar ik wil wel dat ze achter me staan.

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.

Jij: Ik heb een jaar rust nodig voordat ik wil gaan studeren
Pa en Ma: Maar straks blijf je vastzitten in rust hebben
Jij: Nee echt niet, beloof ik
Pa en Ma: Oke schat/kerel

Done.

[Suikerdons]

Haha ja nou ik hoop dat het zo soepel gaat.
Ik zit eigenlijk meer met de 'inleiding'.
En tot voor kort was ik er ook van onvertuigd dat ik zou gaan studeren na de vakantie.
Dus waarschijnlijk zien ze het totaal niet aankomen.

En ik denk dat mn vader het wel oké vindt, maar mn moeder is meer van het 'je moet je niet zo aanstellen'.

(-> l&r?)

Ik denk dat jij op heldere, volwassen manier in gesprek moet gaan. Een inleidend verhaaltje over hoeveel je hebt nagedacht, met als conclusie jouw besluit, vervolgens wat voor gevolgen dat heeft en hoe je het dus nu gaat aanpakken. Je ouders zitten nog steeds in de opvoedmodus en dat is ook wel logisch, maar als jij start met een studie zonder enige motivatie, verspil je veel tijd en geld. Geef aan dat je een volwassen keuze maakt.

En verantwoord het niet alleen naar je ouders, denk er zelf ook goed over na. Zet het niet door als je nu al een gevoel hebt van 'ik weet heus wel dat ik eigenlijk gewoon had moeten doorzetten maar ik wilde liever de makkelijke uitweg'. Het moet dus écht de goede keuze zijn.

De inleiding voor het gesprek, dat zal toch echt niet zomaar soepel gaan. Het beste kun je op een rustig moment op rustige toon zeggen: pap en mam, hebben jullie even? Ik heb de laatste tijd veel nagedacht, over wat ik wil, wat goed voor mij is, en welke dingen ik wil bereiken. Ik kreeg daarbij steeds meer een beklemmend gevoel als ik dacht aan de studie die over een paar maanden start. (specifiekere uitleg), dus ik heb besloten mijn inschrijving te annuleren.

Zoiets?

[Simon]

Je beschrijft dat je nog niet wil studeren, maar legt (hier) niet uit waarom niet. Na mijn vwo had ik zoiets van: ik weet nog niet wat ik wil studeren, maar in ieder geval wel dat ik nu nog niet wil gaan studeren. Heb ook een tussenjaar genomen (eerst een paar maanden gewerkt, toen een reis door Canada) en daar enorm veel van geleerd.

Daarna stond ik juist te springen om te gaan studeren, ik had er weer zin in.

[Simon]

Als je de druk op wil voeren kan je altijd nog zeggen dat met de strenge regels rond studiefinanciering een foute keuze nog wel eens heel kostbaar uit kan pakken..

Simon schreef:

Als je de druk op wil voeren kan je altijd nog zeggen dat met de strenge regels rond studiefinanciering een foute keuze nog wel eens heel kostbaar uit kan pakken..

Dit is zo'n slecht idee nog niet. Veel mensen switchen van studies en als je dat als argument gebruikt van 'dat gaat duur worden' dan denken ze misschien wel anders.