en óf ik dit herken. ik had dit echt zelf kunnen opschrijven, met één verschil: ik heb
vanmiddag met HEM afgesproken!
ben echt zenuwachtig en idd ook heel bang dat ik niks weet te zeggen, terwijl ik al heel veel met hem gekletst heb...
het enige is dat ik zeker weet dat ie mij leuk vindt. we hebben elkaar al eerder gezien (bij daglicht zeg maar

) vlak voordat we uitgingen en ik heb nou al zo veel verhalen via vrienden en via smsjes gehoord enzo, dat het onderhand wel zeker is dat ie me leuk vindt. maar toch... het is zo eng!
ik heb nog even getwijfeld, maar toch gewoon de afspraak gemaakt, omdat het zó zonde is dat het hierop wéér vast loopt, want het zou niet de eerste keer zijn dat ik me af laat schrikken.
kortom: gewoon doen. je bent wel een paar daagjes nerveus (althans, ik wel), maar spreek dan ook zo snel mogelijk af dat je niet nog dagen moet wachten.
ik ben ook al constant aan het bedenken hoe ik het m'n ouders ga vertellen, want die zijn hier niet echt super makkelijk in, maar ook dat moet maar gebeuren.
succes

en gewoon doen dus!