naar kleur

[::saraswati::]

Vond 'm geen 1e prijs waard.. Wat vinden jullie?

Naar kleur (=niet 'huidskleur', maar 'buiten'..)

Wachten op zijn dood, vol leven
Is wat jij hem bood, wat wij hem geven

Kille nachten, voetstappen blijven hangen
Niemand die zijn pijn kan verzachten, niets om naar te verlangen
Geslotem dagen zonder morgen, morgen zonder duidelijk beeld
Beeld vol tijdelijke zorgen, zorgen voor antwoorden, voor wat er scheelt
Zit tussen schreeuwende gangen, muren vol angst en onwetendheid
Vindt het onnodig om nieuws te vangen, herinneringen zijn wat hem leidt

Wat jij hem bood, wat wij hem geven
Is wachten op zijn dood, vol leven

(alleen deze strofe kan 't gedicht al vormen, majah..)
Ik staar, zonder gedachten
Vraag me af hoe raar, de reden waarom ze me hier brachten
Door grote, levenloze muren is mij jaren afgepakt
Minuten ingeruild voor uren, moed is de grond in gezakt
Mensen zo trots als wat denken mij hoop te geven
In dit onmenselijke gat, om naar buiten te streven
Alles opzij en afwachten, op de verlossing
Niets over om te verzachten, als ik mijn afloop inzing
Was het maar tijd, schoven de deuren maar open
Beter dan dat ik zo verslijd, beter dan naar buiten hopen
Kan niet meer optimistisch denken, teveel jaren zijn voorbij
Geen wonder nog te bedenken, om licht te schenken aan mij
Misschien ook wel.. een verlossing naar kleur
Alsjeblieft heel snel, de opening van de laatste deur

Weer een onschuldig mens, jaren achter de rug
Vrijheid is wat ik hem toewens, maar krijg niets terug
Al zou hij gaan, alles is kapot
Zou met moeite kunnen staan, zou verscheurd worden door z'n band

*gaap*