huid als zijde

[RoxX]

Het mes op mijn pols
De huid als zijde
Het is beter zo
Voor ons beide

Geketend aan de muur der leven
Met de dood als enige uitweg
Zal ik naar betere tijden streven
Er is geen tijd meer voor uitleg

Het mes snijd nu in mijn pols
Het bloed om vergeving vragend
Druppend op de witte lakens
De weg naar de andere wereld

Het licht gaat langzaam uit
De huid als koude zijde
Dit is mijn besluit
Het is beter voor ons beide


het gedicht klinkt vast depressief ofzo.. ik heb dit een lange tijd geleden geschreven toen ik niet zo lekker in me vel zat dus vandaar waarschijnlijk..

[EggeD]

Moeten alle meiden dit gedicht echt schrijven ?

Enfin, het zou inderdaad beter zijn voor jullie beide, want zijde snijdt niet zo gemakkelijk.

WEL gemakkelijk: Er is geen tijd meer voor uitleg .. ja, schrijf dan niets, hehe. Volgens mij had je namelijk echt geen tijd om over dit gedicht na te denken, hoogstens heb je een sfeertje bepaald, die zoals je zegt soort van depressief zou kunnen zijn.

Verder nog wat spelfoutjes en een regel die aanspreekt: Het bloed om vergeving vragend .. toch leuk gevonden.

[Reem]

Geketend aan de muur des levens moet het volgens mij zijn, maar ik weet het niet eens zeker. Der is hier in ieder geval fout. Verder kan ik niet echt zeggen dat ik dit gedicht bijzonder vind: hier is inderdaad al teveel over geschreven.

[EggeD]

Re3m schreef op 29-08-2005 @ 10:05 :
[I]Der is hier in ieder geval fout.

Joah, en snijdt met dt.

EggeD schreef op 29-08-2005 @ 09:51 :
Moeten alle meiden dit gedicht echt schrijven ?

nou niet alle vrouwen over een kam scheren, ik heb zelf ook een hekel aan dit soort gedichten. meestal worden deze geschreven als scheeuw om hulp om aandacht, en dat kan de ts op een andere manier ook wel krijgen, hoop ik.

het is natuurlijk de bedoeling van dichten om je gevoelens te uiten. maar deze gevoelens zijn nogal heftig en er is niet veel moeite gedaan om het een beetje verhullend te schrijven, met metaforen ed. directe taal kan natuurlijk een hele indruk op je achterlaten, maar in deze vorm vind ik het een grotere kunst om op een andere manier uit te leggen hoe je je voelt.

het polsen doorsnijden is bovendien al zo vaak gebruikt, het begint een beetje te normaal te worden.