Vanmiddag constateerde ik bij mezelf een sterke behoefte om ruzie te maken met iemand. Niet omdat ik boos ben of wat dan ook, ik had gewoon echt behoefte om ruzie te maken of iemand uit te schelden zonder aanwijsbare reden. t is dat ik alleen thuis was, anders was waarschijnlijk een van mijn dierbare familieleden het slachtoffer geworden...
Waar duidt dit op? Is het een tekort aan sociaal contact (dat uitschiet naar de behoefte aan asociaal contact, om het zo maar te noemen), heb ik al veel te lang geen echte ruzie gemaakt, zit er iets dwars, is het een schreeuw om aandacht...? Ik weeg al deze punten af, maar ik ben er nog niet echt uit, het is een combinatie van allen denk ik. En dan nog iets: is dit normaal, heeft de mens ruzie/conflicten nodig om goed te blijven functioneren?
Nu de vraag: Heeft iemand hier een zinnige reactie op, inzichten die hij/zij hierover wil delen, of heeft iemand ook wel eens deze al dan niet natuurlijke behoefte? Tell me!
__________________
Take another pill and tell another lie and lie amongst your lies like tuna in the brine (c) Daniel Johns
|