Ik herken je situatie heel goed... Zelf zou ik, als ik jou was, met mn oma meegaan, zodat ze toch weet dat je er voor haar bent enzo. De behoefte om alleen te gaan is bij mij ook groot. Ga die dag nog es terug, alleen, en doe de dingen op je eigen manier. Praat anders met je opa en oma. Als jij niet vertelt wat je voelt, kunnen zij geen rekening met je houden. Tis heel lief dat je er voor ze wilt zijn, en dat zal k ook zeker doen als k jou was, maar zij kunnen met zn 2tjes met je moeder bezig zijn, herinneringen van vroeger enzo. Als jij t liever alleen doet, moet je t zeker doen. Sterkte, Heleen.
__________________
We'll meet again... Love you
|