alles in iedereen

[TisKicking]

Geloof je dat elke eigenschap in elke persoon zit? Of denk je dat mensen echt fundamenteel van elkaar verschillen? Een voorbeeldje: iemand die helemaal niet jaloers is, kan het zijn dat het er gewoon niet in zit, of kon zij voor hetzelfde geld (door opvoeding bv) een jaloers kreng geworden zijn.

[Tieneke]

Ik denk dat het inderdaad ook aan de opvoeding ligt.
Als je met geweld opgroeit dan vinden ze het meestal normaal maar als je er niet mee bent opgegroeid ligt dat vaak anders.

Het verschilt hoe je bent het heeft ook te maken met hoe je ouders zijn.
Zoals ik heb meer van me vader weg en me zus meer van me moeder.

gr,tieneke

[Fantôme]

TisKicking schreef op 08-05-2005 @ 22:29 :
Geloof je dat elke eigenschap in elke persoon zit? Of denk je dat mensen echt fundamenteel van elkaar verschillen? Een voorbeeldje: iemand die helemaal niet jaloers is, kan het zijn dat het er gewoon niet in zit, of kon zij voor hetzelfde geld (door opvoeding bv) een jaloers kreng geworden zijn.

een eeuwig discussiepunt.
er bestaan wel theorieen dat bij een bepaalde opvoeding een kind bepaalde eigenschappen krijgt (of tot uiting komen, of misshcien alleen worden ontwikkeld/versterkt). anderen denken dat opvoeding niet zoveel (zelfs een Amerikaanse pyscholoog die denkt dat opvoeding er niets mee te maken heeft!) toedoet aan de eigenschappen die een kind ontwikkeld.

ikzelf denk dat het wel een combinatie is van nurture and nature (wat je aangeleerd is en wat in je zit) maar in welke verhouding?? daar ben ik nog niet helemaal uit.
Ik denk zeker dat de opvoeding van grote invloed is

xxx fantome

[phensicske]

Ik denk wel dat alle eigenschappen in iedereen zitten. Bij de één zal het gewoon wat meer tot uiting komen dan bij een ander. Wat de oorzaak daar bij is, vind ik nogal moeilijk.
Nu kan je het nature-nurture-debat er natuurlijk bij gaan betrekken, want daar slaat het wel grotendeels op, maar was dit je bedoeling (TS?) om dit debat te beginnen?

Als je ziet in experimenten dat mensen soms heel gruwelijke wezens kunnen worden door omgevingselementen, dan schrik je daar wel wat van.

Zo bv. de proef dat men elektrische shocks moest toedienen indien de proefpersoon het foute antwoord gaf. Door de aanmoediging van een professor gaven de 'leraars' (ook proefpersonen) telkens grotere shocks, een groot aantal onder hen gaf zo'n hoge hoeveelheid dat de proefpersonen er zouden aan overleden zijn.
Gelukkig was het opgezet spel, de proefpersonen (leerlingen) faketen dus maar dat ze shocks kregen.

[flummox]

ik denk niet dat je moet geloven dat eigenschappen werkelijk in personen "zitten"; volgens mij is iedere eigenschap die je een persoon toedicht veeleer een willekeurige abstractie die pas ontstaat nadat je een aantal momentopnames van jouw eigen omgang met die persoon samen hebt gevat tot een nogal cru en pervers maar onontkoombaar beeld.

aangezien je iedere keer dat je met een bekende in aanraking komt dit beeld weer op hem/haar projecteert, en jouw verwachtingen omtrent hem/haar ook je manier van omgang met deze persoon bepalen, ontstaat er zo een samenhangend (maar in feite fictief) patroon dat zichzelf continu blijft bevestigen en versterken, hoewel het op de lange termijn natuurlijk wel enige verandering doormaakt.

volgens mij is dit ook de reden waarom je niet van de ene dag op de andere in een volkomen andere persoon kunt veranderen: omdat het simpelweg onmogelijk voor je omgeving is om dit te behappen, laat staan accepteren, en ze dus naar hun eigen 'voor-beeld' over jou blijven staren, je simpelweg niet anders kunnen zien. je wordt behandeld zoals je waargenomen wordt en je handelt zelf weer naar de manier waarop anderen je behandelen ..

maar om terug te komen op je vraag: een eigenschap is mijns inziens dus altijd een abstractie die voortkomt uit een werkelijkheid die veel complexer en veranderlijker is dan we in taal kunnen vatten. als het echter gaat om emoties (zoals het voorbeeld dat je gaf van jaloezie) geloof ik inderdaad dat het potentieel van elke emotie, hoe extreem ook, in ieder persoon verborgen ligt, en dat de context waarin je je begeeft, de beslissingen die je maakt, het beeld dat je omgeving van je heeft en het beeld dat jij van je omgeving hebt bepalen hoe dat potentieel zich uiteindelijk verwerkelijkt.

[phensicske]

flummox schreef op 09-05-2005 @ 17:52 :
...aangezien je iedere keer dat je met een bekende in aanraking komt dit beeld weer op hem/haar projecteert, en jouw verwachtingen omtrent hem/haar ook je manier van omgang met deze persoon bepalen, ontstaat er zo een samenhangend (maar in feite fictief) patroon dat zichzelf continu blijft bevestigen en versterken, hoewel het op de lange termijn natuurlijk wel enige verandering doormaakt.

...

Dus jij vindt dat je omgeving bepaald hoe je je gedraagt? Het is, denk ik, wel deels waar, maar volgens mij kan je ook uit jezelf eigenschappen uit je naar boven laten komen.

Als je beslist wat minder impulsief te zijn, omdat je opeens besefte dat dit wel eens onverstandige beslissingen met zich mee kan brengen, kan je daar echt aan werken.

't Kan natuurlijk ook spontaan gebeuren. Of door stimulatie van de omgeving. En ook door het reactie van de omgeving op jouw gedrag.

Maar zoals je dus zei, de verwachtingen die de omgeving naar je heeft speelt ook een rol. Als ik verwacht dat Jantje onhandig is, zal ik eerder dit aspect zien dan zijn handigheid en door mijn verwachting zal Jantje zich er ook eerder naar gaan gedragen.

[TisKicking]

phensicske schreef op 08-05-2005 @ 23:12 :
Nu kan je het nature-nurture-debat er natuurlijk bij gaan betrekken, want daar slaat het wel grotendeels op, maar was dit je bedoeling (TS?) om dit debat te beginnen?

't was zoiets om een aanzet te geven he

[x_knorretje_x]

Ik denk dat het net zo werkt als bij het aanleren van een taal. Zo is het zo dat alle baby's, of ze nou in china, amerika of nederland zijn geboren, de zelfde klanken brabbelen. Doordat ouders tegen het kind praten, verwerpt het kind bepaalde klanken die niet in zijn taal voorkomen. De klanken die nodig zijn voor zijn taal (en uitspraak) behoudt hij. Zo komt het ook dat als een Nederlander Frans praat, er een Nederlandse klank aan zit. Meestal dan. Er zijn ook mensen die een taal zeer goed kunnen spreken.

Ik denk dus dat het met eigenschappen ook zo is. Dat je ze bij je geboorte allemaal bezit (maar je doet er dan neits mee) en dat bepaalde gewoontes en eigenschappen verworven worden vanwege je opvoeding, je imiteert over het algemeen het 'gedrag' van je ouders. Andere eigenschappen blijven op de achtergrond. Die eigenschappen kunnen, net als bij een taal, veranderen door met andere mensen om te gaan. Zo zullen dan ook eigenschappen (slechte of juist goede) kunnen veranderen. (nog even voor de duidelijkheid, dit denk ik, ik weet niet of er een theorie voor is, vast wel)