de mensen

[Boate Bob]

Er was iets mis, of misschien ook niet. Misschien verbeelde ze zich het wel, wilde ze het zo graag en gebeurde het nooit. Eigenlijk was het dat laatste, maar dat betekende een dag als alle andere, zittend op een oude verschoten stoel voor het raam. Er was dus iets mis. Geen spiertje in haar gezicht vertrok toen ze naar buiten probeerde te turen, ze verplaatste alleen haar hoofd een beetje.
Buiten regende het. Soms scheen de zon, heel soms sneeuwde het. Regen betekende onheil, maar dat werd door de voorbijgangers niet begrepen. Emotieloos stapten ze om de plassen die zich op de stoep vormden heen, deden geen moeite om even bij haar naar binnen te kijken en te glimlachen. Uitglijden mocht ook, dan viel er wat te zien.
Maanden geleden had er een hond midden op de stoep gepoept en was er een halve dag later een man met een aktekoffertje middenin gestapt. Hij had even gevloekt, zijn schoen aan de stoeprand afgeveegd. Hij was zijn aktekoffertje dat hij in alle frustratie had neergezet vergeten mee te nemen.
Hij was terug gekomen, dezelfde middag nog. Het enige wat hij had hoeven doen was aanbellen en vragen of ze iets had gevonden. Het stond al maanden veilig en droog achter het raam, naast de stoel.
Het regende harder. Mensen gingen rennen. De stoep veranderde in een klein beekje. Water spatte op onder de zwaar neerkomende voeten.
De zon scheen. Ze richtte haar hoofd op. Een mooie droom, over licht en clowns was voorbij. De plassen droogden langzaam op, het werd warm en de bel ging. Gezelschap en stamppot waren gearriveerd.
Dat dit een oude vrouw in een klein huisje was, was geen misvatting. En toch was ze machtiger dan iedereen, grootser dan het mooiste gebaar. Zij was liefde, dood, water en lucht.
Het centrum van haar leven, de stoel voor het raam.

[I C U]

Gaaf beeld dat je neerzet! Het vrouwtje achter de geraniums... Errug goed! Het leest lekker. Tja, weinig commentaar verder, het is ook te kort om echt iets goed erover te kunnen zeggen.

[Roosje]

Ik vind hem mooi! Ik weet niet, het leest lekker soepel, en het straalt een beetje zo'n heel rustige, eenzame sfeer uit. Ja, dat is natuurlijk wel logisch, maar dat moest ik even zeggen. Mm, goed gedaan. Het is echt... hoe eenzaam mensen kunnen zijn zeg maar.

Edit: En ik maar denken dat ik de eerste was.

[I C U]

Roosieh schreef op 01-07-2005 @ 22:26 :
Ik vind hem mooi! Ik weet niet, het leest lekker soepel, en het straalt een beetje zo'n heel rustige, eenzame sfeer uit. Ja, dat is natuurlijk wel logisch, maar dat moest ik even zeggen. Mm, goed gedaan. Het is echt... hoe eenzaam mensen kunnen zijn zeg maar.

Edit: En ik maar denken dat ik de eerste was.

Verkeerd gedacht

[Anki]

Aah, mooi man!