Ik denk, ik waarschuw maar even, voor het geval er mensen zijn die, net als ik, meteen afhaken bij een Engelse titel
Fairytale
"En dat was Bremen.
In Bremen is het heel erg koud
en kan het heel gezellig zijn..."
Iedereen humt mee
met het onoorlijke lied
van de man met de accordeon
en die vreselijke stem
die elk laatste woord uitschreeuwt,
maakt dat ik ook wil gillen.
Niet over Duitsland of stadsmuzikanten,
enkel over waarom
wij hier zitten en waarom
ze in Engeland niet varen
en waarom
en zo.
"En dat was Hamburg!"
Sommige dingen gaan eeuwig door.