Diazepam

[Reynaert]

Diazepam

de medicijnman noemt het insomnia
zo zonder slaap ben ik nooit echt wakker
buiten druilt een nieuwe flinterdunne duisternis
achter de zwarte zon aan

het is niet alsof ik hier iets mis maar
de mist in mijn hoofd wil geen water worden
gedachten vervluchtigen in lucide dromen
over verre bestemmingen maar om er te komen
moet ik door de nacht
ik slik

de diazepam siddert achter mijn tranende ogen
en ik wacht. ik wacht.

de medicijnman noemt het insomnia

Groningen, 23 mei 2007

[*nerwen elensar]

Leuk die herhaling van het begin en het einde. Geeft een goed effect. Hou vooral van het stukje:

zo zonder slaap ben ik nooit echt wakker
buiten druilt een nieuwe flinterdunne duisternis
achter de zwarte zon aan

Kan er eigenlijk niet veel negatiefs op zeggen (zoals altijd, sorry voor de nutteloze post). Heb wel al dingen van je gelezen waar ik meer van onder de indruk was maar 't is een duidelijk gedicht en 't zit knap ineen. Sterkte trouwens, gezien het late tijdstip van je post..

[Halogeen]

Het zijn te veel losse flodders naar mijn smaak. Ik ben van je gewend dat je wat meer coherent schrijft, en doorgaans bevalt me dat ook beter. De herhaling van de eerste zin aan het eind voegt daarom misschien ook niet zo veel toe voor mij.

[LiefsvanHier]

Ik vind het tof, omdat ik dit een eh, ja licht gedicht vind. Ik vind het niet te zwaar, zeg maar . De rijm in je tweede strofe is gaaf. De derde zin is naar mijn mening iets te lang, maar als je dat zou verkorten zou alles wel héél erg in de pas lopen, dus ja.

En is Diazepam een slaapmedicijn? Of heb ik het helemaal mis?

[Yes, Anastasia]

de medicijnman noemt het insomnia
zo zonder slaap ben ik nooit echt wakker

het is niet alsof ik hier iets mis maar
de mist in mijn hoofd wil geen water worden

Oh, dat ritme, het taalgebruik, die intro.