Citaat:
Steeds vager zie ik
de contouren van je gezicht
wat ik eerst zo helder had
vervaagt nu met de dag
nu jij hier bent verdwenen
en ik je niet meer zie
zal ik eraan moeten wennen
the move is out of me
Wat is het leven zinloos
als je hier zit, zo alleen
Je maakt elkaar onmisbaar
geeft elkaar een doel
valt er te leven
zonder dat gevoel?
|
In je eerste strofe:
Is het de bedoeling dat het "
wat ik eerst zo helder had " is? Want als je het leest is :"
wat ik eerst zo helder zag leuker lezen naar mijn mening. Ik vind trouwens de eerste en tweede strofe niet zo sterk. Zo zijn wel zeer goed als een soort inleiding en moeten dus wel zeker tot het geheel (zoals hier dus

) horen. Maar het deel dat ik echt mooi vind begint pas na de tweede strofe.
Je einde vind ik sterk, je verwoord in dat deel een gevoel dat op enrom veel verschillende manieren kan omschreven worden, maar jouw manier staat me min of meer wel aan