wat doen als iemand zelfmoord pleegt

wat zou jij doen als je iemand ziet die bijvoorbeeld van een brug wil afspringen of van een gebouw?

proberen tegen te houden natuurlijk , ookal ken ik diegene misschien wel helemaal niet.

oh en stel dat ik diegene kan vastgrijpen, dan zou ik dat zeker doen

[Vogelvrij]

Ik zou verstijfd zijn van schrik en vol afgrijzen toezien hoe diegene van de brug afspringt.

En ik denk eigenlijk dat de meeste mensen dat zouden doen.

[dnalor]

Vogelvrij schreef:

Ik zou verstijfd zijn van schrik en vol afgrijzen toezien hoe diegene van de brug afspringt.

En ik denk eigenlijk dat de meeste mensen dat zouden doen.

Dat klopt, maar ik denk dat ik toch wel zou proberen die persoon over te halen om niet te springen......

[T_ID]

Dan ben ik pleite. Dat een keer zien gebeuren met een trein was voor mij ruim voldoende.

[Vogelvrij]

dnalor schreef:

Dat klopt, maar ik denk dat ik toch wel zou proberen die persoon over te halen om niet te springen......

Ik snap niet waarom het nodig is om te doen alsof ik dom ben, terwijl dit gewoon zulke traumaveroorzakende situaties zijn dat het wat hypocriet is om zo stellig te zeggen dat je die persoon wel eens even zult gaan helpen. Dat kun je helemaal niet weten.

[Eend]

Rustig op die gene in praten, zijn/haar het verhaal laten doen en de politie bellen.

[Nona]

Rustig praten lukt me op zo'n moment denk ik niet. In zijn nekvel grijpen en naar een veilige plek sleuren lijkt me een directere oplossing, en ik hoop ook dat ik daartoe in staat ben als ik de situatie ooit nog eens meemaak. Ik ga in ieder geval niet toekijken hoe iemand zich van het leven berooft, als ik er wat aan kan doen.

T_ID schreef:

Dan ben ik pleite. Dat een keer zien gebeuren met een trein was voor mij ruim voldoende.

Dat lijkt me echt erg als je dat ziet. Ik snap dan best dat je het niet nog een keer wilt zien

Ik zou ws naar de politie bellen, en rustig met diegene proberen te praten...

[T_ID]

strobe schreef:

Dat lijkt me echt erg als je dat ziet. Ik snap dan best dat je het niet nog een keer wilt zien

Nou, het was meer, ik daarna ben gaan kijken omdat het op een paar meter afstand gebeurde, en ik niet op het perron stond maar op een parkeerplaats naast het spoor, en er dus bij kon.

Plus dat degene die stierf niet degene was die zelfmoord pleegde, maar een omstander die de zelfmoordenaar-in-spe van het spoor af haalde en daarna zelf te laat weg was. En dat diegene nadat de trein er overheen reed en bovenop hem tot stilstand kwam, nog leefde ook.

Je bent er eerst stoïcijns over, maar in de minuten erna komt er iets heel onwezenlijks overheen zetten. Later pas ga je beseffen wat je daadwerkelijk hebt gehoord en gezien. Ik ben geen type dat ergens nachtmerries van krijgt, maar desondanks voel je je er best kut over achteraf.


Misschien is het anders als het nog niet is gebeurd maar dreigt te gebeuren, maar anders zou ik gewoon zeggen dat het het niet waard is. Jij hebt er last van, en wat koopt diegene er voor? Meestal weinig.

Ik zou dus zeggen probeer het niet, bespaar je zelf de moeite en de impact ervan. Als iemand depressief en asociaal genoeg is om voor een trein of van een gebouw af te springen, gaan ze echt niet opeens normaal doen van een paar aanmoedigende woorden.

T_ID schreef:

Ik zou dus zeggen probeer het niet, bespaar je zelf de moeite en de impact ervan. Als iemand depressief en asociaal genoeg is om voor een trein of van een gebouw af te springen, gaan ze echt niet opeens normaal doen van een paar aanmoedigende woorden.

Er zijn idd maar weinig mensen die op dat moment daar gevoelig voor zijn.
Maar ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als ik diegene niet weg haalde, duwde of trok.

[Associated]

Meespringen. Oh wacht die optie is er niet.

[Em.]

T_ID schreef:

Nou, het was meer, ik daarna ben gaan kijken omdat het op een paar meter afstand gebeurde, en ik niet op het perron stond maar op een parkeerplaats naast het spoor, en er dus bij kon.

Plus dat degene die stierf niet degene was die zelfmoord pleegde, maar een omstander die de zelfmoordenaar-in-spe van het spoor af haalde en daarna zelf te laat weg was. En dat diegene nadat de trein er overheen reed en bovenop hem tot stilstand kwam, nog leefde ook.

Wow. Dat is wel eh, kut. Nogal.

Ik denk dat het er heel erg van af zou hangen. Een onbekende treinspringer zou ik misschien niet eens eerst als zodanig herkennen maar meer in paniek afvragen wat/wie/hoe/waarom diegene x doet en op het laatste moment ontzettend schrikken en verstijven of weet ik veel wat.

Maar als het iemand is die ik wel (goed) ken en die zich bijvoorbeeld probeert te vergiftigen/ik vermoed dat diegene veel te veel van x heeft ingenomen, dan zou ik, hoop ik, wél kunnen handelen/een ambulance kunnen bellen oid.

Maar ik denk dat het beste wat je kunt doen, is zorgen dat je af en toe iets vriendelijks tegen mensen zegt. Even aandacht voor elkaar hebt.

Associated schreef:

Meespringen. Oh wacht die optie is er niet.

Ik heb geen idee wat ik in zo'n situatie zou doen. Het lijkt me erg lastig en ik denk dat ik op dat moment even niet weet wat ik moet doen.
Het ligt er ook aan hoe ver ik ervan af ben natuurlijk. Als ik het van ver af zie, ik sta op de grond, en degene op een flat, dan zal het waarschijnlijk niet veel invloed op die persoon hebben als ik rustig praat tegen die persoon. Als ik dichtbij zou zijn dan zou ik misschien wel ingrijpen maar ik heb geen idee of ik dat ook echt zou doen.

[Mc Kauw]

Zou vragen waarom diegene dat zou willen doen.

Als diegene een goede reden heeft, afijn.

[Caafiej]

Ik heb helaas in mijn slechte dissociatie periode vaak zulke taferelen uitgevoerd... Het gekke is, dat het gevaar je niet bang maakt op zo'n moment. Als iemand me aansprak en me uit mijn dissociatie haalde, dan schrok ik pas... Wist niet waar ik was, wist niet wie de mensen om me heen waren. De politie zei zelfs nog, dat ik vroeg wat een trein was En het is echt klote om bij te komen uit zo'n dissociatie. Je schaamt je rot en... Wat zeg je tegen de omgeving? "Sorry, dit doe ik wel vaker"?!
Ik heb uiteindelijk gebedeld bij mijn psycholoog en psychiater om me dan maar een paar weken binnen te houden.
Nu ben ik hier gelukkig mee gekapt. Ik kan mezelf wel haten...

[Sorry.x]

Ik zeg nu: je probeert hem over te halen door met hem/haar te praten. Maar wie weet reageer ik anders wanneer ik me werkelijk in de situatie bevind. (Ligt er ook weer aan wie het is).

[Takkie89]

Ik hoop dat ik wat zou doen. Ik zeg nu dat ik alles zou doen wat in mijn macht ligt om het te verhinderen, maar ik ben heel bang dat ik het dan niet zou kunnen.

[Volk]

Ik zou de politie bellen. En misschien zou ik naar de persoon toe gaan om te vragen wat er is en even te kletsen. Ik weet op dat soort momenten pas achteraf wat ik had moeten zeggen. Maar over het algemeen ben ik een goed luisterend oor. Dus ik zou denk ik de persoon laten vertellen waar die mee zit, ik ga ervan uit dat als je gaat springen het niet uitmaakt of je dat op dat moment doet of 20 minuten later. En hopen dat ik die persoon lang genoeg aan de praat kan houden tot de politie er is die het kan afhandelen.

[JustADreamer]

Mc Kauw schreef:

Zou vragen waarom diegene dat zou willen doen.

Als diegene een goede reden heeft, afijn.

Ja dit dus. Als iemand écht niet meer wil ga ik diegene niet tegenhouden, vind dat iedereen recht heeft om zélf te beslissen over zijn/haar leven.

In geval van schreeuw om aandacht of tijdelijk dieptepuntje zou ik diegene het wel uit z'n hoofd proberen te praten, want het is wel een erg definitieve oplossing, niet dat ik ervan uit ga dat dode mensen spijt kunnen hebben, maar toch...

Ik zou de politie bellen en het af laten hangen van professionals. Ik ben niet zo iemand die anderen gerust kan stellen, bovendien wil ik geen verantwoordelijkheid voor die persoon.

Daar kan ik me wel iets bij voorstellen

T_ID schreef:

Plus dat degene die stierf niet degene was die zelfmoord pleegde, maar een omstander die de zelfmoordenaar-in-spe van het spoor af haalde en daarna zelf te laat weg was. En dat diegene nadat de trein er overheen reed en bovenop hem tot stilstand kwam, nog leefde ook.

Waarom ga je in godsnaam zo iemand van het spoor af willen halen.

Ik zou niks doen. Hooguit vragen naar waarom. Weet niet of ik zou kijken, heb eens een lijk gezien, was best bizar. Verder gewoon niet mee bemoeien, moet ie zelf weten. Nja, als het een asociale poging is, dan zeg ik daar nog wel wat.

[TheEditor]

Wat een geweldig diepzinnige poll.

TheEditor schreef:

Wat een geweldig diepzinnige poll.

Bedankt! : )

[fizzle-fluffy]

Ik zou verstijfd blijven kijken.

[beme]

Nou... Een vriend wilde zelfmoord plegen, hij had zn pols door gesneden. (gelukkig niet diep en ook niet horizontaal). Toen ik binnen kwam schrok ik fckn erg. Maar gewoon riem heel strak om de arm doen en de arm hoog houden en de ambulance bellen.

Ik ben toen wel ook een poos boos geweest op hem maar ook wel bang dat hij alsnog dood zou gaan.
Ik wist dan hij suïcidaal was maar dat hij het echt deet dat hacj er echt in.

[DAH]

Ik mis de politie bellen in de mogelijkheden.
Maar ik zou graag willen helpen enzo, maar ik betwijfel of ik dat ook echt ga doen als het me overkomt, laat ik maar zeggen.

DAH schreef:

Ik mis de politie bellen in de mogelijkheden.

ja die was ik effe vergeten maar je kan het zien als mensen erbij halen maar hij had er wel bij gekunt

Vooral niet storen. Als hij zo nodig van een flat af wil springen moet hij dat vooral doen.

Tenzij het een bekende is natuurlijk. Dan ga ik wel even een praatje maken.

Reverend schreef:

Vooral niet storen. Als hij zo nodig van een flat af wil springen moet hij dat vooral doen.

Tenzij het een bekende is natuurlijk. Dan ga ik wel even een praatje maken.

Misschien Justin Bieber

Een bekende van mij bedoel ik dus. JB laat me compleet siberisch.

[Rivka]

Ik zou de politie bellen en in elk geval niet praten of zo . Wat heeft dat voor zin? Dat diegene van mij hoort 'neeeee doe het niiiiieet' weerhoudt hem/haar toch nergens van en op het moment dat iemand daadwerkelijk op het punt staat zelfmoord te plegen is hij toch al ver heen.

Rivka schreef:

Ik zou de politie bellen en in elk geval niet praten of zo . Wat heeft dat voor zin? Dat diegene van mij hoort 'neeeee doe het niiiiieet' weerhoudt hem/haar toch nergens van en op het moment dat iemand daadwerkelijk op het punt staat zelfmoord te plegen is hij toch al ver heen.

Welnee.

Het kan wel zijn dat de persoon gewoon even een positief gesprek wil. Als hij/zij gedumpt is, zijn/haar vader zegt dat hij/zij het vestand heeft van een varken en ze wordt buitengesloten door haar vrienden. Op zo'n moment kan het zijn dat het bij sommige even te veel is. Een goed gesprek kan het veranderen. Maar ja dat hoeft niet altijd te helpen natuurlijk.

[Laura_x_]

strobe schreef:

Het kan wel zijn dat de persoon gewoon even een positief gesprek wil. Als hij/zij gedumpt is, zijn/haar vader zegt dat hij/zij het vestand heeft van een varken en ze wordt buitengesloten door haar vrienden. Op zo'n moment kan het zijn dat het bij sommige even te veel is. Een goed gesprek kan het veranderen. Maar ja dat hoeft niet altijd te helpen natuurlijk.

Ben ik met je eens, maar aan de andere kant denk ik ook wel dat zo'n persoon er op dat moment helemaal klaar mee is. Maar ik denk dat dat per persoon verschillend is.

Ik zou denk ik wel in een behoorlijk shock zijn, als ik het met eigen ogen zie. Heb het zelf 2x meegemaakt met personen waar ik wel eens mee omging, alleen gebeurde dit niet voor mijn eigen ogen.

Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik dan zou doen. Je kan nu wel zeggen: 'Ik ga dit en dat doen', maar dit kun je toch nu niet weten? Ik ben van mening dat je echt niet gaat denken op dat moment wat je wilt doen, het gebeurt gewoon.

Erg lastig dit.

[Sorry.x]

Laura_x_ schreef:

Ben ik met je eens, maar aan de andere kant denk ik ook wel dat zo'n persoon er op dat moment helemaal klaar mee is. Maar ik denk dat dat per persoon verschillend is.

Ik zou denk ik wel in een behoorlijk shock zijn, als ik het met eigen ogen zie. Heb het zelf 2x meegemaakt met personen waar ik wel eens mee omging, alleen gebeurde dit niet voor mijn eigen ogen.

Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik dan zou doen. Je kan nu wel zeggen: 'Ik ga dit en dat doen', maar dit kun je toch nu niet weten? Ik ben van mening dat je echt niet gaat denken op dat moment wat je wilt doen, het gebeurt gewoon.

Erg lastig dit.

Inderdaad. Nu zou ik zeggen dat ik met diegene zou praten. Maar dat is wat ik dan zou willen. Maar hoogstwaarschijnlijk niet wat ik zou doen. Ligt echt aan het moment zelf.

strobe schreef:

Het kan wel zijn dat de persoon gewoon even een positief gesprek wil. Als hij/zij gedumpt is, zijn/haar vader zegt dat hij/zij het vestand heeft van een varken en ze wordt buitengesloten door haar vrienden. Op zo'n moment kan het zijn dat het bij sommige even te veel is. Een goed gesprek kan het veranderen. Maar ja dat hoeft niet altijd te helpen natuurlijk.

Het lijkt me dat dat goede gesprek een beetje laat is op het moment dat iemand al op de brug staat of die pot pillen al heeft aangeschaft.

[winnie the pooh]

Toen ik in groep 6 zat pleegde de vader van een klasgenootje zelfmoord, omdat zijn vader(de opa van dat klasgenootje dus) dood was en de vader van dat klasgenootje kon het verlies niet verwerken en geloofde dat ie na zijn dood terug zou komen bij zn vader.
Er was toen ook niemand die het had verwacht enzo.
Maar toch vind ik het soms ook wel opvallend, bij elk misdrijf of (zelf)moord of whatever zegt iedereen die de dader kende dat ze t nooit achter m hadden gezocht

[Eend]

Bij mij niet. Ik zat op een afdeling en toen zeiden een groepsgenootje en ik, dat A. de avond niet zou halen. Helaas was dat ook zo...

[winnie the pooh]

@Eend,
dat lijkt me al helemaal een nare ervaring

zeker

[DoubleG]

'Als' diegene zelfmoord pleegt? Of de indicatie geeft? Als ik tijd heb, erachter komen wat hem of haar daarin toe staat brengt. Heb ik geen tijd meer, praten / tegenhouden. Zelfmoord is nooit een optie. In mijn opinie

[Infidel]

Ik heb ooit een keer iemand uit het raam gegrist, maar dat was in een situatie waarin we allemaal wisten dat bepaalde personen suïcidaal waren. Ik denk oprecht dat ik zo'n situatie niet eens zou herkennen. Het is gewoonweg niet meer het eerste waar ik aan denk als iemand op het spoor staat (oid). Daarbij is het die keer met het raam zo'n beetje uitgelopen op een worsteling, omdat zij niet van plan was zich te laten tegenhouden. Dat doe ik echt nooit meer, lichamelijk met iemand in gevecht gaan op zo'n moment en daardoor mezelf in gevaar brengen.

[Rachelll]

ik heb het wel eens gehad. ik heb gewoon met die persoon gepraat rustig gehouden. is wel gelukt xd
maar ik ga nu niet meer met die persoon om.