Met een hand onder mijn hoofd
praat ik tegen de sterren
tegen het donkere gevoel
zo diep in mij
In de spiegel
herken ik amper de blik
en het gezicht wat daar staart
herkent ook mij niet
Mijn kind, word niet geboren
in deze oorlog, door deze man
in de weerwar van gevoelens
verzet je dan, verzet je dan!!
Het smalle gezicht in de spiegel
verhongerd, verschrompeld, verkracht
het lichaam is uit zijn voegen
heeft de vorm die ik minacht
Met een hand onder mijn hoofd
praat ik tegen het meisje
tegen de donkere gedachten
zo diep in mij
Ons kind, word niet geboren
in deze haat en razernij
in deze weerwar van gevoelens
wat doe je daar in mij?!
Met een klap tegen de spiegel
vliegt alles in het rond
onderzoekend zoek ik naar het meisje
kapot, in scherven op de grond.
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|