schok

[*4]

Ik heb gister een heel persoonlijk gesprek gehad met een volwassen iemand (k ben 17). Dan ben ik een beetje terughoudend, niet echt open, maar ik wil juist heel graag praten. Op zulke momenten, die ik soms wel vaker heb als ik praat met mensen die ik erg graag mag (meestal alleen bij volwassenen) krijg ik het koud, en af een toe een soort schok door mn lijf. Klinkt beetje vaag, maar dan krijg ik een soort tik in mn schouder of been of hoofd, echt heel raar! Kweenie, misschien van de spanning ofzo, maar ik vind het echt heel vervelend want volgens mij kan de persoon waarmee je praat dat echt goed zien... weet iemand wat het is?

[Nona]

Je bedoelt echt fysiek een electrisch schokje? Of psychisch?

[Thee Muts]

Ik denk dat het komt doordat je dan gespannen bent. Je zegt zelf dat je tijdens zo'n gesprek altijd wat terughoudend bent, terwijl je juist veel zou willen praten. Mogelijk ben je dus wat onzeker en kun je je daardoor niet zo uiten als je graag zou willen, waardoor je wat gespannen wordt. En die spanning kan zich in je lichaam ophopen, maar wil er uiteindelijk toch uit, waardoor je het bijvoorbeeld koud kan krijgen en je lichaam zichzelf maar gaat ontspannen door die schokjes die je voelt.

Ik herken het wel een beetje. Als ik in een heel erg emotioneel gesprek zit en erg gespannen ben (omdat ik soms juist probeer die emoties dan binnen te houden) krijg ik het ook steenkoud en begin ik soms zelfs over mijn hele lichaam vrij hevig te trillen, ik denk van alle opgeropte spanning en emoties die naar buiten moeten.

Is inderdaad een uiting van spanning.

Ik leef al 10 jaar met onwillekeurige bewegingen. Ik heb Gilles de la Tourette en dus last van tics. Vooral op gespannen momenten nemen deze mijn bewustzijn als het ware over.

Heb jij ook bewegingen die je vaak moet uitvoeren of bijna vanzelf gaan? Of is het een soort rilling?

[Stefanie]

Ik krijg het tijdens diepe gesprekken ook vaak heel koud en dan begin ik heel erg te trillen en soms te huilen

[*4]

bugge schreef op 11-08-2005 @ 20:53 :
Is inderdaad een uiting van spanning.

Ik leef al 10 jaar met onwillekeurige bewegingen. Ik heb Gilles de la Tourette en dus last van tics. Vooral op gespannen momenten nemen deze mijn bewustzijn als het ware over.

Heb jij ook bewegingen die je vaak moet uitvoeren of bijna vanzelf gaan? Of is het een soort rilling?

Ik heb denk ik geen last van echte tics zoals jij het omschrijft, het is alleen bij dit soort situaties (die niet zo vaak voorkomen) Verder heb ik het eigenlijk nooit..

[*4]

Thee Muts schreef op 11-08-2005 @ 20:47 :
Ik denk dat het komt doordat je dan gespannen bent. Je zegt zelf dat je tijdens zo'n gesprek altijd wat terughoudend bent, terwijl je juist veel zou willen praten. Mogelijk ben je dus wat onzeker en kun je je daardoor niet zo uiten als je graag zou willen, waardoor je wat gespannen wordt. En die spanning kan zich in je lichaam ophopen, maar wil er uiteindelijk toch uit, waardoor je het bijvoorbeeld koud kan krijgen en je lichaam zichzelf maar gaat ontspannen door die schokjes die je voelt.

Ik herken het wel een beetje. Als ik in een heel erg emotioneel gesprek zit en erg gespannen ben (omdat ik soms juist probeer die emoties dan binnen te houden) krijg ik het ook steenkoud en begin ik soms zelfs over mijn hele lichaam vrij hevig te trillen, ik denk van alle opgeropte spanning en emoties die naar buiten moeten.

Maar kan je er iets aan doen? Want het maakt me juist nog onzekerder..

[Thee Muts]

*4 schreef op 11-08-2005 @ 22:26 :
Maar kan je er iets aan doen? Want het maakt me juist nog onzekerder..

Nee, meestal kan ik er niks aan doen. De oorzaak van het hele gebeuren is gespannenheid en het opkroppen van dingen, dus als je dat weet te vermijden en gewoon heel ontspannen in zo'n gesprek kunt zitten, dan zul je er veel minder tot geen last meer van hebben.

Maarja, ben nu eenmaal heel emotioneel aangelegd, en vind sommige van dat soort gesprekken gewoon nog heel moeilijk, dus een enkele keer heb ik er nog wel last van. Erg vervelend, maar meestal heb ik dat wel bij mensen die ik wel heel erg vertrouw, dus dan schaam ik me er niet voor ozfo. Maar echt prettig is het niet inderdaad.

Wat wel helpt als ik het voel opkomen, is proberen mezelf weer wat onder controle te krijgen. Dus me op mijn ademhaling concentreren en me bewust zijn van het feit dat ik gespannen ben en krampachtig dingen binnen probeer te houden. En als het kan, dat vervolgens op een andere manier loslaten.

Maar probeer te vermijden dat je van tevoren al bang bent dat je er weer 'last' van gaat krijgen, want dan zul je alleen nog maar meer gespannen zijn. Het is heel vervelend als het gebeurd, maar het is nu eenmaal een recatie van jouw lichaam op bepaalde dingen, en dat heb je niet altijd in de hand.