tijdje uit elkaar

[D-sire]

Mijn vriend en ik hadden de laatste tijd nogal vaak onenigheid. Hij heeft een hoop problemen te verwerken (vooral uit zijn jeugd) en reageert daarom soms verkeerd op bepaalde dingen. Hij heeft zijn vader tot een half jaar geleden nog nooit gezien en gaat daarom vaak naar hem (en zijn gezin) toe en laat mij daarom steeds vaker alleen. Ik begrijp dat heel goed, natuurlijk heeft hij veel gemist. Maar van de andere kant heb ik het er erg moeilijk mee dat hij zowat ieder weekend weg is (doordeweeks zie ik hem hoogstens 2 uur). Zo ook gisteren, hij had me gezegd dat hij 's middags bij me zou komen na een heel weekend bij zijn vader, zodat wij ook nog wat tijd konden doorbrengen. Maar toen ik hem die middag aan de telefoon had, bleek dat hij daar nog wel een tijdje wilde blijven en later zou komen. Dat vond ik niet leuk en dat liet ik toen wel merken. Waarop hij zei dat we die avond echt eens moesten praten omdat hij het allemaal niet meer wist.. Oke dacht ik, dan kan ik ook mijn verhaal kwijt. Hij kwam dus binnen en ik had gelijk al door dat het niet goed zat, hij deed niet lief tegen me en negeerde mijn ouders een beetje. Toen we boven waren heeft hij me uitgelegd dat hij niet wist hoe dit nu verder moest. Ik heb hem verteld dat ik het jammer vond dat hij zo vaak weg was en dat ik het daar best moeilijk mee heb. We hebben zo een uur zitten praten (moesten allebei erg huilen) en opeens liet hij de beslissing aan mij. Ik wist op dat moment echt niet wat ik wilde en zei dat ook tegen hem. Hij wist het ook niet. We hielden teveel van elkaar om er zomaar een punt achter te zetten. Toen zei hij dat we beter een tijd uit elkaar konden gaan en gewoon als vrienden contact moeten houden, zodat hij tijd heeft om alle problemen te verwerken en zich bezig te houden met een opleiding die hij wil gaan volgen. Op zich vond ik dit een goed idee en ben ermee ingestemd. Heb er daarna nog met mijn moeder over gepraat en zij heeft me erg getroost en gesteund.

Ik heb het hier heel moeilijk mee, geen eetlust, vannacht erg slecht geslapen ed Ik weet ook niet goed hoe het contact nu verder is, hij heeft me gisteravond nog wel even gebeld om te vragen hoe het praten met mijn moeder was gegaan. Op zich heel lief, maar is het niet beter om even afstand te houden? Ik weet het echt niet.. Hij heeft wel gezegd dat hij nu echt niet achter andere meisjes aangaat om dit te vergeten en ik vertrouw hem daarin volledig (ga dit zelf ook niet doen) en ook dat hij echt hoopt dat het weer goedkomt tussen ons. En dat hoop ik ook...

Zijn er misschien mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Zou er graag over willen praten..
Thnx voor het lezen van dit lange verhaal

[Sade]

Ik heb (gelukkig ) nog nooit zoiets meegemaakt, maar het lijkt me echt ontzettend kut. Ik denk dat jullie er wel goed aan gedaan hebben om elkaar wat ruimte te geven, zodat hij in ieder geval z'n nieuwe situatie een beetje kan verwerken. Ik hoop dat het weer goed komt tussen jullie!

Je geeft 2 heel belangrijke dingen aan: 1) Hij heeft problemen die hij moet verwerken. 2) Jullie houden teveel van elkaar om zonder meer uit elkaar te gaan.

Ik weet niet hoe maar bij punt 1 zou je hem kunnen steunen hoe moeilijk dat ook is ( heb je ongetwijffeld ook gedaan ).
Bij punt 2 zeg ik: geef elkaar de tijd, en ruimte om dingen te nemen zoals ze zijn en ze te verwerken. Als hij merkt dat jij hem de tijd geeft om ook idd te verwerken, zal hij dat hoogstwaarschijnlijk zeer op prijs stellen. Misschien is het zo dat hij jou belde gewoon om je stem te horen, omdat hij van je houdt, misschien wel goed om te laten merken dat jij dat op prijs stelt.

Bij punt 2 wil ik nog toevoegen dat jullie echt voor elkaar moeten vechten, en misschien de onderlinge irritaties aan de kant schuiven tot hij klaar is met zichzelf, dan kun je het daarna min of meer opnieuw oppakken en met een schone lei verder gaan.

Succes, en sterkte

[MissBi@tch]

jeetje meid moeilijk dit hoor! maarre ik denk idd dat jullie elkaar de tijd moeten geven die jullie nodig hebben en tzal wel moeilijk zijn maar uiteindelijk zal jullie relatie denk ik wel sterker worden en stabieler omdat je vriend de tijd heeft gehad wat dingen te verwerken.. sterkte ermee! khoop dat t allemaal snel wat beter gaat!

[sas_andrea]

Ik vind t erg sterk van je. Echt knap... ik weet niet of ik dat zou kunnen. Ik heb dit dus nog niet meegemaakt. wat dat soort dingen aangaat, ben ik vreselijk zwart-wit. Of het 1 of het ander. Dus wel een relatie of gewoon geen relatie en niet een tijdje elkaar niet zien. Zou ik denk ik niet aankunnen.

Veel sterkte ermee iig.

[Luna]

Ik herken het wel een beetje, bij mij is het ook net uit(na een jaar).
Het ging al een tijdje niet zo lekker tussen ons en toen ging het uit. Nouja, allebei vonden we dat heel erg dus kwamen we weer bij elkaar. Dat ging een maand goed en toen heb ik het definitief uitgemaakt omdat ik echt niet meer verder kon, ookal hield(en hou nog steeds)ik nog van m. Dat is nu denk ik 3 weken geleden en ik hebm sindsdien niet meer gezien of echt gesproken(alleen mailtjes). Ik merk nu wel dat het beter is dat het uit is, hoe moeilijk het ook is. Wat ik zou doen als ik jou was is elkaar een paar weken niet zien/spreken en kijken hoe je er dan over denkt. Probeer dan zoveel mogelijk op je verstand af te gaan want je gevoel zegt waarschijnlijk dat je naar hem terug wilt en als je twijfelt zou ik dat dus niet doen. Nouja, ik hoop dat je hier wat aan hebt.. succes(ik weet hoe je je voelt)

Ik heb hier uit ervaring (van mezelf en omgeving) gemerkt dat een tijdje uit elkaar heel vaak niet werkt. Soms wel hoor, dus misschien komt het wel weer helemaal goed. Maar heel veel mensen raken te gewend aan de tijd die ze alleen doorbrengen, omdat ze opeens weer de ogen open gaan doen voor andere dingen. Dit is natuurlijk jammer, maar ook niet per sé slecht. Misschien kom je wel achter dingen die heel erg belangrijk zijn voor je..

Ik hoop dat het weer goed komt, maar ik zou er niet echt op blijven hopen en wachten. Zo maak je jezelf alleen maar kapot en raak je andere dingen uit het oog. Ga nu gewoon je eigen weg, doe waar je zin in hebt (en dan bedoel ik niet meteen dat je met iedereen het bed in moet duiken) en als het ooit weer goed komt is dat mooi meegenomen..

Succes!

[miekmuis]

Ik geloof totaal niet in even uit elkaar gaan. Ik heb het zelf 3x gehad en in alle gevallen ging het meteen weer mis zodra we weer bij elkaar waren.

Als er echt geen mogelijkheid is voor jullie om bij elkaar te blijven, zou ik er niet vanuit gaan dat die er wel weer komt.

Ik zou gewoon nog een keer goed met hem praten en dan een definitieve beslissing nemen. Niet halfslachtig doen van, nouja even niet, maar wie weet over een tijdje. Ik zou gewoon zeggen ja, we gaan ervoor, of nee we kappen ermee. Je kunt dan later altijd op een dag weer naar hem toegaan en kijken hoe het er voor staat, maar om daar al afspraken over te gaan maken vind ik vrij zinloos.