| 
	
	
	
	 
		
		Fase 
 
 
 
Ze wil verstoppertje spelen met 
zichzelf, en opeens raakt  
ze niet meer uit de woeliger 
wordende netten van het leven. 
Zo gaat dat (van spelen  
komt wenen, weten, wezen) 
 
 
Denk dan aan de vader 
en 
zijn kind dat niet langer het leven 
bemint, maar danst en zingt  
doorheen een plakkende 
mistroostigheid, alleen. 
 
 
Wel op dat moment 
-als de diepte bijna haar 
hoogtepunt bereikt- 
staat die vader daar 
-neen, niet met open armen- 
maar hij zal zingen en  
misschien wel dansen 
met z'n dochter mee 
 
 
tot het genoeg is geweest en  
zijn kind  
groot genoeg is om alleen 
de weg te vinden. 
Weg uit  
puberteit.
	 
	
	
	
	
	
		
		
	__________________
	...moet u maar bedenken dat Dwaasheid, die ook nog eens een vrouw is, aan het woord was. (EvR) 
	 
	
	  
	
		
			Laatst gewijzigd op 05-02-2004 om 18:03.
		
		
	
	 |