Wat te doen bij bindingsangst

[Léonie-esprit]

Is er iemand die wat weet van EHBB? (Eerste hulp bij bindingsangst)

Na drie jaar om elkaar heen draaien enzo had ik eindelijk een relatie met hem gekregen.. Alletwee super verliefd en we wilden niets liever dan veel tijd met elkaar doorbrengen. Waren vantevoren beetje bang of het zou werken, omdat we goed bevriend zijn, maar het ging allemaal prima. Wat zeg ik we vonden het alletwee perfect gaan.. Echt perfect!
Uiteindelijk heeft hij het volkomen onverwacht toch uitgemaakt, omdat hij dacht dat hij toch niet echt verliefd was.. Maar uiteindelijk bleek na iets langer doorvragen dat het eigenlijk te maken heeft met bindingsangst.. Vond het toch te vast (terwijl het juist allemaal heel relaxed ging), erg snel gaan allemaal en begon daarom maar aan zijn gevoelens voor mij te twijfelen..
Achteraf gezien is het met al zijn relaties zo verlopen en hij weet niet hoe hij dit moet veranderen..
Ik ben nog steeds echt gek op hem en vind het zo zonde dat het zo gelopen is.. (hij trouwens ook) Daarom wil ik weten, kan ik hem helpen, is er uberhaupt wat aan te doen of moet ik hem toch maar gaan vergeten?

[stout!]

Misschien beginnen met het geen naam te geven? Is wel vervelend voor jou misschien maar het "niet officieel wat hebben" (maar eigenlijk wel gewoon gek op elkaar zijn) kàn de bindingsangst om de tuin leiden; de illusie van onbeperkte vrijheid blijft enigszins in tact terwijl je wel gewoon fijn van elkaar kunt genieten. Maarja, je kunt niet eeuwig doorgaan zonder het een naam te geven...

[Léonie-esprit]

Ja en dat hebben we eigenlijk ook al lange tijd gedaan. Voordat we echt letterlijk zeiden dat het aan was hadden we 'praktisch' al een hele tijd. Ook iedereen op school dacht dat het al veel langer aan was. We noemden het alleen nog niet zo.
Maar ik weet niet of het zou werken en of we daar nu nog naar terugkunnen. Waarschijnlijk moet je dan dagelijks honderden keren de vraag beantwoorden of het weer aan is..

[Sade]

Als je nog steeds zo gek op hem bent, moet je gewoon proberen samen de draad weer langzaam op te pakken. M. z'n gevoel is vast ook niet zomaar verdwenen denk ik. Als hij het echt wil, kan hij die bindingsangst-knop wel omzetten.

Wat leuk, nog een bekende erbij hier

Groetjes, Rianne

[Tox]

Ja ik weet niet of het een vorm van bindings angst is maar ik heb de laatste paar dagen een beetje moeite met mijn vriendin, ik ben best lang vrijgezel geweest en ben dus ook gewend om een beetje vrij te zijn, maar zij wil me echt zo vaak mogelijk zien als het kan.

Nou kon ik het eerst wel gescheiden houden enzo, maar nu haar vriendinnen ook met mijn vrienden beginnen om te gaan word het me een beetje teveel.

We hebben een vriendenhok, waar we opzich regelmatig zitten, dat was altijd een beetje mijn eigen honk, voor mij en mijn vrienden en niet voor haar. Maar nu komt zij daar ook regelmatig en ben ik bang dat ik dadelijk mijn onafhankelijk leventje ten opzichte van haar ga verliezen.

Dit begint nu echt een zwaar iets te worden, waar door het vanuit mijn kant ineens een heel stuk slechter gaat.

tips?

[Loesje]

mijn virnedje heeft hier ook een beetje last van. maar gelukkig heb ik hem om kunnen praten

het is voor ons allebei voor het eerst dat we zo'n lange tijd met iemand wat hebben (nu 3 maanden) en eignelijk gaat het allemaal super goed.

2 weken geleden is er alleen wat mis gegaan. ik was beetje boos op hem, omdat ik vond dat hij laks met mij om ging en soms het idee had dat ik hem niet interesseerde. toen kwam hi jeen avond onverwacht bij mij langs...maar daar was ik even niet van gediend. Nou ja het kwam erop uit dat we even later allebei aan het huilen waren.
Ik snapte niet waarom hij huilde. Maar het kwam er dus op uit: dat hij het moeilijk vond dat het al zo lang zo goed ging, en bang was dat hij zich nu al te veel zou binden. Hij vond het ook moeilijk om afspraken te maken ed, en hij wil er niets voor laten (daar ben ik het ook mee eens, maar een keer nee zeggen is helemaal niet erg, en dat begrjpen vrienden echt wel)

Hij zei toen : misschien is het beter dat we er nu mee stoppen. Want als het zo door gaat dan hebben we later alleen maar meer verdriet als het uitgaat, en hij vind het moeilijk om zich nu al te binden.. Maar goed: ik heb hem dus gelukkig nog een beetje om kunnen praten, dat ik het laf vond als hij makkelijkste oplossing zou kiezen, en niet wat moeite voor me wilde doen...

Gelukkig zag hij wel in dat ik misschien wat meer gelijk had. En nu gaat het allemaal helemaal super. ben er wel achter dat ik hem zeker niet moet claimen, en als het wat minder gaat en we elkaar wat minder zien..dat moet ik gewoon inzien dat hij er waarschijnlijk net zo weinig aan kan doen als ik ...dus dan moet ik niet boos op hem worden.

maar ja mannen: blijkbaar is het een eng idee om je nu al te binden!

[Loesje]

Tox schreef op 06-05-2004 @ 02:04 :
Ja ik weet niet of het een vorm van bindings angst is maar ik heb de laatste paar dagen een beetje moeite met mijn vriendin, .

zo snel je moeite met iemand hebt, aan iemand ergert. Moet je of wat veranderen of er mee stoppen! Want als je er dan mee doorgaat, loopt het vaak uit op een ruzie...

[Zero-Zero]

hzow mannen?? ik heb er ook altijd last van..

[xxsense]

Heej...het leek wel of ik een berichtje van mezelf las..! Vet vervelend voor je, zo'n relatie is zooo moeilijk. Mijn ex wilde dus ook erg graag bevriend blijven, nou, als je genoeg van bindingsangst afweet, kun je nagaan hoe dat gaat. Het is echt een proces van aanhalen en afstoten. Daar kan ik helemaal niet meer tegen... Ik hoop dat je vriendje natuurlijk niet zo is, misschien kan hij in therapie gaan ofzo? Het gaat in ieder geval niet zomaar over. Ik wens je veel sterkte.
xx sense

[Stitch]

niet alleen mannen kunnen bindingsangst hebben hoor! ik ben een meisje en heb er ook last van lijkt het! ik kan erg verliefd worden op een jongen en zodra die voor de eerste keer bij me thuis komt dan haak ik af! heb sinds een paar daagjes een vriend en gisteren kwam die voor het eerst bij me thuis en ja hoor...ik kreeg weer een raar gevoel en begon hevig te twijfelen en het liefst wou ik dat ik op een knopje kon drukken waarna ik lekker alleen voor de tv zat ofzo ik heb bindingsangst altijd maar een rotwoord gevonden! dacht altijd dat die mensen zich aan stelde! maar nadat bij mij een relatie wel zo gigantisch verkeerd is gegaan heb ik het zelf gekregen lijkt het wel! heb daarna nooit meer een echte vaste relatie gehad! ik blijf keer op keer afhaken! het is ontzettend frustrerend! ik doe het niet expres! deze jongen ook: hij is ontzettend lief en leuk en ik was echt super gek op hem en na gisteravond voel ik nix meer! heb het hem uitgelegd en we hebben afgesproken heeeeel rustig aan te doen! ik moet er een keer doorheen! maar eigenlijk denk ik dat het me niet gaat lukken! nadat die bij me thuis is geweest en ik dus het gevoel kreeg dat ik eraan 'vast' zit raakte ik al bijna in paniek als die me wou zoenen en knuffelen! het is erg raar allemaal en ik vraag me af of iemand met bindingsangst daar wel overheen kan komen! ik denk dat je het woord relatie en verkering enzo weg moet laten en dring je vooral niet op aan hem...eigenlijk weet ik het ook niet...ik begrijp mezelf amper! als ik wist hoe je het op kan lossen dan had ik er zelf geen last van!
het heeft erg veel tijd nodig en laat hem lekker los! hij moet dit met zichzelf uitvechten!