Als een bruid ging ik voetje
voor voetje de trap af
waar de omgeving haar glans
verloor en jij alleen telde
In gedachten speelden
harmoniële sferen, mijn vrienden
en leek het opeens alsof plotseling
het geluk mij toe lachte
Toen ik keek beneden in die mooie
blauwe ogen van mijn liefde
leek de wereld stil te staan
en mij te overheersen
Als een bruid schreed ik glimlachend
gelukkig de steile trap af toen ik
met een donder struikelde
viel en onschuldig stamelde
Sorry, sorry, sorry
Jasmijn...
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|