Onbereikbaar
Het enige wat ik aan de lijn krijg, is
het antwoordapparaat.
De voicemail.
Haar ouders.
Haar vriendinnen.
Ze bevindt zich in
een permanente status
van bezet en afwezig,
van zo terug en offline
en zelfs als ik
oog in oog
met haar sta,
hoort ze me niet,
ziet ze me niet,
kan ik haar
onmogelijk bereiken.
Dan denk ik bij mezelf: “onbereikbare liefde”
Wanneer alles
zichzelf tegen lijkt
te spreken
en er niets is dat nog klopt,
met als eeuwige paradox
het feit
dat alleen zij
het antwoord weet en
alleen zij
helpen kan.
Maar ook weer niet.
Dan denk ik bij mezelf: “onbereikbare liefde”
De 21ste eeuw is een
eeuw van
vooruitgang
communicatie
Internet
GSM
multimedia.
“Altijd en overal bereikbaar!”
De eeuw waarin ik
bij mezelf dacht,
na een afwijzing half-verwacht:
“onbereikbare liefde”
__________________
Mijn pen is niet groot genoeg om erin te kruipen! *denkt* Leve de PC!
|