| 
	
	
	
	 
		
		Zij en haar mooie gezichtje 
stralen iets uit 
en hij met zijn nonchalante blik 
wint mij voor zich 
 
Ze is alternatief en anders 
in de ogen van anderen 
maar het is net wat je ziet 
en de massa veroordeelt 
 
Ik praat met haar  
en ze straalt 
omdat iedereen haar gewoonlijk  
straal voorbij loopt 
 
Ik herken mezelf in hen 
en als ik doorloop  
geniet ik nog wat na 
wat een schoonheid en vertrouwen 
 
Ik maak me kwaad, 
omdat de wereld hen niet hoeft te hebben 
want zij zijn anders 
maar wat,  
is de norm voor ‘gewoon?’
	 
	
	
	
	
	
	  
	
		
			Laatst gewijzigd op 05-09-2002 om 13:11.
		
		
	
	
	 |