Liever te dik of te dun?

Wat een verstoorde geesten in dit topic zeg.

[jolijn73]

Doe mij maar een stevig portie ondergewicht. Ik loop nu al zolang met een stevig portie overgewicht, ik denk dat het me wel zou bevallen.

[Trimm Trabb]

Happyyy schreef op 27-08-2006 @ 11:01 :
En daarom hebben alle flinke/dikkere mensen cup AA ja...

Niet zo generaliseren hee. Als je dikker word, worden je boobs niet perse groter. Ligt helemaal aan je bouw en weet ik 't.
Ik ben nl zelf ook een aardig aantal kilo's aangekomen en in dat gebied is er niks echt meegegroeid.
Dat is een van de vele redenen dat ik dun zou willen zijn, want dan zouden m'n boobs meer opvallen en m'n vetrollen niet.

En als antwoord op de hoofdvraag:
Dun, want ik ben al heel m'n leven dik en daar wil ik nu wel eens vanaf. Al dat gezeik dat ik er al 20 jaar over krijg ben ik nu echt gewoon zat. + dat iedereen dik zo walgelijk schijnt te vinden.

[Dexter_M]

Gewoon lekker dun blijven, heb altijd al onder het ondergewicht gezeten nu zo 5kg eronder en vind ik helemaal perfect

evil_angel schreef op 18-08-2006 @ 16:45 :
Voor sommige mensen zal dit inderdaad gelden, maar voor mij ( en vele andere die "eigenlijk" te dun zijn zeker niet.

Als ik 5 kg zwaarder wil zijn, dan krijg ik er dat echt met geen mogelijkheid bij.

Alhoewel jij met jouw lengte wel heel erg op ondergewicht zit. Als dat zo blijft terwijl je gewoon eet, tsja, misschien moet je dan toch maar eens een huisarts bezoeken?

[Roosje]

Ik zou liever te dun zijn. Ik ben van groep zes ongeveer, tot en met de brugklas te zwaar geweest en daarna tien kilo afgevallen. Voel me er een stuk beter bij. Mijn BMI is ongeveer 21, dus ja, het zij zo.

Die eerste foto uit je fotoboek (touwtjespringen) ziet er niet echt uit of je een BMI van 21 hebt.. Eerder 18,zoveel ofzo.

Liever te dun Wat ik waarschijnlijk ook wel ben ( al kom ik steeds meer bij )

Maar ik ben liever te dun dan te dik.

[flyaway]

dun!

[Roadrunner]

liever iets te dun, maar dan ook echt maar iets, want anders vind ik het niet mooi meer

[Tiño]

liever te dik,dan heb je nog reserves voor het geval dat.
te dun ziet er zo armoedig uit.
ik ben btw 185cm en 74kg

Liever te dik dan te dun, als vetkwab ga je langer mee. noodreserves de gekste

zouden de meningen hierzo trouwens beinvloed zijn door het huidig gewicht, vraag ik me af?

[langejongen]

red5 schreef op 03-09-2006 @ 08:05 :
......zouden de meningen hierzo trouwens beinvloed zijn door het huidig gewicht, vraag ik me af?

*steekt vinger op*

Andijvie schreef op 22-08-2006 @ 19:55 :
Mja, ik zit echt al m'n hele leven onder m'n 'goede' BMI, ik probeer echt al zooo lang om aan te komen. Daarom ben ik nu liever iets te zwaar, dan is dan hele aankom-gedoe tenminste over en hoef ik niet meer te letten op of ik wel genoeg eet.

Haha, dan kom je aan de kant waar je moet opletten of je niet te veel eet. 't Is allebei niks; eigenlijk heb ik het nu het beste, BMI ergens tussen de 19 en 20. Maar toch kan ik ook niet zomaar alles eten wat ik eventueel nog wel zou willen. Wel bijna alles

Trimm Trabb schreef op 29-08-2006 @ 02:11 :
Niet zo generaliseren hee. Als je dikker word, worden je boobs niet perse groter. Ligt helemaal aan je bouw en weet ik 't.
Ik ben nl zelf ook een aardig aantal kilo's aangekomen en in dat gebied is er niks echt meegegroeid.
Dat is een van de vele redenen dat ik dun zou willen zijn, want dan zouden m'n boobs meer opvallen en m'n vetrollen niet.

En als antwoord op de hoofdvraag:
Dun, want ik ben al heel m'n leven dik en daar wil ik nu wel eens vanaf. Al dat gezeik dat ik er al 20 jaar over krijg ben ik nu echt gewoon zat. + dat iedereen dik zo walgelijk schijnt te vinden.

Prft, en ik val nog geen 5 kilo af en mijn bh is te groot. Geef mij jouw borsten es

[Knutselsmurfie]

Volgens mijn BMI ben ik nu te dun, maar ik voel me prima en ik heb mezelf ook geaccepteerd. Ik heb geprobeerd aan te komen, maar het lukte niet echt. Ik kreeg er eerder een aversie voor eten door omdat ik er zoveel mee bezig was. Ik heb me erbij 'neergelegd' dat ik zo ben, al is het voor andere mensen blijkbaar moeilijker te accepteren. Aankomen is niet makkelijker dan afvallen. Het is allebei moeilijk, denk ik.

Ik ben het dus liever allebei niet Nouja, als ik moet kiezen, dan maar te dun, want dat ben ik nu 'officieel' ook en ik voel me goed.

[Vice]

BMI zegt niet bepaald veel en als ik zo je foto's bekijkt valt het wel mee met de dunnigheid. Je bent gewoon slank.

[MelFi]

Vanaf kleins af aan ben ik 'te dun' geweest. Op de middelbare school begon ik dat heel lelijk aan mezelf te vinden, omdat er onder andere opmerkingen over werden gemaakt, zoals van 'wat ben jij te dun zeg'. Alsof ik dat zelf niet wist.. Ook had ik problemen met dat ze me veel jonger inschatten, omdat ik veel later mijn vrouwelijke vormen kreeg en gewoon iel was/ben gebouwd.

Toen ik begon met studeren, woog ik ongeveer 52 kilo met een lengte van 1,65 cm. Vandaag heb ik op de weegschaal gestaan en weeg 58 kilo. Overigens is dat soms ook 57 kilo. Maar nu ik ben afgestudeerd na vier jaar, zit ik veel beter in mijn vel door onder andere de kilootjes die ik ben aangekomen. Het heeft me soms veel moeite gekost om aan te komen, want vorig jaar zomer was ik zo ineens weer vier kilo kwijt in een paar weken. Maar altijd heb ik wel het idee gehad dat als ik iets wil dat ook echt kan. Het aankomen wilde ik en dat is me gelukt, ondanks dat ik juist ervoor moet oppassen om niet af te vallen.

Mijn vrouwelijke vormen komen er wel mooi uit, maar ik streef er toch nog naar om nog 2-4 kilo aan te komen, omdat ik me soms nog steeds te dun vind. En bovendien wil ik ervaren of dat nog mooier bij mij gaat staan. Ik ben van mening dat die paar kilo die ik ben aangekomen, mij veel beter staan. En omdat ik dat vind, kies ik voor liever 'te dik' dan 'te dun'. En het moet dan weer niet 'te dik' zijn want dan zou ik mezelf ook niet meer leuk vinden denk ik.

[da leentjuh]

MelFi schreef op 06-09-2006 @ 03:56 :
Vanaf kleins af aan ben ik 'te dun' geweest. Op de middelbare school begon ik dat heel lelijk aan mezelf te vinden, omdat er onder andere opmerkingen over werden gemaakt, zoals van 'wat ben jij te dun zeg'. Alsof ik dat zelf niet wist.. Ook had ik problemen met dat ze me veel jonger inschatten, omdat ik veel later mijn vrouwelijke vormen kreeg en gewoon iel was/ben gebouwd.

Toen ik begon met studeren, woog ik ongeveer 52 kilo met een lengte van 1,65 cm. Vandaag heb ik op de weegschaal gestaan en weeg 58 kilo. Overigens is dat soms ook 57 kilo. Maar nu ik ben afgestudeerd na vier jaar, zit ik veel beter in mijn vel door onder andere de kilootjes die ik ben aangekomen. Het heeft me soms veel moeite gekost om aan te komen, want vorig jaar zomer was ik zo ineens weer vier kilo kwijt in een paar weken. Maar altijd heb ik wel het idee gehad dat als ik iets wil dat ook echt kan. Het aankomen wilde ik en dat is me gelukt, ondanks dat ik juist ervoor moet oppassen om niet af te vallen.


Mijn vrouwelijke vormen komen er wel mooi uit, maar ik streef er toch nog naar om nog 2-4 kilo aan te komen, omdat ik me soms nog steeds te dun vind. En bovendien wil ik ervaren of dat nog mooier bij mij gaat staan. Ik ben van mening dat die paar kilo die ik ben aangekomen, mij veel beter staan. En omdat ik dat vind, kies ik voor liever 'te dik' dan 'te dun'. En het moet dan weer niet 'te dik' zijn want dan zou ik mezelf ook niet meer leuk vinden denk ik.

Met zo'n lengte en gewicht ben je heus niet meer te dun. Mensen die dat zeggen moeten niet zo drammen.

[Love_Fulfilled]

Idd, 52 kg en 1,65 cm lang is niet te dun.. dat is gewoon normaal!!

[Bloem]

Dat kun je dus niet zeggen, de een ziet er met 55 kilo en 1.70m heel anders uit dan de ander. Overigens vind ik 52 kilo wel aan de lage kant voor haar lengte en het lijkt me ook niet 'gemiddeld', maar om te zeggen of ze dun, normaal of dik is heb je meer nodig dan alleen haar lengte en gewicht.

Bloem schreef op 06-09-2006 @ 14:16 :
Dat kun je dus niet zeggen, de een ziet er met 55 kilo en 1.70m heel anders uit dan de ander. Overigens vind ik 52 kilo wel aan de lage kant voor haar lengte en het lijkt me ook niet 'gemiddeld', maar om te zeggen of ze dun, normaal of dik is heb je meer nodig dan alleen haar lengte en gewicht.

Het is niet gemiddeld, maar ook niet te dun. Je bmi zit dan tussen de 19 en 20. Vermoedelijk heeft ze een prachtig figuur, slank maar met duidelijke vormen

[MelFi]

da leentjuh schreef op 06-09-2006 @ 11:24 :
Met zo'n lengte en gewicht ben je heus niet meer te dun. Mensen die dat zeggen moeten niet zo drammen.

Sinds ik ben aangekomen zeggen mensen niet meer dat ik te dun ben, maar eerder 'slank'. Het kan zijn dat het tussen mijn oren zit. Maar nog blijf ik van mening dat het niet erg is om nog wat aan te komen. Tenslotte gaat het erom waar ik mij het prettigste bij voel en bovendien gaat het afvallen heel makkelijk bij mij.

[Bloem]

Morgan schreef op 06-09-2006 @ 14:57 :
Het is niet gemiddeld, maar ook niet te dun. Je bmi zit dan tussen de 19 en 20. Vermoedelijk heeft ze een prachtig figuur, slank maar met duidelijke vormen

Dat weet je ook weer niet, want je weet haar leeftijd niet Maar ik vermoed inderdaad dat ze een mooi figuur heeft

[MelFi]

Bloem schreef op 06-09-2006 @ 14:16 :
Dat kun je dus niet zeggen, de een ziet er met 55 kilo en 1.70m heel anders uit dan de ander. Overigens vind ik 52 kilo wel aan de lage kant voor haar lengte en het lijkt me ook niet 'gemiddeld', maar om te zeggen of ze dun, normaal of dik is heb je meer nodig dan alleen haar lengte en gewicht.

Ik ben er ook mee eens dat je eigenlijk meer dan een lengte en gewicht nodig hebt. Als je mij had gezien met mijn lengte en gewicht, zou je ook zeggen dat ik te dun was. Iemand die bij mij in de tweede van mijn studie zat, had het er een paar weken geleden nog over. Dat ze me 'lelijk dun' vond, alsof ik kon breken. Ik neem aan dat ze zulke dingen niet uit haar duim zuigt. En ik vond mezelf ook te dun. Als ik in de spiegel keek, zag ik bijvoorbeeld geen reet. wat dat betreft ben ik er van overtuigd dat ik nooit meer naar die 52 kilo wil gaan, omdat het niet bij mij staat.

[MelFi]

Bloem schreef op 06-09-2006 @ 15:09 :
Dat weet je ook weer niet, want je weet haar leeftijd niet Maar ik vermoed inderdaad dat ze een mooi figuur heeft

Ik ben 21 jaar, dus mijn BMI ligt volgens mij wel goed. Doordat ik al die jaren 'te dun' was, is het toch wel ergens denk ik tussen mijn oren blijven hangen.

[Missy]

Als klein meisje ben ik altijd een beetje mollig geweest. Het tegenovergestelde was van mijn 11e tot mijn 14e. Ik was juist toen erg dun en al vrij lang. Op mijn 11e woog ik maar 43 (zoiets) en was een paar jaren ook echt mager. Ik probeerde altijd te eten, omdat ik dacht dat ik geen vrouwelijke rondingen kreeg, .

Is nu helemaal goed gekomen, ben 1.77 en 63 kilo. Zit nu super in mijn vel, vrouwelijk rondingen komen gelukkig ook op zijn tijd.

Ik denk dat ik dan toch liever iets dikker ben (legt eraan natuurlijk aan hoeveel), omdat als je dun ben, ziet er ook niet altijd fraai uit.

MelFi schreef op 06-09-2006 @ 15:26 :
Ik ben 21 jaar, dus mijn BMI ligt volgens mij wel goed. Doordat ik al die jaren 'te dun' was, is het toch wel ergens denk ik tussen mijn oren blijven hangen.

Dat kan heel goed, ik ben tussen mijn 14e en 15e expres van bmi 15,5 naar bmi 20 gegaan en ik was er pas tegen mijn 20e van overtuigd dat ik niet meer mager was

[girl-in-trouble]

MelFi schreef op 06-09-2006 @ 03:56 :
Vanaf kleins af aan ben ik 'te dun' geweest. Op de middelbare school begon ik dat heel lelijk aan mezelf te vinden, omdat er onder andere opmerkingen over werden gemaakt, zoals van 'wat ben jij te dun zeg'. Alsof ik dat zelf niet wist.. Ook had ik problemen met dat ze me veel jonger inschatten, omdat ik veel later mijn vrouwelijke vormen kreeg en gewoon iel was/ben gebouwd.

Daar heb ik ook altijd een hekel aan gehad, aan die opmerkingen van anderen. Op het voortgezet onderwijs viel het wel mee, alleen mijn beste vriendin zei er wel eens wat van, maar oké... Dat kon ik niet zien. Wel hebben ze me op straat (jongeren die ik niet kende) wel eens het een en ander nageroepen. En op zo'n moment voel je je zo slecht.
Ik heb nu periodes dat ik mezelf gewoon normaal en helemaal niet dun vind (als ik in de spiegel kijk), maar als ik m'n eigen schaduw zie of kijk naar mijn spiegeling in een winkelruit, dan vind ik mezelf juist wel veel te dun. Op zulke momenten voel ik me ook ontzettend lelijk.

[Syzygy]

Ik ben altijd al te dun geweest, en heb nu nog steeds wat ondergewicht. Ik denk dat ik liever zo ben als ik nu ben, dan te dik, maar als ik te dik zou zijn zou ik me waarschijnlijk ook niet slecht voelen ofzo...
En ik heb ook last gehad van mensen die liepen te zeiken dat ik te dun was en 'maar wat meer moest gaan eten'... die zijn waarschijnlijk gewoon jaloers.

[bij]

ik ben 1.83 en 57 kilo maar de meeste menen schatten mij op 50 ( ) kilo.

Ik denk dat te dun beter is dan te dik want; als je dun bent en je eet normaal/veel dan kiest je lichaam gewoon alle benodigde stoffen eruit en al het afval gaat gewoon weg. Terwijl bij te dikke mensen het afval alleen maar ophoopt.

[Roosje]

bij schreef op 09-09-2006 @ 17:29 :
ik ben 1.83 en 57 kilo maar de meeste menen schatten mij op 50 ( ) kilo.

Ik denk dat te dun beter is dan te dik want; als je dun bent en je eet normaal/veel dan kiest je lichaam gewoon alle benodigde stoffen eruit en al het afval gaat gewoon weg. Terwijl bij te dikke mensen het afval alleen maar ophoopt.

Waar baseer je dat op?

[bij]

Roosje schreef op 09-09-2006 @ 17:33 :
Waar baseer je dat op?

nergens op maar ik denkt dat het zo is..

[DDM]

bij schreef op 09-09-2006 @ 17:29 :
ik ben 1.83 en 57 kilo maar de meeste menen schatten mij op 50 ( ) kilo.

Ik denk dat te dun beter is dan te dik want; als je dun bent en je eet normaal/veel dan kiest je lichaam gewoon alle benodigde stoffen eruit en al het afval gaat gewoon weg. Terwijl bij te dikke mensen het afval alleen maar ophoopt.

Dat is onzin

[Fainne]

Kweetniet, ik had vraatzucht en ben toen + 10 kilo in een 2 maand bijgekomen, ervoor had ik net geen ondergewicht, en dan opeens begon ik een tonnetje te worden, je kon me toch al wel wat mollig noemen (mijn moeder zei doodleuk dat ik zwanger leek). Ik vond het eerst erg maar werd het gewoon, vond het gezellig, had tenminste geen pijn meer aan m'n kont als ik te lang op een harde stoel zat enzo, kreeg rondingen (was ervoor maar plat en recht).
Dan opeens vlogen de kilos er weer af, want ik moest gezonder gaan eten. Toen kon ik een week niet eten door liefdesverdriet en eet nu weer goed maar heb toch net of net geen ondergewicht denk ik.

Nuja, ik was blij met dikkig zijn, maar ben nu toch blijER met terug slank te zijn, al mis ik mijn ronde kont wel enorm en is het soms eng om weer botterig te zijn.

[Roosje]

bij schreef op 09-09-2006 @ 17:37 :
nergens op maar ik denkt dat het zo is..

Dat denk ik niet.

[Vip3r]

Het valt me op dat tegenwoordig zo ontzettend veel vrouwen met een pens rondlopen Gaat echt de verkeerde kant uit hier in NL.

[langejongen]

Vip3r schreef op 15-09-2006 @ 17:49 :
Het valt me op dat tegenwoordig zo ontzettend veel vrouwen met een pens rondlopen Gaat echt de verkeerde kant uit hier in NL.

Idd. Het lijkt wel alsof niemand zich er meer voor schaamt.

[Bloem]

langejongen schreef op 15-09-2006 @ 18:16 :
Idd. Het lijkt wel alsof niemand zich er meer voor schaamt.

Wees blij, als dikke mensen zich niet meer schamen hoeven ze dat schaamtegevoel ook niet meer 'weg te eten', als troost.

[George]

Liever te dik, als de economie instort gaan de dunne mensen het eerst dood.

[Faerie]

Vip3r schreef op 15-09-2006 @ 17:49 :
Het valt me op dat tegenwoordig zo ontzettend veel vrouwen met een pens rondlopen Gaat echt de verkeerde kant uit hier in NL.

Nederland gaat met zoals zoveel dingen Amerika achterna

[grandmommy]

Bloem schreef op 15-09-2006 @ 19:47 :
Wees blij, als dikke mensen zich niet meer schamen hoeven ze dat schaamtegevoel ook niet meer 'weg te eten', als troost.

werkte het maar zo

ik zag vandaag weer zo'n vadsige familie in de spits, daar walg ik echt van. niet alleen van de vetrollen die ze meedragen, maar ook vooral om hen als mens zelf. kunnen ze nog zo aardig zijn, maar jezus.

ik ben liever te dun dan te dik en als ik mijn BMI zou moeten geloven ben ik een paar kilo te licht maar mijn BMI moet zijn bek houden want ik zie er absoluut niet te dun uit.

[Bloem]

Het was ook redelijk kort door de bocht, maar ik denk dat er wel een aardige groep mensen is die hun onvrede en mislukkingen wegeten, ook (of juist) die ze over zichzelf voelen.

[Faerie]

Bloem schreef op 15-09-2006 @ 21:59 :
Het was ook redelijk kort door de bocht, maar ik denk dat er wel een aardige groep mensen is die hun onvrede en mislukkingen wegeten, ook (of juist) die ze over zichzelf voelen.

Dit is volgens mij voor velen de belangrijkste reden om zo veel te eten en waardoor ze dus dik zijn. Waarom zou je anders zo extreem veel eten? Misschien alleen maar simpel om het feit dat diegene eten echt geweldig vind? Dat vraag ik me echt af.

[Vip3r]

Bloem schreef op 15-09-2006 @ 19:47 :
Wees blij, als dikke mensen zich niet meer schamen hoeven ze dat schaamtegevoel ook niet meer 'weg te eten', als troost.

Vrouwenlogica
Eten om te troosten, daardoor dikker worden en meer eten.

Echt logica van niks.

[Trimm Trabb]

grandmommy schreef op 15-09-2006 @ 21:58 :
werkte het maar zo

ik zag vandaag weer zo'n vadsige familie in de spits, daar walg ik echt van. niet alleen van de vetrollen die ze meedragen, maar ook vooral om hen als mens zelf. kunnen ze nog zo aardig zijn, maar jezus.

Ik werd daar gewoon bijna kwaad om. Kijk, dat die ouders nou een stelletje luie vadsige lijers zijn is tot daar aan toe, maar als je zelf al helemaal dichtgeslibt ben en gezondheids problemen hebt, dan ga je dat je kinderen toch ook niet aandoen?

Ik ben in zekere mate ook pissed off op mijn ouders, omdat mij als peutertje al niks werd verboden en ik vanalles voor m'n neus gedouwd kreeg. 'Hier, neem een koekje' 'hier, neem een mars.' etc. (Vooral door m'n vader, want hij was mager en moest zich volproppen om op gewicht te blijven.)
Nu kan ik ten minste zelf bepalen wat ik koop en eet, maar als klein kind word je eten volledig verzorgd door je ouders. Als je je kind dus slecht eten geeft verziek je een hele hoop voor later, want het is echt een hel om later, als die gewoonte eenmaal zit vastgeroest, ook maar een kilootje kwijt te raken. Om maar te zwijgen over de vele pesterijen die je moet verduren als kleine fatty die je aanzetten tot nog meer eten.

Ik vind dat als kleine kinderen al erg dik zijn dat de ouders dan eens gecheckt moeten worden op hun parenting skillz.

tot zover mijn 'rant'.

Liever te dun. Heel kort door de bocht even; te dun is mooi in de ogen van de maatschappij. Afschuwelijke redenatie, ik weet het

[Mara]

Vip3r schreef op 15-09-2006 @ 23:52 :
Vrouwenlogica
Eten om te troosten, daardoor dikker worden en meer eten.

Echt logica van niks.

Veel eten zorgt ervoor dat je minder voelt, dat is bewezen. Mensen raken een beetje versuft doordat al dat eten verwerkt moet worden. Het heeft dus zeker een lichamelijk effect, dus niks met logica te maken. Een vrouw voelt dat, merkt dat 't werkt (onbewust) en doet het nog een keer.

[Stefanie]

Cassiopeia schreef op 16-09-2006 @ 09:39 :
Liever te dun. Heel kort door de bocht even; te dun is mooi in de ogen van de maatschappij. Afschuwelijke redenatie, ik weet het

Ik heb op vakantie iemand gezien die bestond uit knoken en vel, sorry maar dan liever iets te dik

MeelFriek schreef op 16-09-2006 @ 09:52 :
Veel eten zorgt ervoor dat je minder voelt, dat is bewezen. Mensen raken een beetje versuft doordat al dat eten verwerkt moet worden. Het heeft dus zeker een lichamelijk effect, dus niks met logica te maken. Een vrouw voelt dat, merkt dat 't werkt (onbewust) en doet het nog een keer.

Veel mannen doen dat ook, trouwens. Maar over het algemeen grijpen mannen eerder naar de alcohol dan naar de chocola. Schiet je ook niets mee op, op lange termijn. En dat doen vrouwen dan weer minder.