tegenstrijdige emoties

hoi
ik ben echt heel erg op mezelf. zodra ik thuis kom van school ga ik naar boven op de computer en thats it, dat is wat ik iedere dag doe. ik vermaak me altijd prima maar ik voel me heel vaak alleen. het probleem is alleen dat ik niet echt een gezelschaps mens ben en ik het awkward vind om ook maar in de buurt van iemand te komen en het liefst de hele dag in mijn eentje ben. maar dat zorgt er weer voor dat ik me alleen voel en af en toe depressief word. ik wil aan de ene kant vrienden hebben om me niet meer eenzaam te voelen maar dat is gewoon niet mijn ding. als ik dan eenmaal met iemand aan het praten bent voel ik me niet meer alleen maar wil ik weer zo snel mogelijk weg omdat ik weer alleen wil zijn.
als ik het zo lees is het best wel grappig maar tegelijkertijd zeer triest.

ik vroeg me af wat ik nou moet doen. mezelf dwingen om vrienden te maken wat zoiezo al niet makkelijk is omdat ik heel verlegen ben en ik er niet van hou om met mensen te praten. of gewoon mijn emoties verdringen.
ik weet dat je nooit je emoties moet verdringen maar ik wil mezelf ook niet dwingen om iets te doen wat ik niet wil en waardoor ik me niet op mijn gemak voel.

[joeryvg]

Het is op zich niet erg dat je een beetje op jezelf bent, maar zoals jij het beschrijft suggereer je dat je het liefste altijd alleen bent. Vrienden hebben lijkt me altijd fijn, al heb je maar 1 goede vriend. Is het niet een idee om met iemand te praten als je daar behoefte aan hebt? Dus als je je alleen voelt, je met diegene kunt praten en als je alleen wilt zijn het ook goed is? Als je een echt goede vriend hebt dan moet dat ook geen probleem zijn lijkt me. Mijn advies is dus : zoek wel iemand, aan een vriend kun je veel hebben! En als je ff alleen wilt zijn dan kun je hem/haar dat gewn zeggen.

[Elin3]

joeryvg schreef:

Dus als je je alleen voelt, je met diegene kunt praten en als je alleen wilt zijn het ook goed is? Als je een echt goede vriend hebt dan moet dat ook geen probleem zijn lijkt me. Mijn advies is dus : zoek wel iemand, aan een vriend kun je veel hebben! En als je ff alleen wilt zijn dan kun je hem/haar dat gewn zeggen.

Hier sluit ik me helemaal bij aan.

Stel jezelf open voor mensen en probeer een vriendschap op te bouwen. Het hebben van één of meerdere goede vrienden heeft echt een enorme meerwaarde! Je hoeft echt niet altijd sociaal te doen, maar er is dan wel altijd iemand waar je op terug kan vallen als het even minder gaat.
Zie vrienden/ sociaal contact niet als een verplichting, maar juist als een verrijking!

[mirna1994]

Hey

Ik heb precies het zelfde probleem. Ik ben ook heel erg op mezelf en heb ook niet echt vriendinnen ofzo. Op school probeer ik wel zoveel mogelijk met mijn klas mee te doen, maar het liefst blijf ik gewoon alleen. Vrienden maken vind ik ook best wel lastig. Als i thuis kom van school ga ik ok altijd meteen naar boven en ga ik in me kamer zitten.
Ik ben ook erg verlegen en ben daardoor echt geen prater. Op stage krijg ik dit ook echt heel vaak te horen "je mag meer van je laten horen, anders beland je op de achtergrond". Ik doe me best maar het lukt niet echt. Het zit gewoon niet in me.
Ik zit voor mezelf te denken aan een assertiviteitscursus, misschien dat dat werkt. Misschien ook een idee voor jou.

xx Mirna

[Unknown123]

Hey,

Ik ben niet verlegen ofzo, maar ben wel liever alleen zoals jij en mirna1994. Heb wel vrienden en leeftijdgenoten waar ik contact mee heb op school (alleen op school geen vrienden, die mensen kunnen echt de pest krijgen (en dan zeg ik het nog 'n beetje beleefd)). Ik vind het ook niet leuk om met school weg te gaan naar uitjes ofzo, dat komt omdat ik op school niet echt veel mensen ken waar ik goed mee op kan schieten... Ik zeg maar altijd tegen de mensen die zeggen dat je geen vrienden hebt, dat de vrienden die ik heb juist échte vrienden zijn en niet van die fake vrienden zoals op school.

Ik was vroeger geen prater, nu wel, soms juist erg enthousiast op m'n werk ofzo en daar is het ook erg gezellig. Ergens waar je het naar je zin hebt is het dus veel leuker om te zijn (op m'n werk, op school absoluut niet).

Ik vind het niet erg om met anderen te praten, zolang ik de mensen met wie ik praat mag en niet van die sukkeltjes zijn zoals bij mij op school het geval is... Overigens vertrouw ik ook niemand bij mij op school, alleen m'n vrienden (maar dat zijn er niet zo veel).

Zoals Mirna al zei, iets van een cursus, met bv andere jongeren zal wss helpen, ik heb zelf ook zoiets gedaan en heeft echt geholpen (alleen duurde alles bij elkaar zo'n 3 jr).

[Unknown123]

Oh, ik zag btw dat je het ook had over depressieve gevoelens? Ik had/heb hier de laatste tijd ook last van en ben naar psycholoog geweest, ik heb volgens haar stemmingswisselingen (normaal in pubertijd) alleen had ik de negatieve effecten van de depressie wat meer dan anderen. Er zijn een aantal verschillende medicijnen voor die ervoor zorgen dat je geen depressieve gevoelens meer hebt, ik gebruik nu Sertraline, die zorgt ervoor dat je meer serototine in je hersenen krijgt. Serotonine zorgt voor plezier, geluksgevoelens etc. Oftwewel hoe meer hoe beter je je voelt maar niet bij een overdosis!

Je beseft dat je afhankelijkheid kunt krijgen van zulke medicijnen, sowieso is stoppen vaak flink afkicken. En ik vind het goed dat mensen antidepressiva gebruiken als ze niet kunnen functioneren zonder, maar schilder ze niet af als wonderlijke gelukssnoepjes waarmee je niet meer depressief kunt zijn, want dat zijn ze zeker niet.

[mirna1994]

Ik loop stage bij een huisarts. Ik gebruikte ook sertraline maar ben daar nu mee gestopt. Op stage zie ik wat het op langer termijn met je doet. Je wordt verdoofd door dat middel. Je voelt niks meer (geen liefde, verdriet, plezier, enz.).
Antidepressiva kan je beter gebruiken als je al zo ver heen bent dat er geen uitweg meer is.

[arPos]

mirna1994 schreef:

Ik loop stage bij een huisarts. Ik gebruikte ook sertraline maar ben daar nu mee gestopt. Op stage zie ik wat het op langer termijn met je doet. Je wordt verdoofd door dat middel. Je voelt niks meer (geen liefde, verdriet, plezier, enz.).
Antidepressiva kan je beter gebruiken als je al zo ver heen bent dat er geen uitweg meer is.

antidepressieve lost nooit wat op, het verdoofd je. net zoals elke andere doop

[ESCLEPIOS]

Sertraline is een goed medicijn, die bij bepaaldes ziektes wat kan helpen (depressie/angst)... Helaas wordt de ziekte vaak onjuist gediagnosticeerd. Ook moet er een gezonde psychologische en sociale situatie zijn, anders werkt het pilletje niet.