Het zweet stond me op de handen. Ik pakte de telefoon op en ik moest uitkijken dat hij niet uit m’n handen gleed. De uitspraak “je hart in je keel voelen” kon ik me nooit indenken, maar nu voelde ik het echt. Ik moést het nummer intypen, maar ik kon het niet. Ik dwong mezelf het te doen. M’n hart ging steeds sneller en harder kloppen. Ja nu. Ik hield de hoorn bij mijn oor en telde de keren dat hij overging. 1…..2…….3…… “Hallo?” Een zware mannenstem klonk nors door de hoorn. “hallo” zei ik met trillende stem “..pa” Het bleef even stil aan de andere kant van de lijn. Ik hoorde een diepe zucht en daarna: “Wat denk je hier nou mee te bereiken??” Ik schrok van de luide stem. “Laat me met rust, ik wil niets meer met jou of je zus te maken hebben! Ik ben je vader niet meer! Zoek maar een nieuwe!!” En de lijn was dood. Huilend zakte ik op de bank.
Sorry Eend, het was een beetje naar aanleiding van jouw stukje.. de toekomst ervan zeg maar. Ik moest het even opschrijven.
[Dit bericht is aangepast door dreamer (17-03-2002).]
__________________
daydreambeliever.
|