Mijn innerlijke Duister
weggevaagd door jou blik
ogen als diamanten
maken mijn hart weer blij
Lief doch ondeugend
staren ze vanuit de verte
Vreemde gevoelens
Openen zich in mij
Langzaam verdwijnen ze
Als sterren die vallen
Donker alom,
gevoelens die sluiten
Voel de aarde onder me splitsen
een zwart gapend gat
Trachtend niet te vallen
een zinloze schreeuw naar buiten
Plotseling Hemels wit licht
Het leven is gepasseerd
Alles wordt helder
Rustig sla ik mijn ogen dicht..
Hmm ik kwam er verder niet zo uit, weet niet of het wat is, maar als iemand mij kan helpen ofzo, graag