Relatie beëindigd?

[D-sire]

Hee,

Hoe is jouw relatie stukgelopen en hoe ben je er daarna mee omgegaan? En vooral, heeft het verdriet lang of relatief kort geduurd?

Btw: dit topic heeft geen betrekking op mijzelf, was gewoon benieuwd hoe anderen daarmee omgaan..

[transfattyacid]

Mijn relatie is net een week over, na anderhalf jaar. De voornaamste reden is eigenlijk gewoon dat na anderhalf jaar de pret er heel erg af was. Maar het is al eens eerder 3 weekjes uit geweest en stiekem hoop ik dat het nu weer goed komt .

En hoe ik er mee omga. Tsja gewoon zoveel mogelijk met anderen omgaan en mezelf bezig houden. Dan denk je er vanzelf redelijk weinig aan.

[Fortisi]

Mijn "relatie" heb ik zelf beëindigd, omdat we niks gemeen hadden, verdriet had ik niet, het was ook niet echt een relatie te noemen namelijk. Verder heb ik er geen ervaring mee.

[Gwinnie]

ik heb t 1 keer uitgemaakt na 14 maanden, omdat ik geen zin meer had om naar hem toe te gaan, me ergerde en doorkreeg dat t toch niet verder zou gaan werken.
samen gehuild toen, heb me 2 weken ontzettend kut gevoeld, huilen enzo, nergens zin in hebben. maar t was wel het beste. na die 2 weken was t niet ineens over, maar wel t ergste.

en kheb t nog een keer uitgemaakt na 2 maanden, maar dat deed me eigenlijk helemaal niks. ging gewoon vrolijk op wintersport
en de rest ( niet dat dat veel is) is niet noemenswaardig.

[cyntha]

Mijn relatie heb ik zelf beëindigd na 3 maanden. Het voelde niet meer goed. Ik heb me er wel een tijdje ontzettend rot over gevoeld en heb de eerste dagen veel gehuild. Daarna ging het wel weer.

[Sietse Fliegen]

Het is nu zo'n 3 maanden uit. We hebben ongeveer 5 maanden een relatie gehad, maar achteraf snap ik niet hoe we het volgehouden hebben. We pasten totáál niet bij elkaar en ik denk niet dat we echt blijer werden van elkaar. Uiteindelijk had ik al ruim een week ofzo niks meer van hem gehoord, ik dacht, nouja dan maar uitmaken via de telefoon want helemaal naar hem toe gaan had eigenlijk geen nut meer. Ik bellen, en ja hoor meneer was ook al iets van een maand niet meer verliefd op mij. Raar om te horen, maar niet erg schokkend.

Oftewel: we wisten eigenlijk allebei al lang dat we het niet lang met elkaar zouden volhouden, maar allebei te laf/lui/gemakzuchtig om het uit te maken.

Wat wel jammer is dat we sindsdien geen contact meer gehad hebben.

Ik heb mijn relatie na 4 maanden beëindigd. Ik had toen pas door dat zij niet helemaal geschikt was voor mij.

tis nu een maandje uit.
en idd veel bezig zijn, ben nu voornamelijk ontzettend veel bezig met trompet, van 9.00 in de morgen ot diep in de nacht.

en daarnaast lekker veel uitgaan, met vrienden.

Dat maakt dat ik de pijn en het verdriet wat vergeet.
Voor de rest slijt het wel

[Sietse Fliegen]

transfattyacid schreef op 08-05-2004 @ 11:15 :
En hoe ik er mee omga. Tsja gewoon zoveel mogelijk met anderen omgaan en mezelf bezig houden. Dan denk je er vanzelf redelijk weinig aan.

Dat is inderdaad véél beter dan jezelf zielig in je kamer opsluiten.

[tikmaarwat]

hmm heb 1 keer zelf uitgemaakt met huidige vriendin en toen mooi verder geleefde week later toch wel spijt kwamen we weer bij elkaar toen 6 maanden later zij uitgemaakt was er helemaal kapot van! maar ging nog wel uit en probeerde nog steeds lol te trappen drie weken later was het weer met haar aan en nu alweer anderhalve maand samen

groeten

[ilse]

het ging uit, hij zei dat ie niet zo veel meer voelde, toen belde hij weer helemaal overstuur dat hij me trug wou.ik wist niet wat ik moest doen, week ni gehad, daarna weer geproberd. toen kwam ik er via ze beste vriend achter dat hij op vakantie vreemd was gegaan, toen was het OVER. voelde me zwaar klote, maar na een paar dagen viel het al heel erg weer mee. het kwam nog steds in me op omdat het toch mer dan een jaar geduurd had, maar langzaam aan vergat ik het en heb nu een veel leukere vriend!

[Talon]

Het is nu denk ik een maand of twee uit, hm zolang al
wat gaat de tijd snel als je lol hebt

Ze vond me niet leuk genoeg meer, miste me niet meer als ik er niet was. enz.. Had ook een andere jongen leren kennen, en dan is het toch al wat verleidelijker om er een punt achter te zetten, hoewel dat niet als reden werd aangevoerd.

Als ik het achteraf zo'n beetje bekijk, is het maar goed ook dat het uit is. Dat is de katalysator geweest welke voor een aantal positieve dingen zorgde.
Ik zou het niet meer anders willen of terug willen draaien

In het begin voelde ik me ontzettend kut, en voor de gek gehouden, dacht dat ik nooit meer gelukkig zou worden.
Maar op een gegeven moment ging ik toch weer normaal nadenken, en zag ik in dat het toch beter is. Dat we toch niet echt bij elkaar pasten. Het is een ontzettend aardig meisje hoor, nogsteeds, maar wij samen in een relatie dat werkt niet.
Heel andere plannen voor de toekomst, enz.
We zouden elkaar alleen maar in de weg gaan zitten.
Er zijn leuke momenten geweest, en dat is mooi.

Het contact tussen ons is niet meer wat het is geweest, eigenlijk is er zo goed als geen contact meer. Er zijn dingen gezegd enzo waar ik niet al te vrolijk van word
Dus is het de eerstkomende tijd stukken beter als we elkaar niet spreken, anders is het toch maar ongemakkelijk.
Als we later de behoefte hebben om nog te praten, zien we dat wel.

Nu richt ik me op de toekomst, en heb gemerkt dat er nu iemand is die ik ook wel leuk begin te vinden
Maar dat is een ander verhaal

[Talon]

waarom heb ik de langste reply
stelletje luiaards hier zeg
Het hoeft niet in steno

[Toet0r]

Met mn laatste en allerleukste vriendje;

Hij meldde me op msn dat ie me niet meer zo leuk vond als eerst en toen was het dus uit, op 12 januari. (op precies dezelfde manier dumpte mn vriendje daarvoor me trouwens )
Die week daarna was ik echt totaal uit mn doen (zo ben ik op school bijvoorbeeld nogal aanwezig en heb ik toen een week lang nauwelijks iets gezegd) en nu nog steeds mis ik hem echt en vind ik em nog steeds behoorlijk leuk.

[Luna]

Mn vorige relatie is nu 4 maanden uit(na een jaar samen) en dat ging via de telefoon omdat meneer niet in staat was normaal met mij te kunnen praten.
We zijn dus niet bepaald als vrienden uit elkaar gegaan, al heb ik altijd geprobeerd normaal te doen, hij kon er gewoon niet mee omgaan. De reden was eigenlijk dat hij ontzettend egocentrisch is en totaal geen moeite deed om zich in mij in te leven(al zegt ie altijd dat ie een ander heel graag wil helpen, als het erop aan komt loopt ie ervoor weg) Ik kon er gewoon niet meer tegen en hij maakte me alleen maar ongelukkig. Mn vrienden vonden me ook heel anders toen ik in die relatie zat en sinds het uit is vinden ze me veel leuker en ben ik veel vrolijker.
Ik merk dat ik nu veel meer open sta voor andere dingen(hij is nogal zo van; wat de boer niet kent dat vreet ie niet...) en ik voel dat ik ook iets anders uitstraal(wat het is weet ik niet maar ik trek opeens veel meer mensen aan)
Ik rare is dat me me maar heel kort klote gevoeld heb, toen het slecht tussen ons ging wilde ik er alles aan doen om het goed te laten komen maar toen het eenmaal uit was besfte ik dat het beter was zo en dat ik veel meer uit mn leven kon halen zonder hem. Ik heb me heel snel(paar dagen) over het ergste verdriet heen gezet. Natuurlijk was ik er toen nog niet helemaal overheen maar ik werd er niet meer verdrietig om, ik geloof dat ik alleen maar woedend op hem was dat ie zo ongelofelijk debiel deed.
We hebben nog wel een paar keer via mail contact gehad maar dat sloeg ook nergens op. Op een gegeven moment ging hij mij verwijten dat ik niet in staat was om normaal met hem om te gaan, terwijl hij degene was die niet normaal tegen mij kon doen. Toen hij dat zei was het voor mij echt overduidelijk dat ik niets meer met hem te maken wil hebben, als hij zijn gedrag wil ontkennen(hij zit in de ontkenningsfase ), mij best maar val mij daar niet mee lastig.
Nu heb ik een tijdje geleden een heeeele leuke jongen leren kennen waardoor het me steeds duidelijker wordt dat er veel leukere/interessantere jongens op de wereld rondlopen die wel wat te vertellen hebben.

[romanov]

Mijn 'relatie' is 2.5 maanden geleden verbroken, het was niet een hele lange, maar toch heeft hij 5 maanden geduurd. Zij heeft het uitgemaakt. Ze vroeg of ik langs wilde komen om over ons te praten, ik voelde de bui al hangen en hield met het ergste scenario rekening. Dit was maar goed ook, anders had ik waarschijnlijk met mijn mond vol tanden gestaan. Nadat het verlossende woord gegeven was, heb ik mij nog pak en weg 2uur in haar kamer bevonden. Ik was wel verdrietig, natuurlijk, maar aan de andere kant wist ik wel dat dit het beste was.

Ze gaf aan dat ze het liefst als vrienden met mij door het leven ging, dit was voor mij persoonlijk heel moeilijk, ik was tenslotte degene die nog veel van haar hield en het liefst verder met haar ging (alhoewel dat waarschijnlijk niet slim geweest was). Zij voelde al een tijdje iets minder voor mij, en was me misschien wel onbewust gaan zien als een vriend.

Hedendaags hebben we veel ruzie, en is het duidelijk dat ik gewoon nog niet vrienden met haar kan zijn omdat ik nog zoveel om haar geef (raar eh?). Dat komt ook tot uiting als ze bijvoorbeeld even langskomt, dan is de spanning te snijden, er gebeurd verders niets maar het is wel een kwestie van behoorlijk inhouden.

Ze heeft er wel respect voor dat ik nog om haar geef, en ze snapt het feit dat ik het moeilijk vind vrienden met haar te blijven. Laatst heb ik haar vertelt dat ik vrees dat ik nog om haar geef, zij vond dit niet erg zei ze, maar ze zei wel dat ik ervoor moest zorgen dat het wel overging omdat de kans dat er ooit nog wat komt tussen ons zeer gering is.

We hebben besloten elkaar nu met rust te laten, af en toe praten op school ofzo, en met de tijd als we dat echt willen, worden we vanzelf wel weer vrienden..

[Pluche]

Mijn vriendje heeft het 1,5 maand geleden uitgemaakt. We zijn 9 maanden samen geweest, maar kende elkaar al 4 maanden voordat we éindelijk tegen elkaar durfden te zeggen dat we elkaar meer dan leuk vonden
Op een donderdag zei 'ie dat we moesten praten. We hebben een lange wandeling gemaakt en besproken hoe het nou met ons verder moest. Hij doet dit jaar eindexamen en verhuist in augustus naar de andere kant van NL. Toen we weer thuis waren, was alles weer goed en voelde het alsof ie nog heeeel lang mn lieve vriendje zou blijven. De dag erna merkte ik dat bij hem het hoge woord er nog niet uit was, dus vroeg ik hem 's avonds langs te komen. Opeens vertelde hij me dat ie niet meer verliefd was en dat ie al een paar weken met het idee rond liep het uit te maken. Ik heb daar helemaal niks van gemerkt. Hij was steeds het aardige, lieve, mooie vriendje. Die avond heb ik hem gezegd: of je maakt het nu uit, of je doet het vlak voordat je gaat verhuizen. Hij dacht nl. dat ie geen tijd meer voor me zou hebben als ie daar zou wonen. Ik mis m nu nog steeds verschrikkelijk en ben ook nog steeds verliefd. Ik heb m nog een brief gestuurd, met al mijn vragen erin. Ik kreeg er 1 terug, maar geen enkele vraag werd beantwoord. Als ie zou zeggen dat ie me terug zou willen, zou ik het zo doen. Na 9 maanden samen zijn is er opeens een leeg, kaal gat in mn leven. Ik hoop dat het snel overgaat en ik weer net zo'n lief vriendje krijg... het is gewoon niet eerlijk, verliefd zijn.

[Laïs]

Mmm.
De mijne is van gisteren uit. [je kon wel nog niet echt van een relatie spreken]
We moesten eens praten,omdat het niet echt goed ging,we botsen teveel enzo. & rationeel gezien,is het wel de beste oplossing.
we konden het wel nog proberen,maar na een week,zou het toch weer om zeep zijn. en we hadden niets aan elkaar als we elkaar toch steeds weer met een kutgevoel opzadelden. + we hadden bijna niets gemeen.
dat hou ik me nu voor ogen. maar voorlopig heb ik nog steeds een beetje dat kutgevoel van de voorbije week.

[Cinamon]

Dreamzy schreef op 08-05-2004 @ 11:10 :
Hee,

Hoe is jouw relatie stukgelopen en hoe ben je er daarna mee omgegaan? En vooral, heeft het verdriet lang of relatief kort geduurd?

Btw: dit topic heeft geen betrekking op mijzelf, was gewoon benieuwd hoe anderen daarmee omgaan..

Even, voor de grap, sinds alle wondjes van vroeger weer enigzins zijn opengeschraapt bij mijzelf: Ik ben er niet mee omgegaan. Ik heb het vermeden, in mijn achterhoofd geplaatst. Ik heb nachtenlang gehuild om iets, wat in werkelijkheid niet eens 'iets' was. Geweldig mooi, jong zijn hoor.
Nee, het was niks, het zal nooit iets worden. Maar dat neemt niet weg dat mijn hart niet minder dan honderd keer gebroken is en eigenlijk (zoals deze melodramatische post wel aantoont) heb ik nog steeds verdriet. Al laat ik het nu nóg minder blijken.
Alle contact verbroken. Dat zou moeten helpen.
Ik wacht af.

[droomkoningin]

De eerste keer dat ik het heb uitgemaakt was na dik 13 maanden. Het ging de laatste weken/maanden al niet goed, of iig, ik voelde me er niet meer lekker bij. Op mijn verjaardag heeft hij me heel lullig behandeld, en nog geen dag later flikte hij iets wat echt niet kon, dus heb ik het uitgemaakt. Het ging eigenlijk heel vervelend uit, we hadden amper tijd om fatsoenlijk te praten, maar waren daar allebei veel te emotioneel voor, maar na zo'n anderhalve week, twee weken hebben we heel goed met elkaar gepraat (gezoend ) en was het echt over.
Ik heb er wel verdriet van gehad, maar het was gewoon echt beter zo. Ik dacht dat ik op een gegeven moment over hem heen was, maar dat bleek later niet. Na een half jaartje was ik wel 200% over hem heen

Mijn tweede relatie heeft 6 maanden geduurd en daar heb ik ook een punt achter gezet, omdat ik (jaja, cliche) 'vrij' wilde zijn. Hij voelde zich ontzettend k*t en daarom ik ook, omdat we het gewoon echt heel goed met elkaar konden vinden. Na drie maanden zijn we nog zo'n 1.5 maand bij elkaar geweest, maar dat werkte toch niet. Daar heb ik geen verdriet van gehad, omdat we meer als vrienden met elkaar omgingen, dan als vriendje-vriendinnetje, zeg maar.

[Qimm]

Mijn vorige 'relatie' liep stuk omdat hij het uit had gemaakt, met een, voor hem, geldige reden.
Ja ik ben er heel erg kapot van geweest, nog langer er kapot van geweest dan dat het aan was.

1e was ik verliefd op iemand anders,geen moeite mee
2e was t een klootzak, ik kreeg moordneigingen bij hem,weinig moeite mee,was meer de woede waar ik last van had
3e werkte gewoon niet,terwijl ik ontzettend veel van hem hield,heel erg lang moeilijk mee gehad

[duivelaartje]

M'n eerste keer heb ik het uitgemaakt omdat het eigenlijk gewoon niet klikte. Ik had met hem genomen omdat het een ontzettende knappe jongen was. Ik weet nu dat dat heel fout is, eerst naar het uiterlijk kijken, want hij was verschrikkelijk arrogant. Iets wat ik haat! (2,5 maand volgehouden ) Ik heb het er zeker niet moeilijk mee gehad!

M'n tweede "relatie" ging uit weer omdat het niet zo goed klikte, maar om een andere reden dat de 1e...
Na 3 maanden begon meneertje over sex... Ik vond me daar nog veelste jong voor, was er nog niet klaar voor, had er eigenlijk nog nooit serieus over nagedacht... Dus ik zei dat ik dat nog niet wilde en of hij daarop kon wachten. Toen zei hij dat 'ie dat wel kon. Niet dus... Een maand later begon hij er weer over. Ik was er nog steeds niet klaar voor. Ik wilde het gewoon nog niet. Hij werd boos en zei dat ik niet van hem hield, anders had ik het wel gewild, blablabla...
Hij begon bot te doen. Deed niet meer lief, zette me voor gek bij z'n vrienden... Ik had vaak lange gesprekken met hem over waarom ik "het" nog niet wilde. Maar hij snapte het maar niet...

Hij was dus degene die niet echt van me hield, anders had hij wel kunnen wachten met sex. Ik heb het na 4,5 maand met hem uitgemaakt. Ik was er wel een beetje kapot van. Hij was lief en betrouwbaar, alleen om dat gebied klikte het niet... Hij snapte me niet, jammer genoeg...

[D-sire]

duivelaartje schreef op 08-05-2004 @ 18:50 :

M'n tweede "relatie" ging uit weer omdat het niet zo goed klikte, maar om een andere reden dat de 1e...
Na 3 maanden begon meneertje over sex... Ik vond me daar nog veelste jong voor, was er nog niet klaar voor, had er eigenlijk nog nooit serieus over nagedacht... Dus ik zei dat ik dat nog niet wilde en of hij daarop kon wachten. Toen zei hij dat 'ie dat wel kon. Niet dus... Een maand later begon hij er weer over. Ik was er nog steeds niet klaar voor. Ik wilde het gewoon nog niet. Hij werd boos en zei dat ik niet van hem hield, anders had ik het wel gewild, blablabla...
Hij begon bot te doen. Deed niet meer lief, zette me voor gek bij z'n vrienden... Ik had vaak lange gesprekken met hem over waarom ik "het" nog niet wilde. Maar hij snapte het maar niet...

Hij was dus degene die niet echt van me hield, anders had hij wel kunnen wachten met sex. Ik heb het na 4,5 maand met hem uitgemaakt. Ik was er wel een beetje kapot van. Hij was lief en betrouwbaar, alleen om dat gebied klikte het niet... Hij snapte me niet, jammer genoeg...

Jeetje dat lijkt me echt heel erg! Maar wel heel goed van je dat je steeds hebt volgehouden dat je nog niet toe was aan seks. Gebeurt vaak dat meisjes (of jongens natuurlijk) dan maar gewoon toegeven aan de behoeften van haar/zijn vriend(in) om de relatie in stand te houden, zo fout!!!

Nou, mijn relatie is bijna twee maanden uit na 14 maanden bij elkaar zijn. Hij heeft het uitgemaakt omdat hij meer voor me voelde als vrienden dan echt houden van op de manier hoe hij van me hield. Het was veranderd. Meerdere dingen zijn daar de schuld van, maar dat willen jullie niet weten en daar gaat het niet over en heb geen zin om dat hier neer te gooien.
Eigenlijk had ik het al veel eerder uit moeten maken.
In de tijd nadat het uit was hielden we gewoon nog contact en toen het vijf dagen uit was hebben we elkaar gezien omdat mijn vader toen een jaar overleden was en ik het fijn vond als hij er was. Het was heel raar en uiteindelijk belandden we samen in bed. Hup, Ilona weer in de war, maar maakt niet uit. Dat was op een vrijdag en dat weekend was vol gepland met vriendinnen, maar tijdens dat weekend merkte ik dat dat helemaal niet was wat ik wou. Ik wou gewoon me op mezelf storten. Op mijn gevoel. Het uitpluizen en dan weer doorgaan met mn leven. Ik heb zelfs op het punt gestaan om de tweede vriendin af te bellen, maar dat vond ik ook zo lullig dus dat heb ik niet gedaan.
Daarna heb ik dus ook geen afspraken meer gemaakt enzo. Gewoon gezegd: nou geef jezelf de tijd. Ga een week even in je verdriet zitten en dan weer verder.
Dat heb ik dus gedaan. Gelukkig was mijn ex ook heel duidelijk tegen mij en eerlijk. Ben nog achter allemaal dingen gekomen die me eerst weer een beetje kapot maakten, maar daar heb ik me overheen gezet. Toen werd hij jarig en groeide ons contact weer. Ben daar toen blijven slapen, we hebben weer seks gehad, maar ik wist waar ik aan toe was, dat het niet meer goed zou komen, dus door de seks raakte ik niet in de war. Wel door de smsjes die hij me daarna stuurde. Dit heb ik ook naast me moeten leggen. In het begin negeerde ik het en deed lacherig naar hem toe erover, maar op een gegeven moment werd ik het zat en vroeg wat ie nou van me wou..
Naja, we hadden de afspraak om naar mijn vaders urn te gaan. Deze was hij vergeten. Gevolg: ik was boos en teleurgesteld. Toen sprak ik m die dag op msn. Heb dat laten merken en dan ben ik mijn boosheid kwijt. Maar in plaats daarvan werd meneer boos en ging me negeren.

Nu hebben we bijna geen contact meer. Eerst kapte hij alles af, maar nu zegt hij wel steeds vaker iets tegen me op msn. Dat geeft mij weer hoop op het behouden van onze vriendschap.
Ik kan nu met alles beter overweg. In deze weken heb ik een veel beter en objectiever beeld gekregen van onze relatie. Ik ben eigenlijk blij dat hij het heeft uitgemaakt. Dat geeft voor mij een stuk rust, gezien het feit dat ik het toch niet had uitgemaakt, hoeveel meer pijn hij me ook deed.

Persoonlijk ben ik nu stukken vrolijker en heb veel meer lol. Het gaat super met me en ik hoef hem ook echt niet meer terug. Als hij over twee, drie jaar (of langer) wat minder een kind is en genoten heeft van het vrijgezellenleven en veranderd is en me terug wilt.. Dan wil ik er wel over nadenken mocht ik nog vrijgezel zijn. Maar nu hoef ik m echt niet terug. Ik laat hem me niet nog meer pijn doen.

Daarnaast heb ik heel erg goed contact met een lieve jongen die me echt door deze tijd heeft heengesleurd en heb heel veel lol met m. Ben echt blij dat ik m heb leren kennen en hem heel erg dankbaar voor wat ie voor me gedaan heeft en nog steeds doet. Door hem denk ik ook dat ik er relatief snel overheen ben. Vooral na zo'n lange relatie. Ik ken wel mensen bij wie het veel langer duurde dus ben hier wel 'tevreden' mee.. Gedumpt worden is niet leuk en dan zal het ook nooit worden, maar je moet er het beste van maken en ik ben vrolijker dan toen ik nog een relatie had met mn ex. Ik geniet gewoon weer. Heeerlijk!

Relaties, die hoeven voorlopig even niet. Voornamelijk omdat ik dan bang ben dat ik een relatie begin vanuit het missen van een relatie. Dat iemand mijn gemis kan opvullen en dus niet om de persoon zelf en omdat ik verliefd ben. Maar mocht ik toch halsoverkop stapelverliefd worden... wie weet.. We zullen zien.

1e relatie is uitgegaan toen m'n vriendje een weekje weg was met z'n school, naar Florence. Daarvoor zat het vast al niet goed, maar dat liet hij niet merken.. hij belde zelfs nog op dat hij me miste, stuurde 4 kaartjes.. (waarvan het 4e kaartje wel afstandelijker was dan het 1e zeg maar, maargoed). Toen kwam hij terug en had hij ineens een ander. Hij was veel verliefder op haar dan hij ooit op mij was geweest zei hij.. Ik wilde nog wel met 'm verder, ik was stapelgek op hem.. maar hij wou niet, deed ook ineens heel bot enzo.
Ik belde hem, sprak de volgende dag nog met 'm af, belde hem weer.. toen hoorde ik dat hij met haar had gezoend. Toen heb ik opgehangen en hem nooit meer gesproken.

Als ik er nu over nadenk is het wel erg bizar.. eerst zei hij nl dat hij helemaal niemand had, hij wou het gewoon verzwijgen... de lul Nou ja goed.. ik at 3 dagen niet, ging wel de volgende dag uit, veel drinken enzo.. De hele tijd gehuild en na die 3 dagen was het koninginnedag en ging ik naar Amsterdam en at ik weer een oliebol, het was mooi weer en ik voelde me alweer beter.

M'n 2e relatie ging anders. Hij had me altijd beloofd dat hij gewoon met me zou praten als er iets was, als hij minder voelde ofzo, wat dan ook. Hij zou het zeker niet op een lullige manier uitmaken of heel bot gaan doen. Zei hij..
Ineens kreeg hij een aantal vage vrienden van een stom spelletje op internet, daardoor had hij mij waarschijnlijk niet meer nodig ofzo.. kweenie. Maar het begon een beetje toen hij die mensen bij hem thuis had uitgenodigd en juist zelf had gevraagd of ik wou komen. Toen het zover was liet ie niks van zich horen, ik belde hem, hij liep een beetje vaag te doen, die vrienden waren erbij. We kregen toen ruzie en daarna werd het steeds vager. Hij liet niks meer van zich horen, maar maakte het ook niet gewoon uit ofzo. Ik vroeg of hij nog wat voor me voelde, maar ik kreeg gewoon geen antwoord. We gingen nog naar Amsterdam met koninginnedag en de ene keer zei hij dat hij nog wat wou, een half uur later weer van niet. Zo ging het de hele dag door, ik werd er gek van. De paar weken daarna hoorde ik weer niks van hem, maar ik belde hem steeds. Ik wilde toch nog een keer afspreken, gewoon nog een keer over alles praten enzo, dat leek me wel normaal. Hij maakte steeds afspraken met me, maar kwam dan niet opdagen. Na een maand ofzo gaf ik het op. Ook zag ik op z'n cu2 "relatie: nee niet meer" staan.. nou okee dan

Nou ja, dit waren mijn verhalen, sorry dat ze zo lang zijn..

[duivelaartje]

Dreamzy schreef op 10-05-2004 @ 09:13 :
Jeetje dat lijkt me echt heel erg! Maar wel heel goed van je dat je steeds hebt volgehouden dat je nog niet toe was aan seks. Gebeurt vaak dat meisjes (of jongens natuurlijk) dan maar gewoon toegeven aan de behoeften van haar/zijn vriend(in) om de relatie in stand te houden, zo fout!!!

Ja precies. Vind ik echt triest als ik het van anderen hoor. En nu ik het zelf heb meegemaakt zeg maar behoed ik mensen daarvoor. Als je vriendje (of vriendinnetje) daar niet op kan wachten is diegene jou niet waard, maak het dan uit of praat het heel goed uit...

[leucomelas]

in alle relaties die ik ooit gehad heb, ben ik degene die gedumpt werd.... had veel en lang verdriet maar kwam er elke keer toch weer overheen *met de nodige littekens*

[lotjesnotje]

men relatie is net uit... na iets meer als 8 maanden.

We hebben het samen uitgemaakt in een gesprek waren in een sleur beland en het werkte niet meer vonden we bijde. Er verandert niet veel we blijven vrienden al vind ik het tog wel een beetje moeilijk stiekum.

[Eleanor Rigby]

mn vorige relatie ging ruim 3 maanden geleden uit. en dat vond ik even (2 weken) heel erg, maar daarna was het minder.
ik zag hem al een poos meer als een gewone vriend en dat werkt natuurlijk niet. ik was meer aan hem gewend geraakt en dat moest ik ineens missen, en dat vond ik erg. ik kwam al snel mn huidige vriend tegen <3 en dat gaat nu heel erg goed, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld geloof ik

[Hawahaai]

Mijn 'verkerinkje' ging na 2 maandjes uit; door mij. Ik heb er 1 dag over gepeinst of ik het moest doen, en toen ik het gedaan had, heb ik me er 2 dagen rot om gevoeld, en dat was het.
Ik paste gewoon niet bij hem, maar had even tijd nodig om dat in te zien.

Eleanor Rigby schreef op 10-05-2004 @ 19:29 :
mn vorige relatie ging ruim 3 maanden geleden uit. en dat vond ik even (2 weken) heel erg, maar daarna was het minder.
ik zag hem al een poos meer als een gewone vriend en dat werkt natuurlijk niet. ik was meer aan hem gewend geraakt en dat moest ik ineens missen, en dat vond ik erg. ik kwam al snel mn huidige vriend tegen <3 en dat gaat nu heel erg goed, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld geloof ik

Dus als ik het goed begrijp heb je binnen die drie maanden een nieuwe vriend gekregen.
Ben je dan niet bang dat je een relatie begint (of die 'verliefde' gevoelens krijgt) doordat je een relatie en alles er omheen mist? Dat heb ik zelf wel. Dat er dan iemand is die mijn gemis zomaar opvult en heel lief voor me is en dat ik dan denk dat ik dan zo'n verliefd gevoel krijg en blabla, maar het uiteindelijk niets blijkt te zijn..
Snap je het nog?

[suikerprinses]

Mijn vorige relatie is nu ongeveer 9 maanden uit, en we hebben 6 maanden iets met elkaar gehad. En ik kan eigenlijk nu pas zeggen dat ik over hem heen ben.
We hadden een hele intense relatie, zagen elkaar heel vaak, deelden echt alles met elkaar. Totdat hij op vakantie ging en met een ander meisje kustte.. Hij vertelde me toen ook nog fijn dat hij niet meer wist wat hij voor me voelde. Toen we allebei terugkwamen van vakantie leek het eerst wel normaal te gaan, maar uiteindelijk bleek toch dat het niet ging lukken.
De afgelopen maanden heeft hij me zo ontzettend veel klotedingen geflikt, zoals het teruggaan naar zijn ex (die altijd in onze relatie heeft zitten stoken door nare shit over mij te vertellen). Het daarna uitmaken met haar omdat ze lullige dingen over mij zei en vervolgens weer heel veel contact met mij willen. Afspreken, seks hebben, knuffelen, leuke dingen doen; voor mij was dit allemaal heel verwarrend. En zo is het 8 maanden door gegaan. Het ene moment kon hij me ongeveer de hemel in prijzen en het volgende moment zag hij me niet staan.
Toen hij me een paar weken geleden niet eens feliciteerde met mn verjaardag (terwijl hij een vriendin wel feliciteerde met MIJN verjaardag) was voor mij de maat vol. Ik heb nu zelf de keuze gemaakt om geen contact meer met hem te hebben, omdat ik niet zo respectloos behandeld wil worden.

[All of Me]

Alicia Silverstone schreef op 10-05-2004 @ 09:44 :
. Hij was veel verliefder op haar dan hij ooit op mij was geweest zei hij.. Ik wilde nog wel met 'm verder, ik was stapelgek op hem.. maar hij wou niet, deed ook ineens heel bot enzo.
Ik belde hem, sprak de volgende dag nog met 'm af, belde hem weer.. toen hoorde ik dat hij met haar had gezoend. Toen heb ik opgehangen en hem nooit meer gesproken.

ik at 3 dagen niet,

ik herken het helemaal 3 dagen ook niet gegeten 4 nachten niet geslapen helemaal geen behoefte aan
mezelf helemaal verwaarloosd

dat van die kaartjes ?
ik kreeg er ook 1 de week voordat ze vreemdging

ik wil je nooit kwijt echt nooit
ik hou zo fucking veel van je

tsjah zulk soort "liefe" dingen zei ze altijd

en dan ook dat zelfde verhaal van je van dat verliefd zijn ;-)
ik hou veel meer van hem dan dat ik ooit van jouw heb gehouden

nu denk ik : jezus ik had et na 1 uur al uit moeten maken
want ze was het niet waard ! elke dag van mn leven een jaar lang erin gestoken en je krijgt dr veel voor terug
< beetje moeilijk meisje was het >

maar ja ik leef weer en ben zo gelukkig als ik maar kan zijn
heb zoveel meer lol en plecier in mijn leven nu

als ze zoiets doen zijn ze et ook nooit waard geweest !
je gaat niet zomaar vreemd en dat kan ook niet geacepteerd worden als een foutje !

Ik heb na bijna 19 maanden zelf mijn relatie ongeveer 3.5 maand geleden zelf beeindigd. Ik was niet meer verliefd, had het hem geprobeerd duidelijk te maken, maar het enige wat hij dan deed was huilen, en daar kan ik niet tegen. Toen kwam mijn ex weer in beeld, heeft er alles aan gedaan om te zorgen dat ik en mn vriend samen bleven, maar ik kwam mn ex tegen met het uitgaan, we hebben gezoend.
Meteen de volgende dag heb ik het uitgemaakt met mijn vriend, 20 dagen later had ik iets met mijn ex.
Ik heb er wel verdriet van gehad, maar voor mezelf had ik allang verwerkt dat we geen stel meer waren. Hij had er meer moeite mee en valt me nu af en toe nog steeds lastig (heb het 1 februari uitgemaakt)
Mijn vriend en ik worden er gek van, maar we laten hem maar doen, reageren er niet meer op, in de hoop dat hij het ooit doorkrijgt!

[Surjirro]

4 maanden geleden heeft hij het uitgemaakt na zo'n 8 maanden. Aan het begin van de kerstvakantie nota bene en ik heb de rest van de vakantie rondgelopen met een kutgevoel. Iedereen was op vakantie dus dan zit je al snel alleen met je verdriet. Gelukkig is het na een week of 2/3 weer stukken beter gegaan en heb ik hem echt uit me hoofd kunnen zetten. Na1,5 maand ben ik weer met hem gaan praten en kan ik hem zelfs zien als een hele goeie vriend.

[annetjuh]

ik had het uitgemaakt
ik was naar hem toegefiets (8 a 10 kilometer)
ff om te vertellen dat ik heb niet meer zag zitten (eerlijk gezegd ik begon hem een sukkel te vinden met zijn computers en computersfeesten)
was hij kwaad omdat ik het hem eerlijk in zijn gezicht vertelde ik had hem beter kunnen smsen.
Nu hebben we ruzie, want hij schold me uit voor hoer en bla bla bla
terwijl ik het nooit heb bedoeld om hem te kwetsen.
hij heeft mij zelfs bedreigt met het feit dat ik weer met hem moest nemen omdat hij zichzelf anders van kant zou maken.
ik heb hem veteld dat hij daar toch het lef niet voor had en dat hij maar mocht opzouten.

annetjuh schreef op 12-05-2004 @ 16:04 :
ik had het uitgemaakt
ik was naar hem toegefiets (8 a 10 kilometer)
ff om te vertellen dat ik heb niet meer zag zitten (eerlijk gezegd ik begon hem een sukkel te vinden met zijn computers en computersfeesten)
was hij kwaad omdat ik het hem eerlijk in zijn gezicht vertelde ik had hem beter kunnen smsen.
Nu hebben we ruzie, want hij schold me uit voor hoer en bla bla bla
terwijl ik het nooit heb bedoeld om hem te kwetsen.
hij heeft mij zelfs bedreigt met het feit dat ik weer met hem moest nemen omdat hij zichzelf anders van kant zou maken.
ik heb hem veteld dat hij daar toch het lef niet voor had en dat hij maar mocht opzouten.

Zat hij te vaak achter de computer? En lan partys zijn toch alleen maar leuk. Ieder zijn hobby zou ik zeggen.

[annetjuh]

Syphon schreef op 12-05-2004 @ 18:13 :
Zat hij te vaak achter de computer? En lan partys zijn toch alleen maar leuk. Ieder zijn hobby zou ik zeggen.

jups hij deed vrijwel niets anders.
die lan party's organiseerde hij zelf en daarvoor moest hij keihard werken want anders konden ze het niet betalen want er kwamen te weinig opdagen.
hij had tevens nooit geld niet dat dat een probleem is maar please zeur er niet zo over.
daar wordt ik knetter gek van.
en hij plakte verschrikkelijk en als ik met een andere jongen praatte werd ie stink jalours en begon zichzelf af te kraken.
dus dumpen!