Ter inspiratie van 'sprookje' van Klein konijntje kreeg ik zin om een kinder gedichtje te schrijven.
Niet té serieus nemen
Achter het kleine raampje,
daar boven in de toren.
’Woont’ een prinsesje met gouden haar
en mooie spitse oren.
Verveeld verborgen huilt ze zachtjes,
strijkt ze snikkend langs haar wang.
Wachten op een sprookjes prins
duurt haar al veel te lang.
Terwijl er weer een zuchtje wind
aait langs haar perfecte kinnetje.
kijkt ze dromend en zucht ze zacht:
‘Was ik maar een boerinnetje’