emoties bij muziek

[Ragnar]

Shyra schreef op 13-07-2004 @ 14:29 :
Emoties zijn voor mietjes!

Echter ga ik stiekem een klein beetje mee met AmnesJan. Maar Anathema doet het er ook om!

"one last goodbye"

Dat nummer is gewoonweg zo geweldig

[starryeyed]

Met bijvoorbeeld Always Be My Baby van Mariah Carey. Denk ik wel eens terug aan het concert van 8 oktober toen ik helemaal uit me dak ging

[CharismaticBass]

goh ik dacht: ik posts dingen in mn slaap

maar tis wel een ouwe topic van me

jeeeej

[slash-evers]

Snees schreef op 13-07-2004 @ 10:47 :
Als Schumacher op het podium staat, en het Deutschlandlied van Haydn wordt gedraaid, krijg ik kippevel. Maar meer van de situatie dan alleen van de muziek. Schumi = God.

jij kent de eerdere acties van schumi niet
hij is een rasechte duitser

[Metal]

AmnesJAn schreef op 13-07-2004 @ 14:41 :
"one last goodbye"

Dat nummer is gewoonweg zo geweldig

die laatste nieuwe van hun is totaal anders dan voorgaande albums ofniet??

rustige muziek tegenwoordig

Muziek kan zeker wel emoties bij mij opbrengen. Ik kan me er wel droevig van gaan voelen ofzo, en dat is soms ook best lekker. Huilen niet zo direct, of ik moet me sowieso al kut voelen. Tell her you Love her komt dicht in de buurt, maar dat is om een andere reden.

[Metal]

dat is toch dat liedje van sjim

die van idols

Uiteraard, en dan zeker Anathema ja.
Dat concert op 6 december 2003 in Tivoli was echt gewoon kippenvel van begin tot eind.
Om die muziek na maanden intensief luisteren alleen op je discman in een hoekje in een keer zo live te horen was echt geweldig gewoon, ik had nog nooit zo'n concert meegemaakt.

[Coral]

Een bepaald nummer kan mn gevoel op dat moment stimuleren. Bijvoorbeeld als ik al fucked up ben, en k hoor Glassjaw, dan flip ik helemaal de pan uit. Maar als ik al blij ben, en k luister een leuk liedje als Bongo Bong van Manu Chao, dan ben ik dus nog blijer.
Maar t is niet zo dat wanneer ik een of ander zielig / jank / zeik nummer hoor, spontaan ga janken.

[grandmommy]

Ik word superemotioneel van muzierk. Als ik alleen al dènk aan de liedjes van Elliott Smith moet ik al janken, en ik word hopeloos verdrietig van sommige liedjes van Radiohead, omdat ze me zo schuldig laten voelen over het feit dat ik zo'n destructief wezen ben. Maar aan de andere kant laten veel liedjes me ook de meest mooie gedachten en emoties voelen die ik ooit kan voelen of gevoeld heb. En Bovendien kan ik op sommige liedjes verschrikkelijk verliefd worden, Bijvoorbeeld op Red van Elbow, één zo'n zinnetje als 'Come as you are sweatheart' En dan gezongen door zo'n stem als die van guy garvey... dan word ik echt zo zacht als roomboter. Ik ga natuurlijk niet alle liedjes en emoties opnoemen, maar ik heb bij alle liedjes die ik regelmatig luister een afzonderlijke, soms veel op elkaar gelijkende maar o zo verschillende emotie. Muziek is ook eigenlijk de enige vorm waarin ik me echt kan uiten.


gristus, wat klinkt dat emo.

van emo wordt ik trouwens ook emo. maar daar is het emo voor.

[wup]

uiteraard word ook ik emo van emo..

daarnaast, ik zou niet snel gaan janken als ik een liedje mooi vind.. maar als ik me kut voel.. en ik hoor nét het liedje wat precies mijn gevoel beschrijft...



ofzo

van Coldplay - Amsterdam word ik altijd verdrietig
Geen idee , denk door het piano muziek

als ik een pilletje op heb en ik hoor me favo plaat van me favo dj rollen de tranen over me wangen

ik word verdrietig van zielige muziek, daarom luister ik ook altijd vrolijke muziek.

Meestal draai ik muziek die zowiezo goed bij mn gevoelens passen. Dan worden die gevoelens wel versterkt, maar als ik zomaar een depressief of vrolijk nummer hoor, wordt ik niet gelijk down of superhappy ofzo.

[J000NYBOY]

ik krijg soms de rillingen van overdreven mooie muziek
en bij het eind van Ice Age met die mooie muziek erbij moet je soms ook bijna bleren

[IEMOW-KOR]

Ik las trouwens wel wat grappigs in de Metro: Tegenwoordig noemen ze Keane al Emopop

[grandmommy]

IEMOW-KOR schreef op 03-08-2004 @ 17:10 :
Ik las trouwens wel wat grappigs in de Metro: Tegenwoordig noemen ze Keane al Emopop

OMFG harrharr strax noemen ze everytime van britney nog emo...

[grandmommy]

Van Kate bush muziek wordt ik trouwens altijd vrolijk en een beetje hysterisch, maar dan wel bij de vrolijke nummers, niet bij the man with the child in his eyes ofzo natuurlijk... dan wordt ik heel melancholisch en zwaarmoedig.

en van You and whose army van radiohead krijg ik de stemming die ik het afgelopen schooljaar met geschiedenis over de eerste wereldoorlog had, over de loopgraven, no man's land. Misschien vind ik die donkergroene emotie nog wel het mooiste die ik ooit voel, zo'n gruwelijke maar tegelijk ook pure emotie die ik krijg bij beelden van die oorlog, en foto's van gesneuvelde soldaten. Maarja, ik wordt weer veel te emotioneel hierzo.

[JJ13]

tuurlijk zijn er liedjes waarbij ik bv verdrietig wordt omdat het bepaalde gedachten oproept.

[Anathema]

Als ik echt in de muziek opga:

Anathema: eerder triest, of een soort gevoel van ellende en geluk tegelijk.

Opeth: Pure agressie, bij momenten ook wanhoop, en een vorm van verdriet.

Novembre: Geen idee, ik word er gewoon dromerig van.


Mweh, genoeg meligheid. Tijd voor Cryptopsy

[Metal]

IEMOW-KOR schreef op 03-08-2004 @ 17:10 :
Ik las trouwens wel wat grappigs in de Metro: Tegenwoordig noemen ze Keane al Emopop

haha

misschien moeten we dit wel serieus nemen

hardcore heette in het begin misschien ook nog progressive punk

maar dat is maar een speculatie aangezien ik toen nog niet geboren was

[ShadowX]

Anathema schreef op 03-08-2004 @ 23:31 :
Mweh, genoeg meligheid. Tijd voor Cryptopsy

Hit me with music!
When music hits you, you feel no pain...

[Idioteque-je]

muziek is een en al emotie, ik kan er heel vrolijk van worden en tegelijkertijd om huilen, het maakt van alles bij me los.....

[crenshaw]

Snuitje goes .. schreef op 13-07-2004 @ 00:27 :
Serieus;
Ik koppel emotie zeker aan muziek. Muziek is erg belangrijk voor me, en dat merk ik oa. aan stemmingen die ik krijg van muziek. Een emotie als verdriet waardeer ik niet als ik dit van muziek krijg, de muziek luister ik dus logischerwijs niet. Conclusie, ik beleef muziek intens.

Ain't no tits on teh radio

Whut?