| 
	
	
	
	 
		
		Aldaar zijt 't triomfantlijk trots 
Veraderlijk ligt 't op de loer 
Vanachter 't sluwe, een grootse rots 
Schuilt, misplaatst, zijn machtsgevoel 
 
't Geeft eerloos, 'n lage trap na 
Op eigen grond, Ons rijklijk zand 
Door 't bouwen van huizen, in zijne naam 
Ende 't verkrachten van ons Sagenland 
 
Koortsig ijlt het, uit hun boek 
Verzwakking van ons menslijk eer 
Ons glorie-jaren, blijken zoek 
Ons eervol dagen, blijken niet meer 
 
Nu broed ons woede, als één brok haat 
Tezamen doven we 't inferieur vuur 
Als ons plan tewerk gaat, 's avonds laat 
't branden van 't laatste Christlijk uur 
 
Kerken vallen, Kind'ren branden 
Ontheiliging van 't christlijk braak 
Verkrachten de maagden, in God zijn naam 
En trots hangen we hun hoofden, op 't plein aan een haak
	 
	
	
	
	
	
	  
	
		
			Laatst gewijzigd op 20-06-2002 om 14:16.
		
		
	
	
	 |