uhm......ja zoiets :'(

[rare kwast]

ik weet het niet meer......ongeveer 4 maanden geleden is een klasgenoot overleden, ik zit er nog onwijs mee maar vind het zo raar omdat het niet echt een vriend was of zo.
af en toe raar ik spontaan over stuur dan lig ik te huilen en wet niet meer waar ik moet zoeken om een beetje rustig te worden. niemand in mijn omgeving weet hiervan, een keertje begon ik te huilen toen ik in bed lag ik ben er toen weer uit gegaan en naar vrienden toe gelopen (we zaten op kamp) ik had toen wel mijn tranen gedroogd en ze hadden het niet door, maar plots begon ik weer ze vroegen hoe het kwam ik zei dat ik het niet wist en we hebben het toen maar op oververmoeitheid gegooit, maar ik weet wel dat dat het niet is................alhoewel slapen doe ik ook bijna niet meer ik heb vooral veel moeite met de rust te vinden om in slaap te vallen ik lig maar te draaien en te woelen.
ik weet het niet meer wie kan mij een tip geven om meer te slapen en minder over stuur te raken??

[Tenischa]

de reden dat jij nie kan slapen en over stuur raakt is dat je iemand bent verloren waar je toch wel een band mee had ookal zie je dat misschien nu pas achteraf of je ziet juist dat je nie echt een abnd had maar dat je het je wel aangrijpt dat verlies van die persoon
je moet het verwerken meissie....
als je weer in huilen uitbarst waar mensen bij zijn zeg ze dan wat er is wat je dwars zit
ze zullen je helpen je steunen en je begrijpen echt waar meissie
praat dr eens met iemand over dat zal al heel veel opluchten echt waar!
en dan slaap je misschien ook beter omdat je het kan verwerken een plek kan geven dr mee op kan gaan op een goede manier dr met en goede gedachte op trug kan kijken snap je me een beetje wat ik zit te lullen??
en adners ga eens met je huisarts praten misschien dat die je kan helpen dr bij?
heel veel sterkte meissie!

[Hippielove]

Ik denk dat het belangrijk is er met iemand over te praten. En desnoods proffesionele hulp te zoeken. Ik denk dat het wel normaal is dat zoiets je aangrijpt. De dood komt toch wel dichtbij dan en misschien is het wel het feit dat je je realiseert dat het je zelf ook had kunnen overkomen. Maar dat weet ik ook niet zeker hoor hoe het voor jou voelt.

[~*Noa*~]

Hoihoi...

Als er iemand overlijdt die je kent maar waar je niet echt een band mee had... dan kan je het daar nog moeilijk mee hebben... dat is echt helemaal niet vreemd... Maar dat hoeft helemaal niet per se met de persoon zelf te maken hebben... Het kan ook andere reden hebben... Een vriendin van mij kreeg het ook ineens heel moeilijk toen mijn broertje overleed... terwijl ze hem helemaal niet zo goed kon... Maar bij haar was het ineens het besef dat jonge mensen ook dood kunnen gaan... waarbij ze ineens heel erg ging twijfelen over haar eigen leven... Zoiets kan het dus ook zijn... en dat is zeker de moeite waard om over te praten... We hebben er best veel over gepraat... over wat zij voelde enzo... haar dipje heeft ook wel bijna een jaar geduurd... Maar nu gaat het gelukkig echt een stuk beter met haar...!!
Misschien heeft het bij jou niet dezelfde reden, maar dan is het zeker ook nog de moeite waard om erover te praten... Samen met andere mensen begrijp je je eigen verdriet soms veel beter... echt waar!!
Heeeeeeeel veel sterkte... en als je er nog meer over wilt praten... dan kan je me natuurlijk ook altijd mailen!!

Kusje... Noa

[snoopy]

kan heel goed, hoor! 2 jaar geleden is de vader van een goede vriendin van mij overleden. Daar heb ik het zo ontzettend moeilijk mee gehad, toen! Echt niet normaal. Waarschijnlijk ben je geschrokken van het idee dat iemand van jouw leeftijd is overleden. Dat was één van de redenen waarom ik er zo mee za, toen haar vader overleed. Ik was gewoon ontzettend bang dat mijn vader ook dood zou gaan (is trouwens pas geleden gebeurd, en ik moet zeggen, dat doen nog 1000000 keer meer pijn, maar dat is logisch, natuurlijk... Maar ja, nou heb ik het alleen maar over mezelf...). Ik weet het niet, maar ik zou het er toch maar ´s met iemand over hebben. Dat durfde ik toen ook niet, omdat ik dacht dat mensen het raar zouden vinden als ik zou huilen om de vader van iemand anders, maar niemand vond het gek. Heel veel sterkte!