Bang voor de dood

[Akasha831]

Ik ben sinds ongeveer een jaar erg bang voor de dood. Me moeder is in april plotseling overleden aan een hersenbloeding en nu ben ik bij elk pijntje in me hoofd bang dat ik dat ook heb. Ik ben vaak zo bang dat het me hele leven beheerst. Als ik dan iets lees daarover dat bv iemand gestorven is na 2x niezen dan durf ik niet meer te niezen. Ik durf vaak ook niet om te gaan slapen want stel nou dat ik de volgende morgen niet meer wakker word? Ik heb er al van alles aangedaan om niet meer bang te zijn zoals bv afleiding zoeken, praten en bloed prikken. Nix helpt. Heeft iemand misschien een id hoe ik hiermee om kan gaan? Mijn maatschappelijk werkster zei dat ik me angst moet onderkennen en niet weg moet stoppen, maar als ik dat doe dan zit ik iedere dag bij de dokter of in het ziekenhuis....ook niet echt handig lijkt me.. Nou als iemand een tip weer dan hoor ik het graag

ga naar een psych, gezien je moeder overleden is en je duidelijk ergens moeite mee hebt. Verwerking?

[Auryn]

Soms verwateren angsten na een tijdje vanzelf..
Ik weet dat angsten niet logisch zijn, maar helpt het niet om erbij na te denken, als je bang bent, dat het in feite niets dan jou eigen angst is? Dat het in het echt helemaal niet zo is, bedoel ik.

En verder, zou ik eroverna denken waarom je zo bang bent voor de dood opzich..? (dus niet 'het doodgaan')

Als je er echt zelf niet uitkomt kun je contact opnemen met een psych, maar die zal je waarschijnlijk ook vertellen dat je jezelf gewoon moet vermannen (vervrouwen in jouw geval ) en je de werkelijkheid moet realiseren - namelijk dat de kans dat je zomaar een hersenbloeding of een dodelijke niesbui krijgt ongeveer één op een miljoen is.

[El Turbo]

Je probleem is erg vervelend, en ik kan het me ook erg goed voorstellen na wat er met je moeder is gebeurd.

Er zijn verschillende dingen die je kan doen. Ten eerste is het belangrijk dat je je realiseert, dat het leven aan je voorbij gaat als je constant bezig bent met de dood. Als je de rest van dit jaar veel lol hebt en dan onder een bus komt, heb je meer plezier gehad dan wanneer je tot je 80ste er over in gaat zitten dat het einde eraan komt. Probeer te genieten van de tijd die je nog hebt; de kans is zeer groot dat je nog een heel leven voor je hebt.

Stel dat je morgen wel dood gaat, de kans is er altijd natuurlijk, dan kun je daar verder niets aan doen behalve het accepteren. Het kan helpen om de dood te gaan zien als iets goeds; misschien kom je wel ergens terecht waar het beter is dan hier. Misschien zie je je moeder zelfs wel weer.

Als je er zelf niet uitkomt, kan je altijd hulp ergens anders zoeken; bijvoorbeeld door naar een psycholoog te gaan, of naar je huisarts (die kan je eventueel doorverwijzen). Misschien kun je er ook met je vader over praten, of met vrienden, als je dat nog niet geprobeerd hebt tenminste.

[Bloedpropje]

Misschien helpt het om te bedenken dat als je dood bent je niet meer leeft en denkt en je het dus ook onmogelijk erg kan vinden dat je dood bent. Als je het niet erg zal vinden om dood te zijn waarom zou je het dan erg vinden om dood te gaan.

[Akasha831]

Bedankt allemaal voor de tips. De laatste is een beetje vaag maar daar ga ik nog ff over denken
Ik probeer de dood als wat moois te zien maar ik zou het jammer vinden om nu achter te moeten laten wat ik heb...beetje vaag maar ok. Ik zal es proberen me hele levenshouding te veranderen want die is idd een beetje erg negatief geworden
Ik praat er wel eens met me vriend over maar die weet ook niet zo goed wat ie er mee aan moet. Verder loop ik dus bij maatschappelijk werk oa vanwege de dood van me moeder maar kheb nie egt het id dat ik daar wat aan heb dus idd misschien maar eens een afspraak maken bij de psych.
In ieder geval allemaal bedankt en voor meer tips sta ik altijd open!

[RaoulDuke]

Bloedpropje schreef op 17-03-2005 @ 16:29 :
Misschien helpt het om te bedenken dat als je dood bent je niet meer leeft en denkt en je het dus ook onmogelijk erg kan vinden dat je dood bent. Als je het niet erg zal vinden om dood te zijn waarom zou je het dan erg vinden om dood te gaan.

Beetje rare redenering.
Als je dood bent kun je inderdaad niets denken en vinden. Je kunt het niet erg vinden, maar je kunt het ook niet niet erg vinden.
Je gevolgtrekking is daarom incorrect. Je kan het niet niet erg vinden om dood te zijn, da's onmogelijk.
De belangrijkste reden om het erg te vinden om dood te gaan, is dat je het erg vind dat je überhaupt niets meer kan vinden daarna.

Ik denk dat je goed na moet denken over wat er voor jou na de dood is. Daarnaast ook even bedenken dat bijvoorbeeld dat niezen, er izjn twee mensen aan doodgegaan? Hoeveel wordt er dagelijks geniesd? Ik gok rond een miljard keer. Wat is de kans dat het jou overkomt?
Zo ook met andere dingen, niet meteen het ergste van alles denken, maar rustig alles relativeren.

En inderdaad, zoek een beetje hulp voor je verwerking, ik denk dat dat verstandig is

[benardie]

http://www.members.lycos.nl/ziektevrees/