Kinderen?

[Mariap0es]

Ik ben nu 17 en heb al 1,5 jaar een relatie.
Ik zie veel kinderen omdat ik een opleiding doe waar ik constant met kinderen werk. Ik zelf zou het nu nog niet willen, en me vriend ook niet (18 jaar) Maar later zou ik zeker wel een kindje willen, het liefst een meisje die net zo'n kleurtje heeft als mij en zo lieve lach heeft als mijn vriend. Ik hou super veel van hem, en heb er met hem natuurlijk wel over gepraat, hij zou een abortus willen als ik nu een kindje zou krijgen.
Ik zou het echter niet weten, het is wel een levend wezentje in je buik en hij/zij is helemaal afhankelijk van mij (en me vriend) Ik zou het nu niet kunnen (geld en dergelijke) Maar later zeker, ik denk dat de ideale leeftijd 24 is. Tenminste dat vindt ik...

[Experiment]

Ik en mijn vriend willen allebei graag kinderen. Nu nog niet, natuurlijk . Maar voor wij iets hadden, leek het hem al leuk om al een kind te hebben terwijl hij nog studeerde. Het zal wel erg onhandig zijn, maar hij wil graag een jonge vader zijn enzo.

Op dit moment zijn we 8 maanden samen, en zie ik een gezamenlijke toekomst best wel zitten, al kun je dat nog niet weten natuurlijk. Als ik nu zwanger zou raken, weet ik ook niet zeker of ik het weg zou laten halen.

Maargoed, het zit verder nog lang niet in de planning ofzo . Hij studeert in Enschede, ik ga in 2006 in Amsterdam studeren, dus het zal sowieso nog even duren voor we uberhaupt samenwonen.

toevallig net voor t eerst over gehad. Allebei voorlopig nog lang niet, maar tzt zal t wel worden (hopen we)

Roobe schreef op 02-06-2005 @ 22:08 :
Wat zou je doen als je (vriendin) plotseling(hoewel er wat inspanning voor nodig is) zwanger zou geraken? Abortus, of...?

Zou je een jongen of meisje willen, maakt het niks uit?

Ben je er door je vriend(in) anders over gaan denken.

Ik heb geen vriend (geloof ik ), maar heb er wel met een wie-weet-toekomstig-vriendje over gepraat, en hij deelt mijn mening over abortus. Dat vinden we beiden not done. Nja, of het moet natuurlijk door een verkrachting of wat dan ook komen. Dan heb je wel een goede reden om het weg te laten halen.
En verder, tja, opdraaien voor de gevolgen van je daden. Ken en neem je verantwoordelijkheden! Ook met een kind valt te leven. Twee vriendinnen van mij hebben hun kindje gehouden en zij hebben veel steun van iedereen en ze zijn supergelukkig, met de vader van hun kindjes...

En een jongen of een meisje maakt niets uit. Het liefst van allebei eentje, maar zolang het maar gezond is, dan ben ik al gelukkig. Een kindje is een geschenk, vind ik. Vind niet dat je moet mekkeren als je een jongen krijgt als je graag een meisje zou willen en andersom.

Bene r niet anders over gaan denken door een (ex)vriend. Nog niet dan. wie weet hoe het wordt als ik wel een vriend heb die er totaal anders over denkt..

[waves]

we hebben t er wel eens over. ik wil(de) waarschijnlijk wel kinderen. hij niet, maar nu begint ie toch wel een beetje bij te draaien .

Als ik nu zwanger zou zijn, zou ik het laten weg halen. Daar ben ik echt nog niet aan toen en daarnaast weet ik ook nog niet of ik kinderen wil. Hij wil het wel, maar voor mij zijn er veel meer nadelen dan gemiddeld. Gelukkig hebben we nog een jaar of 10 om er overna te denken.

[*Supergirlll*]

Ik ben nu 17, en ik ben echt tegen abortus, met uitzondering van verkrachting of dat het kindje niet levensvatbaar is, dus ik zou het houden.

Ik heb het er wel eens over met m'n vriend (2 jaar samen) en hij zou ook niet willen dat ik het zou laten weghalen. Misschien verpest je je toekomst wel om op zo'n jonge leeftijd een kindje te krijgen maar ik zou het niet over m'n hart kunnen verkrijgen een levend wezentje in mij te laten weghalen.

[Loezzel]

Ik zou ook geen abortus laten plegen, denk ik. Al vraag ik me wel af hoe ik op dit moment een kindje zou moeten onderhouden...

Kinderen wil je denk ik om het absolute moeder-gevoel eens mee te maken. Het moet echt geweldig zijn om een kind te krijgen wat helemaal van jou is. Dat gevoel zou ik graag willen ervaren.

[Kitaantjuh]

Nou ik ben echt voor abortus... Als ik nu zwanger zou worden ben ik natuurlijk wel verantwoordelijk voor m'n eigen daden, maar het kan echt per ongeluk gaan. En wat heeft het kind eraan om opgevoed te worden door iemand die zelf nog een kind is? Niets... Dan kun je beter abortus plegen, voor iedereen veel voordeliger.

[bracelance]

Ik wil later 3 kinderen: 2 jongens en 1 meisje of 2 meisjes en 1 jongen.

Ik heb eigenlijk altijd kinderen gewild, mijn vriend ook. Wanneer ik nu zwanger zou worden, weet ik niet wat ik zou doen. Ik denk dat ik het dan weg laat halen. Wanneer ik na mijn studie ongepland zwanger zou worden, zou ik geen abortus laten plegen. Ik denk dat ik over een jaar of 8 eens begin met plannen van kinderen, maar dat zien we dan wel weer. Misschien wil ik ze uit eindelijk toch niet.

[noa-zut]

Ik wil geen kinderen en denk over 10 jaar nog niet. Ik denk ook niet dat ik een goede moeder zal zijn

[Lolita]

ik heb dan wel geen vriend maar wil toch reageren.
Heb altijd geroepen dat ik kinderen wil en dat wanneer een arts mij ooit zou vertellen dat ik ze nooit zal kunnen krijgen ik meteen voor de trein spring. Ik kan 's nachts dromen dat ik een kindje heb en als ik dan 's morgens wakker wordt en besef dat het een droom was ben ik oprecht verdrietig. Ik voel het niet hebben van een kind op ene heel vreemde manier als een soort gemis. Het lijkt voor mij opdat moment alsof ik een kindje kwijt ben echt heel raar en heel heftig. Tuurlijk ging dit altijd met periodes en de ene keer was het heftoger als de andere keer.

Ondanks alles heb ik wel altijd zoiets van dat ik het liefst zou willen dat mijn kindje komt als ik een gezin vorm met iemand en zomaar even zwanger worden is dan ook iets wat ik nooit gewild heb.
Maar ja na een one-night-stand met iemand die ik vaag kende van de radio ben ik nu toch geheel onverwachts zwanger. Ik vin het heel jammer dat hij niks met het kind te maken wil hebben maar het kindje blijft hoe dan ook.

Daarmee dus antwoord gevende op je vraag, ik zou het kindje houden. Verder heeft een jongetje de voorkeur maar eigenlijk maakt het me niet zo heel veel uit als het maar gezond is (lekker cliche...)
Een vriend heb ik dus niet en als ik hem wel had kon hij mijn mening niet veranderen

[Anaïs]

Oh ik wil kinderen, 2 of 3... Maar ik wil ook een carrière, dus de kindjes zullen eventjes moeten wachten.

Moest ik nu zwanger raken, dan twijfel ik niet, ik zou het niet houden. Het zou mijn toekomst helemaal ombuigen. Ik wil liefst nog enkele jaren studeren, dan ergens werk vinden en vanaf mijn 27-28ste beginnen aan kindjes. Alles op zijn tijd