overleden mensen

[marijzja]

Denken jullie dat mensen die bij ons weg zijn gegaan, toch nog bij ons zijn, of dat ze ons kunnen zien?
En WAAR denken jullie dat ze dan zijn?
Of denken jullie dat als iemand is overleden dat alles gewoon af is gelopen?

Sinds iemand is overleden vraag ik me dit bijna elke dag af, maar ik kom er echt niet uit
Ik HOOP dat ze ons kunnen horen, dus dat als ik tegen diegene praat, dat het wel ontvangen worden zegmaar..

[legatus]

Ik denk dat het leven, zoals iemand ooit zei, een moment is tussen twee eeuwigheden.

[Nartex]

ik denk dat overledenen vaak terug komen, om iemand te helpen of beschermen of omdat ze iets niet los kunnen laten. dat weet ik bijna zeker.

[marijzja]

dus dat ze terug komen , maar niet gelijk weer bij ons zijn?
en als ze iemand komen helpen of beschermen, dan merken wij dat niet altijd?

[lady of the dark]

marijzja schreef op 13-02-2005 @ 18:12 :
dus dat ze terug komen , maar niet gelijk weer bij ons zijn?
en als ze iemand komen helpen of beschermen, dan merken wij dat niet altijd?

inderdaad. ze beschermen je vaak ongemerkt, maar soms heb je wel eens iets. Bijvoorbeeld dat je in de middle of nowhere met een lekke band staat en het wordt al donker. Dan stopt er een auto. Het is je oom, die daar stom toevallig reed. Het kan dan zijn dat een geest (in zo'n geval spreek je van een beschermengel) je oom telepathisch heeft aangespoord om daar naar toe te rijden.

[marijzja]

dan vind ik het aan de ene kant toch wel jammer, dat je niet zeker weet wanneer iets van hun komt of niet...dus dat je niet zeker weet of ze nou echt bij je zijn...want als jij denk dat ze terug komen (om een reden) dan horen ze dus ook niet als je tegen ze praat? of dat wel?

Ik hoop zegmaar dat als ik tegen diegene praat dat diegene het hoort...en ik vind dat best wel moeilijk, dat ik niet zeker weet of het nou aan komt of niet
maarja dat is het geheim waar we later pas achter komen..

[nl2suzy]

Misschien is het wel goed dat je niet weet wat er gebeurd met je naar de dood en waar je dan blijft.

Ik ken ook wel wat "overleden" mensen, en ik denk dat als jij je er prettig bij voelt om daar tegen te praten dat je dat ook gewoon moet doen. En we merken het later vanzelf mocht er iets zijn.. Tot die tijd moet je het doen met wat je zelf denkt.. (of niet denkt natuurlijk..)

[x-spekkie-x]

marijzja schreef op 13-02-2005 @ 13:40 :
Denken jullie dat mensen die bij ons weg zijn gegaan, toch nog bij ons zijn, of dat ze ons kunnen zien?
En WAAR denken jullie dat ze dan zijn?
Of denken jullie dat als iemand is overleden dat alles gewoon af is gelopen?

Sinds iemand is overleden vraag ik me dit bijna elke dag af, maar ik kom er echt niet uit
Ik HOOP dat ze ons kunnen horen, dus dat als ik tegen diegene praat, dat het wel ontvangen worden zegmaar..

Ik vind het een mooi iets, om tegen iemand te praten die dood is. Als je zelf gelooft dat de dode persoon het hoort kan het jou hoop geven en helpen in de verwerking

Ik denk zelf dat er na de dood wel iets is. Dat een dood persoon dus weet hoe jij verder leeft. Ik heb geen flauw idee waar ze dan zijn. Ik vind het een mooi symbolisch idee om te denken dat ze boven de wolken zitten En bij de sterren als het nacht is.

[Fritske1987]

Ik vind het een mooi iets om tegen je dierbaren te praten. Ik doe het zelf ook wel eens in een moeilijke tijd. Het helpt mij vaak om even van je af te praten, tegen iemand die niet 'echt' aanwezig is, maar in je gedachten wel naar je luistert en je begrijpt.
Ik geloof ook wel dat mensen die je heel dierbaar zijn en zijn overleden je nog kunnen zien, dat wil zeggen van een afstandje naar je kijken en zien wat er gebeurt. Wellicht is het bijgeloof, maar in moeilijke tijden kijk ik ook wel eens uren naar buiten, alleen maar om te kijken of zich iets voordoet wat bijzonder is, iets waaruit ik hoop en herkenning haal.
Je bent dus zeker niet de enige die in dit soort dingen wat ziet.

[Merg]

Als ik voortbesta, dan ga ik nooit dood, als ik niet voortbesta, ben ik blijkbaar nooit geweest. Hoe kan iemand immers zijn voor een tijd en dan weer opeens niet zijn?

[marijzja]

mooi gezegd allemaal

ik denk zelf ook dat diegene die ik verloren heb nog bij me is, al voel ik het niet. dat maakt het soms wel even moeilijk.
ik ga verder, maar diegene gaat niet mee...vanaf een afstandje maar niet lekker hier in de buurt..
ik leef iedere dag verder, vergeet het.. voel me dan een beetje schuldig....maar toch, op sommige momenten als ik bijv. een foto pak dan is diegene toch ook weer dichtbij, en niet weg. diegene blijft immers in mijn herinneringen, en die zullen nooit weggaan

ik praat ook soms, al vind ik dat toch een beetje vreemd..ik zal het vaker proberen, ik denk dat dat ook oplucht, en is hij ook weer blij

[JCG]

Merg schreef op 16-02-2005 @ 20:15 :
Als ik voortbesta, dan ga ik nooit dood, als ik niet voortbesta, ben ik blijkbaar nooit geweest. Hoe kan iemand immers zijn voor een tijd en dan weer opeens niet zijn?

Dan isie dood.

[Merg]

marijzja schreef op 16-02-2005 @ 23:04 :
mooi gezegd allemaal

ik denk zelf ook dat diegene die ik verloren heb nog bij me is, al voel ik het niet. dat maakt het soms wel even moeilijk.
ik ga verder, maar diegene gaat niet mee...vanaf een afstandje maar niet lekker hier in de buurt..
ik leef iedere dag verder, vergeet het.. voel me dan een beetje schuldig....maar toch, op sommige momenten als ik bijv. een foto pak dan is diegene toch ook weer dichtbij, en niet weg. diegene blijft immers in mijn herinneringen, en die zullen nooit weggaan

ik praat ook soms, al vind ik dat toch een beetje vreemd..ik zal het vaker proberen, ik denk dat dat ook oplucht, en is hij ook weer blij

je kunt ook in een boekje schrijven voor die persoon

en weet je wat het is;
stel dat je tegen die persoon praat en die hoort jou niet,
wat is dan het verschil met tegen die persoon praten en die persoon hoort jou wel?

ik denk niet dat het erom gaat of die persoon je hoort of niet, ik denk dat het niet uitmaakt, want...je praat toch voor jezelf, zegmaar.

[lola18]

dood is dood...
je hersenen zorgen voor je bewustzijn, je denkvermogen, ze zorgen ervoor dat je kunt bewegen enz. als jij dood gaat stopt je hart met het pompen van bloed richting je hersenen. je krijgt zuurstoftekort enz.
je bent er dan gewoon niet meer!
het klinkt misschien hard maar het is gewoon zo.
wij hebben een geweten of een "ziel" omdat wij in de loop van de jaren ons hebben geleerd om aan normen en waarden te houden.
wij gebruiken maar een aantal procent van onze hersenen. mensen die paranormaal begaafd zijn gebruiken ietsje meer dan een "normaal" persoon.
omdat wij er nu nog zijn denken we dat we er later ook nog zijn. maar ik geloof dat dus niet! srry hoor.
daarom wil ik ook niet dood want dan ben ik er gewoon niet meer.
idd helpt het om tegen iemand te praten waarvan je denkt dat die er nog is. het helpt je zijn of haar dood te verwerken.
maar dit moet gezegd worden: heel veel dingen die wij als abnormaal beschouwen zit gewoon tussen de oren.

[=zwart wit=]

of die persoon het zou horen of niet, ik denk dat dit voor bepaalde mensen een hele goeden manier is van verwerken: nog eens kunnen zeggen wat je wilde zeggen, dingen aan iemand voorleggen die je mss anders ook zou doen.

persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat overleden mensen wel voortbestaan, maar geen contacten meer hebben met deze wereld. dat hoop ik niet voor ze, in ieder geval.


voor degene die in beschermengelen ed geloven, hoe maakt die persoon de keuze om beschermengel te worden? gebeurt dat in dit leven, zorgt een hogere godheid daarvoor (of zeg ik nou iets heel raars), of kiezen ze daar persoonlijk voor als ze dood zijn? ik neem aan dat niet elke overleden persoon beschermengel wordt.
beschermengel is dan eigenlijk een soort vervanging van een godheid, toch?

[Juda[NL]]

Ik geloof in reïncarnatie

ik denk dat je terug komt in een andere levensvorm, dan jezelf

[Raven]

ik geloof dat je na dit leven een periode in een "geestenwereld" verblijft waarna je een nieuw leven krijgt

een cyclus dus, net zoals op de winter weer een lente volgt

[Vejji]

en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

[JCG]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

een meet fout? of zweet/speeksel/bloed of lichaamvochten die je verlies tijdens het doodgaan

[lady of the dark]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

Ja, ik weet het niet. Heeft de ziel überhaupt een gewicht? Hoe hebben ze dat trouwens ontdekt? Hebben ze iemand laten sterven op een heel nauwkeurige weegschaal of zo? Ik twijfel er niet aan dat de mens een ziel heeft, maar ik geloof eigenlijk niet dat je dat op zo'n manier kunt bewijzen.

[Mariekje*]

Fritske1987 schreef op 16-02-2005 @ 14:07 :
Ik vind het een mooi iets om tegen je dierbaren te praten. Ik doe het zelf ook wel eens in een moeilijke tijd. Het helpt mij vaak om even van je af te praten, tegen iemand die niet 'echt' aanwezig is, maar in je gedachten wel naar je luistert en je begrijpt.
Ik geloof ook wel dat mensen die je heel dierbaar zijn en zijn overleden je nog kunnen zien, dat wil zeggen van een afstandje naar je kijken en zien wat er gebeurt. Wellicht is het bijgeloof, maar in moeilijke tijden kijk ik ook wel eens uren naar buiten, alleen maar om te kijken of zich iets voordoet wat bijzonder is, iets waaruit ik hoop en herkenning haal.
Je bent dus zeker niet de enige die in dit soort dingen wat ziet.

[Raven]

JCG schreef op 26-06-2005 @ 23:57 :
een meet fout? of zweet/speeksel/bloed of lichaamvochten die je verlies tijdens het doodgaan

een loodje van 21 gram zeker .. grapjurk

Dood = dood.

[*oma*]

Ik heb geen idee.

[Jeopardize]

Ik denk dat de dood voor altijd is.

[deringmeester]

legatus schreef op 13-02-2005 @ 14:39 :
Ik denk dat het leven, zoals iemand ooit zei, een moment is tussen twee eeuwigheden.

super opmerking! <3

[deringmeester]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

volgens weet niemand wat dat nou eigelijk is... (ik moet nog steeds een keer die film kijken)
Maar als ik mag gokken dan is het de lucht uit je longen.


verder ben ik het met Reverend eens, Dood = dood!

[NIRV]

Mijn tante is 4 december 2004 overleden, ik had en heb het er nog steeds moeilijk mee. Ik ben nog steeds niet naar haar urne geweest, het is juist of ik het niet durf. Soms denk ik dat ik ze zie als ik in de spiegel kijk of als ik op straat loop ofzo. Mijn zus heeft het wel vele erger, waarschijnlijk omdat het haar meter is. Ik weet dat ze dood is, maar soms denk ik toch nog dat ze hier bij ons is. Ik praat tegen haar, ik schrijf naar haar.... En toen ze juist overleden was heb ik ook een brief geschreven met alles erin waar ik mee zat en al die dingen die ik toch nog aan haar zou willen vertellen. Die brief hebben ze toen bij in de kist gedaan en mee verbrand, zo weet ik dat zij toch nog weet wat ik nog allemaal te vertellen had ed.
Soms begin ik zo in een keer te wenen, omdat ik dan aan haar denk...

[bij]

@NIRV : sterkte! Ik denk dat je na verloop van tijd wel durft, en het hóéft ook niet (naar haar urne gaan) .

Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat iemand in mijn omgeving stierf, maar ik denk dat er wel een soort 'overleden mensen laag' is.
Zij zelf zouden jou bijvoorbeeld ook nog wel even willen zien. Maar na verloop van tijd gaat de overledene weer verder ; in een ander leven of niet.
En ik denk dat als jij zelf doodgaat er altijd wel vrienden of familie die je wel of niet kent uit dit leven je op komen halen zegmaar..

In een film zag ik eens een vrouw en haar man was overleden, die man liep wel in haar huis als een soort geest. En hij zorgde ervoor dat er een briefje (die hij een tijd terug aan haar had geschreven met iets liefs) in het zicht kwam te liggen. Dat vind ik een mooie gedachte, dat ze er wel zijn voor je.
Jammer dat dood zoveel verdriet met zich mee brengt terwijl het mij zelf een mooie ervaring lijkt. (niet dat ik zelfmoordneigingen heb hoor.. )

[NIRV]

bij schreef op 29-06-2005 @ 18:08 :
@NIRV : sterkte! Ik denk dat je na verloop van tijd wel durft, en het hóéft ook niet (naar haar urne gaan) .

Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat iemand in mijn omgeving stierf, maar ik denk dat er wel een soort 'overleden mensen laag' is.
Zij zelf zouden jou bijvoorbeeld ook nog wel even willen zien. Maar na verloop van tijd gaat de overledene weer verder ; in een ander leven of niet.
En ik denk dat als jij zelf doodgaat er altijd wel vrienden of familie die je wel of niet kent uit dit leven je op komen halen zegmaar..

In een film zag ik eens een vrouw en haar man was overleden, die man liep wel in haar huis als een soort geest. En hij zorgde ervoor dat er een briefje (die hij een tijd terug aan haar had geschreven met iets liefs) in het zicht kwam te liggen. Dat vind ik een mooie gedachte, dat ze er wel zijn voor je.
Jammer dat dood zoveel verdriet met zich mee brengt terwijl het mij zelf een mooie ervaring lijkt. (niet dat ik zelfmoordneigingen heb hoor.. )

dankje
je hebt wel gelijk hoor

[*oma*]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

Mooie film

Ik dacht dat het je adem was. Maar ik kan er ook enorm naast zitten.

[Poffertje]

had 't ook eens gehoort, dat je wat gram afvalt... Maar je kan je laatste adem al uitgepuft hebben als je hart stopt...

Najah, zelf geloof ik er wel in dat je nooit echt voorgoed weg bent...

[Vejji]

*oma* schreef op 29-06-2005 @ 22:43 :
Mooie film

Ik dacht dat het je adem was. Maar ik kan er ook enorm naast zitten.

hehe ik zag em laatst op canal +

maar volgens mij klopt het wel en is het ook bewezen dat je een beetje gewicht kwijtraakt (geen adem dat kun je toch niet wegen?)

[*oma*]

Gijsbertus schreef op 30-06-2005 @ 00:32 :

maar volgens mij klopt het wel en is het ook bewezen dat je een beetje gewicht kwijtraakt (geen adem dat kun je toch niet wegen?)

Oja, dat is ook zo... hihi

[Met@lFre@kie]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

Ik geloof niet die 21 gram je ziel is, denk niet dat dat gewicht heeft. Het zou wel het elektromagnetische veld kunnen zijn, wat ieder mens om zich heen heeft. Het schijnt dat je dit uitstraalt bij je dood (en ook tijdens een bijna-doodervaring)

[Mr.Ed.]

het is natuurlijk een fijn idee dat je tegen iemand praat als je dat doet.

volgens mij doet iedereen het wel ongeveer.. niet specifiek gericht op overleden mensen maar om even je verhaal kwijt te kunnen.

ikzelf doe het ook wel is als ik bij het graf van m'n oma ben, dan wil ik nog wel is wat zeggen enzo.. of ze het horen weet ik niet maar het geeft een fijn gevoel om te denken dat het wel zo is.

[*oma*]

Ik had laatst een percentage gelezen hoeveel mensen het zijn, die tegen een overleden dierbare praat. 80% meende ik, maar misschien ook wel minder.

[Oo-Skategirl-oO]

Mijn tante is 1,5 maand dood, en na haar dood heb ik haar nog 2 keer gezien, iig 2 x dat ik zeker weet dat zij het was.. (ik zie namelijk erg aak geesten dus..) 1 keer op de dag van haar begravenis,, een oranje maar duidelijk zichtbare schim, en vorige week in hun huis nog,, ik zag haar zoals ik me haar het liefste zou herinneren (dus voordat ze erg ziek werd) ze zag eruit als zichzelf (als mens) en glimlachte vriendelijk,, dat was op het moment dat het met haar dochter (die gehandicapt is) net weer iets beter ging.. (ze heeft erg veel last van buikpijn, en die keer was het nog nooit zo hevig geweest) anyway, ze lachtte dus, en straalde veel warmte uit.. Dus jah ik geloof erin dat ze na hun dood nog terug komen om te kijken hoe het gaat ofzo..

[Astuanax]

De overledenen zitten in een andere 'dimensie', de sfeer van de zielen waar ook God zit. Ze kunnen uitzonderlijk wel terugkeren op aarde. (vb. door mensen gemaakte poorten of door extreem grote wil of emotie.) Volgens mij kan je ook met ze praten. Ik zou wel niet luidop praten, gewoon 'in mijn hoofd praten'

[Mr. Pignati]

Gijsbertus schreef op 26-06-2005 @ 22:53 :
en de 21 gram die je afvalt as je het loodje legt?
was dat dan?

Als je uitademt blijft er altijd lucht in je longen. Als je dood bent heb je dat niet meer. Die 21 gram zou zo maar die lucht kunnen zijn

[lady of the dark]

Mr. Pignati schreef op 09-09-2005 @ 19:13 :
Als je uitademt blijft er altijd lucht in je longen. Als je dood bent heb je dat niet meer. Die 21 gram zou zo maar die lucht kunnen zijn

Ik zal wel blond zijn, maar wéégt lucht dan iets?

[Astuanax]

lady of the dark schreef op 10-09-2005 @ 08:21 :
Ik zal wel blond zijn, maar wéégt lucht dan iets?

Ja, vandaar dat er op het weerbericht over 'luchtdruk' gesproken wordt: de druk die het gewicht van de lucht in de atmosfeer op ons uitoefent. Lucht weegt enkel maar in enorme hoeveelheden iets dus ik denk niet dat je longen groot genoeg zijn om een 'gewicht' aan lucht te hebben.

[Cherry Springs]

Ik vind het moeilijk te geloven dat je er dan gewoon het ene op het andere moment niet meer bent. Ik geloof niet in dat gedoe van spoken in de vorm van witte lakens die dan 's nachts door het bos zweven op zoek naar wraak ofzo. Ik geloof wel dat overledenen op een bepaald niveau nog aanwezig zijn. Dat je ze op bepaalde momenten heel sterk kan voelen ofzo. Ik denk niet dat ze zomaar in een keer weg zijn.

[Magican]

Mr. Pignati schreef op 09-09-2005 @ 19:13 :
Als je uitademt blijft er altijd lucht in je longen. Als je dood bent heb je dat niet meer. Die 21 gram zou zo maar die lucht kunnen zijn

Als je inadem, dan rek je je middenrif uit zodat er ruimte vrij komt. Deze ruimte wordt opgevuld door lucht (het inademen). Als je uitademen. Als je uitadem dan is het middenrif in rust, is de vrijgemaakte ruimte van de opgerekte middenrif weg en moet die lucht ook weg (het uitadmen). Ook als je dood bent, is je middenrif in rust. Deze stand van je borstkas/longen moet dan dus hetzelfde zijn als toen je nog leefde. Daarom kan die 21 gram niet de lucht zijn.
Denk ik

[Ir. de Narie]

De massa van 1 liter lucht bij kamertemperatuur is 1,29 gram.
Dat betekent dat iemand die 21 gram aan lucht in zijn longen heeft een slordige 16,3 liter moet binnenhouden.

Let wel, een renner in de tour heeft gemiddeld een longinhoud van 5,65 l....


Persoonlijk denk ik dat we kunnen concluderen dat van de gebruikte technologie om het 21 gram mysterie op te lossen het merendeel van die instrumenten een afwijking hebben van ten minste 21 gram