Plezier beleven aan een depressie.

[moucie]

ja dat is normaal,
je maakt van een depressie een genot, je wilt niet echt weten dat je depresief bent daarom ga je net doen of je het leuk vind, dat je ervan geniet.

maar in werkelijkheid ben je depresief en wil je dat niet zelf wete, doe er wat van want het is misschien wel lekker om dat te voelen maar op den duur krijg je een echte depresie en dan moet er iets aan gedaan worden dan kun je er niet van genieten
praat er eens met iemand over die er verstand van heeft.

succes ermee.

[dystopia]

Gothic schreef:


Niet mee eens. Als je in een depressie zit (ik dan) wilde natuurlijk wel gelukkig zijn. Maar toch deed ik er eigenlijk niets aan om eruit te komen. Wel praten enz, maar ik wilde eigenlijk het 'vertrouwde' gevoel niet kwijt. Want zo gauw ik ook maar in de buurt kwam van wat geluk, sloot ik me ervoor af, want het deed pijn, ik wilde niet het risico lopen dat ik het weer kwijt kon raken. Er waren voor mij geen momenten dat ik even me gelukkig voelde. Want geluk deed pijn, omdat ik er niet mee om kon gaan. Mensen die om mij gaven, liet ik los, duwde ik weg, want ook dat deed pijn. Maar ja op een gegeven moment groei je erover heen, of wordt het langzaam minder. Dan kan je af en toe momenten voelen dat je gelukkig bent, maar naar mijn idee ben je dan niet meer depressief, maar ja de precieze eisen van depressief zijn ken ik niet uit mijn hoofd...

http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=183686 ik denk dat het allereerst verschilt van persoon tot persoon en ten tweede dat er een verschil zit tussen een gewone depressie en een zware depressie.

[Anne]

Écht depressief zijn is niet lekker, maar een beetje af en toe wel