Als jij ben ik

[John-17]

Als Narcissus ben ik,

echter,

zonder schoonheid,
geenszins afwijzende,

maar wel,

een meer vol tranen,
mijn zelfbeeld onbereikbaar,
mijn liefde vroeger enkel zichtbaar
in weerspiegeling van woorden
is niet meer


Als Actaeon ben ik,

echter,

zonder vele vrienden,
geenszins fouten van het oog,

maar wel,

een vergissing van de mond,
tevergeefse spijt,
een verscheuring door velen
met tanden en bloed
is geschied


Als Tantalus ben ik,

echter,

zonder ogen,
geenszins van dichtbij gekweld,

maar wel,

de kwelling van de geest,
pijn door onbereikbaarheid,
onbereikbaarheid van
eten en drinken voor mijn liefde
is constant


Als Prometheus ben ik,

echter,

zonder fysieke pijn,
geenszins werkende organen,

maar wel,

die pijn iedere seconde,
die telkens vergroot en versterkt,
weer, mijn hoop uitgepikt door
wrede vertoornende raven
is aangroeid


Als jij ben ik,

echter,

zonder liefde terug,
geenszins zie jij mij,

maar wel,

onbereikbaarheid,
verscheuring,
liefde ongevoed,
een geest, zachtjes lek geprikt,
de hoop, groeit steeds weer aan

ik ben als jij
en jij als mij
stem nu toe
en maak ons vrij


[Even snel geschreven...Niet gecorrigeerd of zo, dus misschien loopt ie niet zo lekker, maar dan graag kritiek]

[Secreet]

Sjeesh wat lang
wel mooi gevonden, die vergelijkingen

[soulless]

Vette vergelijkingen Is wel vaker gedaan maar hier nog niet echt geloof ik zo

Hij loopt ook heel fijn, je weet direkt het ritme in je hoofd te pakken als je leest. Weinig en in ieder geval niet direkt zo opvallende rijm, heel netjes

Ik weet niet precies wat ik er van moet vinden, het roept bij mij een gevoel op wat me niet lekker zit... Maar dat ligt aan mij.

Voor mij heel duidelijk, omdat ik de vergelijking heel goed snap. Die heb je mooi gevonden en ik dnek dat je het eens aan Sjakie moet laten lezen
Maar... het loopt op zich wel goed hoor, het ritme is wel te vinden! euh.. het laatste stukje , daar werk je goed naartoe. Het is gewoon echt een subtiele inleiding en dan op het eind, een climac, het beeld waar je naar toe aan het bouwen was. De werkelijke vraag. Heel mooi gedaan!

[John-17]

bedankt voor jullie reacties!

~Dark Voice~ schreef:
Ik weet niet precies wat ik er van moet vinden, het roept bij mij een gevoel op wat me niet lekker zit... Maar dat ligt aan mij.

hmm als je me wil uitleggen wat je bedoelt, msn-msg me dan maar een keertje!
en of het aan jou ligt? denk het niet, het komt gewoon misschien wel door mijn deprimerende gevoel dat ik erin heb gelegd

Voor mij heel duidelijk, omdat ik de vergelijking heel goed snap. Die heb je mooi gevonden en ik dnek dat je het eens aan Sjakie moet laten lezen

tnx zal ik doen hoor!! volgens mij is Sjakie (=leraar Latijn + rolemodel ) wel iemand die poezie waardeert...weet je toevallig of hij het ook zelf maakt?

Maar... het loopt op zich wel goed hoor, het ritme is wel te vinden! euh.. het laatste stukje , daar werk je goed naartoe. Het is gewoon echt een subtiele inleiding en dan op het eind, een climac, het beeld waar je naar toe aan het bouwen was. De werkelijke vraag. Heel mooi gedaan!

tnx0rez! het was vooraf niet echt mijn bedoeling ergens naartoe te werken, maar het kwam er wel zo uit!

Vette vergelijkingen Is wel vaker gedaan maar hier nog niet echt geloof ik zo
Hij loopt ook heel fijn, je weet direkt het ritme in je hoofd te pakken als je leest. Weinig en in ieder geval niet direkt zo opvallende rijm, heel netjes

stoer thankz!

John-17 schreef:

Als Narcissus ben ik,

echter,

zonder schoonheid,
geenszins afwijzende,

maar wel,

een meer vol tranen,
mijn zelfbeeld onbereikbaar,
mijn liefde vroeger enkel zichtbaar
in weerspiegeling van woorden
is niet meer


Als Actaeon ben ik,

echter,

zonder vele vrienden,
geenszins fouten van het oog,

maar wel,

een vergissing van de mond,
tevergeefse spijt,
een verscheuring door velen
met tanden en bloed
is geschied


Als Tantalus ben ik,

echter,

zonder ogen,
geenszins van dichtbij gekweld,

maar wel,

de kwelling van de geest,
pijn door onbereikbaarheid,
onbereikbaarheid van
eten en drinken voor mijn liefde
is constant


Als Prometheus ben ik,

echter,

zonder fysieke pijn,
geenszins werkende organen,

maar wel,

die pijn iedere seconde,
die telkens vergroot en versterkt,
weer, mijn hoop uitgepikt door
wrede vertoornende raven
is aangroeid


Als jij ben ik,

echter,

zonder liefde terug,
geenszins zie jij mij,

maar wel,

onbereikbaarheid,
verscheuring,
liefde ongevoed,
een geest, zachtjes lek geprikt,
de hoop, groeit steeds weer aan

ik ben als jij
en jij als mij
stem nu toe
en maak ons vrij


[Even snel geschreven...Niet gecorrigeerd of zo, dus misschien loopt ie niet zo lekker, maar dan graag kritiek]

Dit is een duidelijk stukje poëzie. Je laat met dit hele mooie gedicht duidelijk zien wat je allemaal in huis hebt De vergelijkingen zijn heel mooi, de herhalingen zijn goed. Het einde is ook heel mooi geschreven enzo. Eigenlijk heb ik hier geen aanmerkingen op Ga zo door en ik zie nog een toekomst als dichter voor je weggelegd

[John-17]

wauw!!
wat een compliment...dank je wel!!!!!

John-17 schreef:
wauw!!
wat een compliment...dank je wel!!!!!

De waarheid mag gezegd worden