wanneer is genoeg, genoeg

[Cerberus]

stel: je hebt al anderhalf jaar een vriend(in) en jullie zitten in een slechte periode van jullie relatie, maar jullie houden nog allebei zielsveel van elkaar. hoe ver gaan jullie om deze problemen op te lossen, wanneer is genoeg, genoeg en houd je het voor gezien?

[moenbase]

O, ik zou er wel heel veel voor overhebben.
En als dat niet genoeg is, dan verleg ik m'n grenzen. Maar helpen zal ik haar, als zij dat tenminste écht wilt.

[Cerberus]

moenbase schreef:
O, ik zou er wel heel veel voor overhebben.
En als dat niet genoeg is, dan verleg ik m'n grenzen. Maar helpen zal ik haar, als zij dat tenminste écht wilt.

naja, het zit zo: we zitten een beetje in een negatieve spiraal waar we niet echt uit kunnen komen. ik bedoel hiermee dat de 'fun' er een beetje vanaf is.
we willen het allebei weer heel erg graag terug hebben, maar om een of andere reden lukt ons dat niet echt. dit komt ook omdat we de laatste tijd erg weinig tijd voor elkaar hebben i.v.m. school en dergelijke.

heb jij, of hebben jullie misschien een tip voor ons om de spanning weer een beetje terug te krijgen?

[)Vampje(]

Als je wél nog zielsveel van elkaar houdt, vind ik dat je het nooit uit moet maken. Daar krijg je dan toch alleen maar spijt van? Ik zou er heel veel voor willen doen, zelfs relatietherapie, als het écht niet meer zou gaan.

[moenbase]

Op zaterdag en zondag, of na school (+huiswerk) kunnen jullie toch leuke dingen doen.

Misschien eens uit eten gaan, of zo?

[Cerberus]

Vampiria schreef:
Als je wél nog zielsveel van elkaar houdt, vind ik dat je het nooit uit moet maken. Daar krijg je dan toch alleen maar spijt van? Ik zou er heel veel voor willen doen, zelfs relatietherapie, als het écht niet meer zou gaan.

jah wij houden dus wel nog veel van elkaar, alleen het ironische is dat zij in zulke situaties wat meer tijd voor zichzelf nodig heeft en ik heb juist meer aandacht van haar nodig. dat gaat dus niet echt samen.
relatietherapie is natuurlijk wel een oplossing, maar dat zouden haar ouders dus echt nooit goedkeuren. vooral haar vader zal daar problemen mee hebben. hij vind het sowieso heel jammer dat wij ons binden op zo'n jonge leeftijd.
of kan zoiets zonder dat haar ouders er achter komen?

[moenbase]

Misschien moet je er eens over praten met je ouders, haar ouders, je oom en tante, die vast al jaren bij elkaar zijn en het ook hebbe meegemaakt?

[rabecca]

Vampiria schreef:
Als je wél nog zielsveel van elkaar houdt, vind ik dat je het nooit uit moet maken. Daar krijg je dan toch alleen maar spijt van? Ik zou er heel veel voor willen doen, zelfs relatietherapie, als het écht niet meer zou gaan.

Ik hoor mijn moeder praten
nee serieus dat heeft ze echt tegen me gezegd!
en ik ben het ermee eens! (d8 mijn ex ook maar zo...)

[)Vampje(]

Cerberus schreef:


jah wij houden dus wel nog veel van elkaar, alleen het ironische is dat zij in zulke situaties wat meer tijd voor zichzelf nodig heeft en ik heb juist meer aandacht van haar nodig. dat gaat dus niet echt samen.

Dat is bij ons ook zo ja, ik wil meer aandacht en hij meer vrijheid. Moeilijk, moeilijk...

of kan zoiets zonder dat haar ouders er achter komen?

Geen idee, geen ervaring mee... Denk het toch van wel..

[GiFkOnIJn]

Ok wat te doen...
om te beginnen kun je in dit soort situaties slecht raad vragen bij anderen maar dat terzijde

Een doodgebloede relatie, wat doe je eraan
Soms niets, soms alles
Als ik jullie situatie een beetje ken (en die ken ik ) dan heb ik enig id waar het op doodloopt. En dat is dat jullie teveel een relatie aan het voeren zijn. Laat elkaar wat losser, Wees minder vaak bij elkaar, want vaak bij elkaar zijn wil niet altijd interessant zijn. De tijd die je spendeerd samen moet bijzonder zijn. Hoe vaker je samen bent hoe groter de kans is dat je uitgepraat raakt en dat je elkaar dus eigelijk niets meer te melden hebt: het wordt een routine ipv een genot.
Tweede punt wat aan verandering onderhevig zou kunnen zijn zijn die vervelend verliefde kadootjes die jullie elkaar altijd geven. Da's deze keer niet lullig bedoeld, maar komt op ong hetzelfde neer als het bovenstaande. Affectie tonen is leuk, maar je kunt ook aan overkill doen.
De kunst is voor jullie dus om de basis van je relatie te veranderen, want dat is nodig. De vraag is of jullie dat kunnen/willen. Het is niet onmenselijk dat je op een punt aanbeland dat je kunt zeggen: ok ik hou nog heel vel van je maar het gaat niet meer samen. Ook mij gebeurt dat
Niets menselijks is ons vreemd! En wat ik erg belangrijk vind is: verlies niet jezelf uit het oog; altijd moet je ervanuitgaan dat je voor jezelf het beste doet aangezien je je hele leven met je eigenste verder moet. Dus kijk eens goed in jezelf, wat je wil, wat je kan...


p.s. verander die avatar ens wil je, dies outdated

[Cerberus]

GiFkOnIJn schreef:
Ok wat te doen...
om te beginnen kun je in dit soort situaties slecht raad vragen bij anderen maar dat terzijde

Een doodgebloede relatie, wat doe je eraan
Soms niets, soms alles
Als ik jullie situatie een beetje ken (en die ken ik ) dan heb ik enig id waar het op doodloopt. En dat is dat jullie teveel een relatie aan het voeren zijn. Laat elkaar wat losser, Wees minder vaak bij elkaar, want vaak bij elkaar zijn wil niet altijd interessant zijn. De tijd die je spendeerd samen moet bijzonder zijn. Hoe vaker je samen bent hoe groter de kans is dat je uitgepraat raakt en dat je elkaar dus eigelijk niets meer te melden hebt: het wordt een routine ipv een genot.
Tweede punt wat aan verandering onderhevig zou kunnen zijn zijn die vervelend verliefde kadootjes die jullie elkaar altijd geven. Da's deze keer niet lullig bedoeld, maar komt op ong hetzelfde neer als het bovenstaande. Affectie tonen is leuk, maar je kunt ook aan overkill doen.
De kunst is voor jullie dus om de basis van je relatie te veranderen, want dat is nodig. De vraag is of jullie dat kunnen/willen. Het is niet onmenselijk dat je op een punt aanbeland dat je kunt zeggen: ok ik hou nog heel vel van je maar het gaat niet meer samen. Ook mij gebeurt dat
Niets menselijks is ons vreemd! En wat ik erg belangrijk vind is: verlies niet jezelf uit het oog; altijd moet je ervanuitgaan dat je voor jezelf het beste doet aangezien je je hele leven met je eigenste verder moet. Dus kijk eens goed in jezelf, wat je wil, wat je kan...


p.s. verander die avatar ens wil je, dies outdated

ten eerste: dankdank voor uw reply
ten tweede: ik denk niet dat onze relatie is doodgebloed, als dat zo was geweest dan had ik er allang een punt achter gezet, hoe moeilijk dat ook mag zijn.
ten derde: wees eerlijk, zo ontzettend vaak zien we elkaar niet, soms een week niet. en elkaar niet vaak kunnen zien (bv alleen in het weekend) is ook niet goed voor je relatie....zou jij moeten weten.
ten derde: dat van die cadootjes valt toch wel mee? dat jij zo krenterig bent om je vriendinnen nix te geven is jou keuze

Ook wil ik nog even zeggen dat ry en ik er alles aan willen doen om weer op het rechte pad te komen. jij vind dus dat ik haar wat meer ruimte moet geven (wat voor mij ontzettend moeilijk is, zoals je al wel hebt kunnen lezen)...toch?

p.s. fix voor mij een ander en dan verander ik em