| 
		
		Hallo zijn er mensen hier, die net als ik ook een kunsttaal aan het ontwikkelen zijn of misschien al zelfs wel voltooid hebben?
 Een kunsttaal is een taal zoals het Esperanto, dit wordt in het Engels ook nog wel eens conlang genoemd. Een kunsttaal maak je voor je plezier of voor de schoonheid van de taal. Sommigen maken de kunsttaal als mogelijke internationale taal, zoals het Esperanto. Dit laatste is in ieder geval niet mijn bedoeling, ik wil gewoon plezier hebben en praten met mensen die dezelfde interesse hebben als ik.
 
 Ik zal wat voorbeelden geven van mijn kunsttaal, Wozzo:
 
 Wozzo lijkt veel op het Italiaans, het is een op het Romaans gebasseerde taal, ook al heeft het invloeden van het Grieks en andere talen zoals het Fins, Japans en Swahili.
 
 Dit zijn de persoonlijke voornaamwoorden:
 
 Ios = Ik
 Tos = Jij
 Eos = hij
 Eas = Zij
 Eus = Het
 Nos = Wij
 Vos = Jullie/U
 Pos = Zij
 
 Dit zijn de bepaalde lidwoorden
 
 lo = voor mensen (lo uomo = de man)
 la = voor dingen (la tabula = de tafel)
 le = voor abstracte zaken (le ĉmora = de liefde)
 lu = voor flora en fauna (lu arba = de boom)
 
 Dit zijn de onbepaalde lidwoorden
 
 uno = voor mensen (uno uomo = een man)
 una = voor dingen (una tabula = een tafel)
 une = voor abstracte zaken (une ĉmora = een liefde)
 unu = voor flora en fauna (unu arba = een boom)
 
 Zelfstandige naamwoorden eindigen in: '-o' of '-a'. En er zijn ook zelfstandige naamwoorden die eindigen in '-es' dit is een plurale tantum, het betekent dat er geen specifiek enkelvoudig of meervoudige vorm is. Een voorbeeld (la panes = het brood). Wanneer je vervolgens een meervoudsvorm wilt maken, verander je '-o' of '-a' in '-i' en je voegt een '-s' toe aan het lidwoord.
 
 lo uomo -> los uomi
 la tabula -> las tabuli
 le ĉmora -> les ĉmora
 lu arba -> lus arbi
 
 la panes -> las panes << Let op het lidwoord!
 
 De werkwoorden zijn gemakkelijk te vervoegen... de klinkers: o, a en u hebben een belangrijke rol hierin. Het werkwoord werkt met een wortel en je hoeft slecht de juiste suffix aan de wortel toe te voegen.
 
 Het werkwoord: 'zijn' (sono). Het infinitief is altijd zoals de 1e persoon enkelvoud in de tegenwoordige tijd.
 
 son + o = sono (ik ben)
 son + a = sona (Jij bent)
 son + u = sonu (hij, zij, het is) << hiet moet je een persoonlijk voornaamwoord gebruiken.
 son + os = sonos (wij zijn)
 son + as = sonas (jullie zijn / U bent) << kan dus ook formeel zijn
 son + us = sonus (zij zijn)
 
 Slechts zelden heb je het persoonlijk voornaamwoord nodig, maar het kan handig zijn om ze te gebruiken voor de 3e persoon enkelvoud.
 
 Sono uno uomo = Ik ben een man
 sona uno donna = Ik ben een vrouw
 sonu uno bambino = Hij is een jongen
 sonu uno bambina = Zij is een meisje
 sonu uno bambinu = Het is een kindje
 
 De '-o' maakt van het kind een jongen en de '-a' maakt het een meisje. De '-u' maakt het onzijdig of onbekend.
 
 Dit kan niet worden gedaan met alle zelfstandige naamwoorden. Alleen die welke duidelijk mannelijk of vrouwelijk zijn, woorden met enkel een grammaticaal geslacht kunnen dus niet worden veranderd. Hier een voorbeeld voor het woord: 'vriend'.
 
 In het Wozzo 'Rafico'
 
 lo rafico = mannelijke vriend
 lo rafica = vrouwelijke vriend
 lo raficu = onzijdige vriend (Als dit biologisch mogelijk is.)
 
 En de enige uitzondering in Wozzo heeft te maken met het zelfstandig naamwoord 'rafico'. Als we namelijk de meervoud van het woord 'vriend' zouden schrijven, wordt het 'rafiki'. Er kan namelijk nooit een 'c' voor de 'i' komen te staan in het wozzo. Plus het nadeel dat je niet weet of je over mannelijke vrienden of vrouwelijke vrienden spreekt. Dus alleen in dit geval zal de klinker niet veranderen in een '-i' maar krijgt de reeds bestaande klinker een extra '-s'.
 
 los raficos = mannelijke vrienden
 los raficas = vrouwelijke vrienden
 los raficus = onzijdige vrienden
 
 
 
 Tot zover dit kleine stukje over mijn taal. Ik zal nog wat meer schrijven als daar interesse voor is.
 
 Wobuzowatsj
 
	__________________
	Rahatsız etmeyin! 
	
		
		
		
		
		
		
		
		
		
		
		
		
	 |