Enkele gedichtjes. Opbouwende kritiek wordt natuurlijk altijd op prijs gesteld
Is.
Laat de wind in tijd vervliegen,
voor de orkaan gaan liggen is
Vergeel de brieven om klokslag twaalf,
voor de inkt onleesbaar is
haal mij uit de sterrennachten,
want ik vergeet wat dromen is
Neem de harten die verlangen,
als liefde toch gebroken is
Het spinnenrag zal niet blijven hangen,
want alles sterft in ergernis
Wacht op gisteren voor de morgen,
Als na gisteren toch de toekomst is
Lees niet langer onze ogen,
ze zijn gesloten voor de duisternis
...Valt
Zee.
Een leugen verder- weg, vervlogen
zaten zij in schaduw, bloesems
die allang uitgebloeid zijn, de mensen
drukten, schoven als treinwagonnetjes die
botsten, in rook met hand voor ogen
Ons voeten telden zandkorrels, zwaaiden
in weinig wind ongewillig hoger,
in klotsend zeewater en zout schuim,
dat lippen afdwaalde en prikkelde
Gespreden licht van gedoofde vuurtoren,
overscheen de zon op zomerdag
blaren op blote voeten, warme grond
duinengras, gelukkig leed ligt lager
onder zeespiegels, in het zand..
Vleugelslagen
Laat me niet hangen hier,
als laatste paar vleugels gevlogen-
geweven in spinnenrag van dagen
Laat mij weten wanneer en hoe
haar wijzers stilgevallen zijn
in speldenprikken, zacht gebloed
Haar ijsadem is slechts in tijden genomen
Laat haar, ongedwongen gekust-gesust
De nacht was reeds eerder zonder morgen
en het rode doek is toen gevallen
Grenzen
Anarchistisch leed gedragen,
woorden in mijn hand vervagen
Afgepast langs de mensen,
leg mij, leg mij, langs uw grenzen
Destructief in hart geslagen,
kleuren in mijn wind geblazen
Gegeseld voor de levenswensen,
ken mij, ken mij, na uw grenzen
Levenslicht
Haalt zij uit in koude ijsvlagen,
snijdend als de vries zijn gade slaat
laat zij hangen als laatste bloesem
Wat het begin van tijden moest zijn
Ik heb haar schoonheid niet aanschouwd
Mijn levensliefde was vergeten bij deze
kruisiging als herhaling der tijden
Neem de handen in de ochtendnevel
als zonsopgang zich voorbereidt
op het vallen van het duister daar
daar; waar mijn sterren de weg wijzen