Moeder en vriend ruzie..

[BrunetJuh]

Ik heb al 3,2 jaar verkering met mijn vriend. We hebben het altijd leuk en geen heftige problemen. Al die tijd heeft mijn moeder goed met hem op kunnen schieten. En nou begint ze opeens over m'n vriend te zeuren. Ze zat tegen mij te zeuren dat hij m'n leven verpestte, me bij mijn vrienden weg hield en dat we niet bij elkaar passen. Nou, als hij mij leven zo verpestte dan was het natuurlijk allang uit geweest. En op een avond gingen mijn vriend en ik even weg, zei ie even geen gedag tegen mijn moeder. En toen barstte de bom! Ze ging compleet door het lint tegen hem en allerlei domme verhalen kraamde ze uit. Nu is het probleem dat mijn vriend niet meer normaal bij mij thuis kan komen. Ik voel me door deze situatie erg rot en kom dus alleen naar hem. Ik vind het zo debiel dat dit na zo'n lange tijd zo moet gaan lopen. Iemand hier ervaring mee of adviezen?

[Amon Din]

Waar bemoeit 't mens zich mee? 3,2 jaar is erg lang, vooral op jouw leeftijd, en als het goed gaat hoeft zij zich nergens druk over te maken. Ik zou eens een hartig woordje met d'r wisselen.

[BrunetJuh]

Amon Din schreef op 17-10-2006 @ 00:17 :
Waar bemoeit 't mens zich mee? 3,2 jaar is erg lang, vooral op jouw leeftijd, en als het goed gaat hoeft zij zich nergens druk over te maken. Ik zou eens een hartig woordje met d'r wisselen.

Jaa heb ik ook dus gedaan. Maar ze doet nu dus alleen maar 'medelijdend' tegen me dat ik met hem heb. En ik krijg het er dus gewoon niet in getimmerd. Ik word er echt werkelijk helemaal gek van! En ze vindt die 3,2 jaar dus een probleem. Volgens haar vergooi ik mijn leven met hem. Nou zolang ik het leuk heb vergooi ik niks!

[Boeing 747-400]

Misschien ziet je moeder je vriend wel als een bedreiging voor haar relatie met jou. Ben jij soms de enige (of oudste) thuis? Misschien is ze bang dat het zo goed gaat dat jullie al plannen hebben om binnekort samen te wonen, en is ze heel bang dat ze jou dan verliest.

Zegt ze ook waarom ze nu ineens zo van mening is veranderd? Ik zou haar daar eens mee confronteren, en als ze daar niet op kan antwoorden dan kan je zeggen dat je door haar manier van reageren het idee krijgt dat ze bang is dat ze jou 'kwijtraakt' aan je vriend. Let dan maar goed op haar reactie.

In ieder geval toch maar veel praten, en je moeder ook uitleggen dat haar gedrag niet echt leuk is, en echt heel kinderachtig en dat zij zo degene is die jouw leven verpest.

Succes ermee!

[Amon Din]

Boeing 747-400 schreef op 17-10-2006 @ 01:04 :
Succes ermee!

Dat natuurlijk allereerst, daarnaast ga ik er eigenlijk al vanuit dat je al hebt gevraagd waarom haar mening zo veranderd is, en dat ze hier geen bevredigend antwoord over gegeven heeft. Bij veel mensen is het zo dat als ze eenmaal iets in hun kop hebben, het er ook niet meer uitgaat (of er moet iets heel drastisch gebeuren maar die kans laat ik even achterwege). Laatste uitweg is natuurlijk op jezelf gaan wonen, maar daarmee is alleen maar een klein deel van het probleem opgelost. Je hebt je moeder niet nodig om een goeie relatie te hebben, maar het is wel zo fijn als ze je ermee steunt. Het kan ook even een periode zijn, dat haar gedrag weer net zo snel eindigt als dat het gekomen is. Ik zou er in ieder geval over blijven praten, en haar blijven laten merken dat je er een rotgevoel over hebt.

[BrunetJuh]

Jaa mijn moeder is soms echt geen mens om mee te praten. Ik heb haar er al vaak mee geconfronteerd dat door haar gezeur alles mis gaat. Maar ze is veels te eigenwijs om dat toe te geven. Telkens is mijn vriend de 'slechte'. Oke, hij zit misschien weleens fout en had beter die keer gedag kunnen zeggen, maar hoe zij ermee omgaat is niet normaal. Dat kun je ook op een normale manier tegen elkaar kwijt. Ze maakt het er helemaal zelf naar. Ik ga er nog eens met haar over hebben en mijn vriend weer een keer thuis laten komen. IK ben benieuwd!

[Amon Din]

BrunetJuh schreef op 17-10-2006 @ 10:53 :
Jaa mijn moeder is soms echt geen mens om mee te praten. Ik heb haar er al vaak mee geconfronteerd dat door haar gezeur alles mis gaat. Maar ze is veels te eigenwijs om dat toe te geven. Telkens is mijn vriend de 'slechte'. Oke, hij zit misschien weleens fout en had beter die keer gedag kunnen zeggen, maar hoe zij ermee omgaat is niet normaal. Dat kun je ook op een normale manier tegen elkaar kwijt. Ze maakt het er helemaal zelf naar. Ik ga er nog eens met haar over hebben en mijn vriend weer een keer thuis laten komen. IK ben benieuwd!

Ik geloof dat het wel vaker voorkomt, moeders beschouwen dochters vaak ook als vriendin, en ze zien de vriend in dat geval vaak als indringer, vooral als de relatie wat langer duurt en ze echt het idee krijgen dat het serieus is. Wellicht heeft ze er moeite mee om je "los te laten". Probeer haar een keer op die manier te benaderen, zonder verwijten, misschien lost dat al heel wat op.

[Kaa]

Amon Din schreef op 17-10-2006 @ 11:02 :
Ik geloof dat het wel vaker voorkomt, moeders beschouwen dochters vaak ook als vriendin, en ze zien de vriend in dat geval vaak als indringer, vooral als de relatie wat langer duurt en ze echt het idee krijgen dat het serieus is. Wellicht heeft ze er moeite mee om je "los te laten". Probeer haar een keer op die manier te benaderen, zonder verwijten, misschien lost dat al heel wat op.

Daar zijn ook nog twee kanten aan. Mijn moeder bijvoorbeeld was echt onmogelijk tijdens mn relatie met mn eerste serieuze vriend (3jr), hoewel ze achteraf wel gelijk had. Maar sindsdien is ze echt heel relaxed. Op dit moment zou ze het liefste zien dat ik ga samenwonen of trouwen of weet ik veel wat. Kinderen vind ze dan weer n beetje snel.
Maar ik bedoel maar; moeders kunnen omslaan als n blad aan n boom. en het kan inderdaad een periode zijn.
Belangrijk is wel dat je ten alle tijde moet kiezen voor wat jou gelukkig maakt.
succes

[chanellaP]

Over wat voor dingen zeurt ze dan? Wat vindt ze niet leuk aan hem? Heb je al gevraagd waarom ze vindt dat je je leven met hem vergooit? Misschien heeft ze er een reden voor, zegt hij dingen tegen je of doet hij dingen die jij normaal vindt maar die zij niet vindt kunnen. Ik denk dat ze wel het beste met je voor heeft en gewoon heel bezorgd is.

Mijn moeder kon het ook niet vinden met m'n ex, ik kwam een keer de woonkamer binnen en daar zat ze huilend op de bank terwijl ze tegen m'n tante zei: "en ondanks dat gaat ze nog steeds met die idioot" Op die momenten zei ik dat ik van hem hield en dat ze hem niet goed kende maar achteraf zie ik dat ze gelijk had. Probeer toch serieus met je moeder te praten, dat zal moeilijk zijn als ze zo'n hekel aan je vriend heeft maar ik denk dat dat de enige oplossing is

[Groevey]

jongens zijn vaak idioten he

[Amon Din]

Ja dat kan ook natuurlijk. Als het een scooterpatje met een oorbel, een stoer kapsel, dure kleren en een frons is heeft ze wellicht gelijk.

[Neiu]

Amon Din schreef op 17-10-2006 @ 19:39 :
Ja dat kan ook natuurlijk. Als het een scooterpatje met een oorbel, een stoer kapsel, dure kleren en een frons is heeft ze wellicht gelijk.

Na 3 jaar zou ze daar pas achter komen? Ik vind het een beetje raar dat ze na 3 jaar opeens besluit dat ze je vriend niet goed voor je vindt. Ik kan me voorstellen dat ze vindt dat je te weinig tijd voor jezelf of voor andere vrienden hebt maar dat zou ze dan niet af moeten schuiven op je vriend. Hoeveel tijd breng je eigenlijk met hem door en hoeveel met anderen? En hoezo zit je vriend wel eens fout?
Mijn moeder waarschuwde me altijd dat ik anderen niet uit het oog moest verliezen en genoeg tijd voor mezelf moest blijven houden maar ze is nooit tegen mijn vriend uitgevallen. Dat was voor haar niet zijn verantwoordelijkheid maar mijn eigen.

Nou mijn moeder heeft daar ook INEENS last van. Na 2,5 jaar begint ze ineens op me in te praten met van 'nou wanneer ga jij je ogen eens openen' en dat soort dingen. Ik zeg dat ze der mond moet houden en dan doet ze weer lief.

Vrouwen zeuren nu eenmaal, daar zal je zelf ook wel ervaring mee hebben.

[BrunetJuh]

Ze vindt dat ik te weinig tijd doorbreng met mijn vrienden. Wat helemaal niet waar is, maar dat komt omdat mijn vriend ook bij mijn vriendengroep hoort, waardoor hij er dus automatisch bij is. Jaa, vrouwen kunnen soms zeuren Maar mannen net zo hard!

[Al Murphy]

Mijn moeder heeft dat ook ooit gehad. Ze ging er toen niet zo hard op in, omdat ze er van uit ging dat ik het op de duur zelf ook wel zou merken. Achteraf gezien had ze gelijk.

Bij anderen heb ik het ook al vrij vaak gezien. Moeders hebben een 6de zintuig voor zo'n dingen, en hebben zo goed als altijd gelijk. Ook al zie je dat als opgroeiende tiener niet altijd, hou er toch maar rekening mee.

[raarmeisje]

mijn moeder is net zo.. net zoals mijn vader. mijn vriend heeft domme dingen gedaan en t is een tijdje uit geweest. Maar natuurlijk nog steeds enorm verliefd op hem en hem niet kunnen vergeten. Hij was er net zo kapot van als mij dat het uit was maar we wouden gewoon even een pauze omdat het al niet meer zo goed ging. nu hebben we in totaal 2 jaar met elkaar en zijn dus weer bij elkaar maar ouders blijven zeuren. die jongen is niet goed voor je, hij is niet verantwoordelijk, en dat met vrienden al helemaal.

Mijn ouders vonden ook dat ik mijn vrienden lieten vallen terwijl dat helemaal niet zo is. mijn vriendinnen hebben ook allemaal een vriend en als je een relatie hebt komt vind ik je vriend samen met je vriendinnen op de eerste plaats. Tenzij het natuurlijk neit serieus is met je vriend. Maar als je serieus verder wilt met elkaar dan vind k dat hij ook op de eerste plaats komt samen met je vriendinnen. Ook omdat mjn vriendinnen een vriend hebben zien we elkaar wat minder vaak, maar we doen nog genoeg. zelfs met de vriendjes erbij.

je moeder draait vast wel bij ik denk iid dat ze bang is om je te verliezen omdat ze nu doorheeft dat het echt serieus word en is.
in ieder geval heel veel succes en ze draait vast wel weer bij.