Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #80

[Roosje]

Knuffel voor Yana. (:

En haha, ik ben mijn bachelorgids aan het lezen want ik moet natuurlijk wel een interessante studie gaan doen. Met een beetje geluk zelfs over anderhalf jaar. En het gaat goedgoedgoed, ik begin er achter te komen wat ik nou eigenlijk wil.

[darkfairy]

Yana, *knuffel* Ook voor kwast.

Ot; ons kerst is ook weer voorbij, voor vandaag althans. Kerstontbijtbrunchlunch ging wel oke. Zo'n klein croissontje (die jezelf moet maken) extra genomen, maar daarna eventjes hardgelopen. Diner was ook wel oke. Ik kon me heel goed inhouden, heb precies gegeten wat goed voelde. Hoewel die snack a jacks net niet hadden gehoeven. Pfft maar omg, mn buik, voelt zo vol en opgeblazen. Veel gedronken, miss daardoor. Braakdrang daardoor, maar please even één dagje niet.
Morgen overdag weer gewoon eten, ik ga nog eventjes sporten en 's avonds wéér diner, nu met tante en nichtje. Opzich wel gezellig en hopelijk minder druk dan vandaag. Pfft, mn zusje met dr schreeuwstem, mn vader die iets probeert uit te leggen en het het liefste je kop inramd en dan mijn kleffe zusje met dr vriendje.
Dat hopelijk níet morgen. Oh en ik ga Amelie kijken, áls het openemen gelukt is tenminste. Dat weet je ook nooit hier. Nu slapen. Weltrusten mensen en een fijne tweede kerstdag.

[darkfairy]

angst

[~~dolce~~]

Vandaag was eigenlijk hel gezellig. Bij een vriendin geweest, spelletje met cadeautjes gedaan (en leuke cadeautjes gehad, maar dat terzijde) en lekker gegeten, maar gelukkig niet te veel.
's middags nog een film gekeken en 's avonds ook, vond t echt gezellig
Maar toen gingen ze mij naar huis brengen, op zich vond ik dat ook niet zo heel erg, maar toen kreeg ik nog een cadeau van hun en wist ik mezelf een houding te geven, gevolg.. super gespannen en gedachtes:"doe ik het wel goed" "heb ik het wel goed gedaan?" "ben ik niet gewoon een stom kind"
en waarom wint dan altijd die laatste gedachte het, en waarom geloof ik die dan nu weer...
Nu ben ik alleen en bang dat ik het dus verkeerd heb gedaan en dat ze mij niet meer willen zien,of mij uitlachen (zo fout dat ik dit denk, het zijn zulke lieve mensen )
Naja, t maakt mij in de war.. en verdrietig...

*knuffel aan iedereen*

[Droomvlucht]

Damn, ik wist dat kerst moeilijk zou worden. Maar kotsend boven de plee hangend had ik hem nou ook weer niet voorgesteld.

*knuf voor Dolce*

beterschap aragnabite

echt lol gehad vanavond, was fijn. 3 flessen wijn met 2 personen hielp ook mee.
ik ben zo verdoofd dat ik geen pijn heb and i'm lovin' it

[Tink*]

Oh ik weet niet meer wat ik er nu mee moet. Aan de ene kant weet ik dat het voor mezelf alweer deels te ver is gegaan, ik weet wat ik voel en denk en bla, maar ik wil het nu ook niet zeggen, want ik wil niet dat hij dingen gaat voelen die hij eigenlijk niet wil. Wat is het ook voor stom iets om te denken dat jij misschien een verschil kan maken. Dat jij anders bent, dat het dit keer wel kan werken, dat het niet per se weer een fout hoeft te zijn. Maar toch, geef me een kans. Alsjeblieft.

[Faerie]

Ik probeer sterk te zijn maar het gaat gewoon niet. Lig nog steeds constant te janken. Op dit moment ook weer.. Zit ik hier alleen op mijn slaapkamer. Iedereen slaapt. Ik weet echt niet wat ik zou kunnen doen om me weer beter te voelen. Het lijkt zo uitzichtloos nu...Iedereen zegt wel "geen hand vol, maar een land vol jongens" maar dat wil ik helemaal niet horen! Ik geloof er gewoon niet in dat ik bijvoorbeeld met uitgaan een leuk persoon tegen kom die net zo lief is als hem.
Niks kan me nu troosten. Het lijkt wel alsof ik dit zelf niet meemaak. Alsof ik naar een film zit te kijken van een meisje die dit meemaakt. Ik had nooit gedacht dat ik dit mee zou maken. Aan de andere kant ook weer wel want volgens mij gaat er nooit iets in 1x goed bij mij. Iedereen zegt dat ik er sterker van word, dat vraag ik me af. Ik voel me nu alleen maar klote. Ik denk constant aan hem. Ik baal er zo van. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar hij was zo leuk en lief. Het kan echt nooit een keertje goed gaan in mijn leven.

[Meissiej]

Hmz.. Gaan we weer.

kerstdag 2..

[Nebel]

Gister heerlijk gegeten zonder schuldgevoel
*best trots is*

Kerst is al bijna over

[Roosje]

Kutkerst.

Ik wil zo graag dat het morgen is.

Ik ben zo fucking labiel aan het worden. Bij het minste of geringste sta ik alweer op het punt in huilen uit te barsten. Op Kerstavond jankend in bed gelegen, gisteravond net niet maar het scheelde weinig. Oh, ik vind mezelf zo vreselijk. En ik wil mijn mama en ik wil kerst van vorig jaar terug en ik wil iemand anders zijn. Laat me alsjeblieft iemand anders zijn.

[Nijn*]

Jezus Christus, waar ben ik in godsnaam in terecht gekomen.

Gisterochtend begon het allemaal, vreselijk uitgebreid kerstontbijt, waar ik gelukkig nog een beetje onderuit kwam omdat ik al dagen ziek ben. Daarna met mijn broer en neef naar mijn opa gegaan. Mijn opa die mijn opa niet meer is. Hij herkent me niet meer, weet slechts dat ik zijn kleinkind ben als ik zeg "Hoi opa!" en zelfs dan staat hij me vertwijfeld aan te kijken.
En het doet me zo'n pijn, om te zien dat hij het zich allemaal probeert te herinneren, maar hij kan het niet. Hij weet het gewoon niet meer. Hij weet niet meer van vroeger, toen we samen enorme wandelingen maakten in het Biljoen, toen we samen kerst en pasen vierden. Van de eeuwige slaappartijtjes waardoor ik nooit meer terug naar huis wilde. Hij weet niet meer hoe hij en oma mijn leven hebben gered. Hij weet niet meer wie ik ben, ik ben een meisje dat hij zo voorbij zou lopen als ik op straat langs hem liep. Maar op straat zal ik hem nooit meer tegenkomen, want opa zit opgesloten in het verzorgingstehuis, opa mag de straat niet meer op want dan vinden we hem nooit meer terug. Verdwaalder dan dit kan hij toch niet meer raken..

Toen we thuis kwamen heb ik even een dvdtje gekeken, daarna omgekleed en uiteten gegaan met ooms en tantes. Het was gezellig, het was écht heel leuk. En zelfs het eten ging goed, want ik had een vegetarisch kerstmenu gekregen en heb dus eigenlijk alleen groenten gegeten. Maar o mijn god, wat was ik dronken. En ik weet dat mijn familie het niet eens zo door heeft gehad, maar ik zag alles draaien en nu zit ik hier met een onwijze kater. Maar ach, zo had ik het tenminste één avond gezellig. En het is gebeurd, we hebben gezoend.. Ik heb hem met mijn beschonken kop gewoon mee naar buiten getrokken en vlak voor we weer naar binnen gingen, hebben we gezoend. Kort, maar leuk. Al weet ik niet of ik het nu nog steeds leuk vind? Is hij wel écht leuk? Hij weet bijna niets van me, hij kent me alleen als het blije meisje dat elke keer gezellig op het werk verschijnt. Wil hij wel meer van me weten, of niet? Kan dit wel wat worden?
We moeten vanavond ook weer samen werken, ben benieuwd hoe dat zal gaan..

En vanochtend weer enorm kerstontbijt, maar door ziekte kon ik daar weer een beetje onderuit komen.. Zometeen naar het werk, omdaar een kerstdiner te hebben met collega's en daarna werken. Maar ik ben zo brak, en zo ontzettend down..

[Meissiej]

Kut.

[darkfairy]

Ik kan aan niets anders denken dan aan hem en dat terwijl ik hem alleen nog maar drie keer heel vluchtig heb gezien. Ik verlang zo naar een berichtje terug. Ik ga toch weer twijfelen. Misschien vond hij me gewoon een aardig meisje, heeft hij eigenlijk een vriendin. Hij is een ontzettend leuke jongen, dus dat zou me op zich niet eens verbazen. Maar ik hoop zo erg dat hij dat niet heeft en dat hij het ook voelde en nog steeds voelt. Ik ken hem nog niet eens, maar dit zou wel eens echte liefde kunnen zijn. Liefde op het eerste gezicht die je overvalt op een moment dat je het niet verwacht. Ik probeer mezelf ertoe te dwingen niet te veel te fantaseren, want straks wordt het helemaal niets. Maar och, wat hoop ik van wel!

[Saarah]

Ik moet vandaag opruimen, maar ik heb geen zin... Nuja, nog maar even wachten.

[Saarah]

Zo, als ik weer begin met minstens 1,5 liter water per dag te drinken, snoep ik misschien wat minder. En dan val ik misschien af. Wie weet, het is de moeite waard om het te proberen.
*Neemt een paar slokken van het eerste flesje water*

Ik had de terugval verwacht maar dat betekend niet dat ik er klaar voor was.
Het is kerst en ik ben zieker dan ooit.

[kroot]

dalijk bij baas eten, zie er wel tegenop. Zijn familie is er ook.
Net bij AH geweest. Shit was is die groot zeg!
En het is heel prettig als je lippaint opdoet, alleen moet je het er daarna wel afkrijgen, gelukkig hadden ze net bij de AH spul.

[rare kwast]

@ nijn..
*knuffel* herken je verhaal, ging gister ook naar mn opa.. hallo opa (was er trouwens zondag ook al geweest) maar hij kijkt me aan en weet niet waar ik bij hoor of wie ik ben.. kom met zijn oudste dochter binnen (mijn moeder dus) en die vraagt, en weet je nog wie dat is? jaaaah zegt ie maar hij kijkt nog eens en zegt dan nee.. auch mn broertje en andere nichtjes herkende hij wel..
later ging hij met ons mee naar huis waarna ik hem terug ging brengen.. beetje vragen naar vroeger (meestal blijft dat t langste hangen) maar hij kon me weinig vertellen.. en toen we er waren vroeg hij aan mij of ik wel eens zijn huis had gezien terwijl ik er die ochtend/ middag nog was geweest! en vorige keer (november) kreeg ik 10 euro voor het rijden (hij dacht dat ik een taxichauffeur was) en daar voor nog een keertje een rondleiding in zijn huis want hij kon me niet plaatsen..

[BleuEyes]

Waaróm kan ik hem niet loslaten.

[Saarah]

Mijn god, ik begrijp die jongen echt niet. Ik heb hem ooit één keer ontmoet, nummers uitgewisseld enzo, verder niks gebeurd omdat ik niks wilde (nee aangezien m'n vader erbij stond enzo. ).
Na een paar maanden heb ik hem nog es gezien, weer niks gebeurd. Na nog een paar maanden begon hij opeens te smsen, en na enkele dagen hoorde ik weer niks meer van hem. Niet dat ik dat echt erg vond.
Nu begint hij weer te smsen, maar niet echt gewone smsjes, meer in de stijl van: 'tongkusje' en 'heb je ook zin'?
Nouja, dat was de vorige keer ook, maar toch.
Haha, ik zou hem zo graag nog eens willen zien. Echt, hij betekent totaal niks voor mij enzo, lijkt me eerder nogal een loser. Trouwens, er is maar één jongen waar ik op dit moment om geef.
Maar ik wil wel meeplayen ofzo. . Gewoon eens zoenen zonder verdere bedoelingen (nee, niet meer, dat lijkt me niet leuk). Waarom ook niet.

Maar anderzijds, wat moet ik in godsnaam antwoorden op: 'heb je ook zin?' Ik ben geen sms-seks mens hoor.
Gewoon niet antwoorden, denk ik.
Oké, ik moet al niet meer antwoorden. 'Sorry dat ik dat stuurde, was niet de bedoeling. Xxx'
Looooser.

[Saarah]

Hmm oké, misschien wil ik toch niet met hem zoenen ofzo. Hij is écht zielig.
En zoenen met iemand is sowieso leuker mét gevoelens. Hoewel dat natuurlijk ook meteen een stuk verwarrender is.

[duivelaartje]

Oh, het eten was gister zo lekker. Nog nooit zo heerlijk gegeten! Logisch dat 't zo'n duur en chique restaurant is. Alleen was de dessertwijn toch wat te zoet voor mij. Na 2 slokken weggezet, maar midden in de nacht moest ik keihard naar de wc rennen. Blluuh.. Het smaakte heel zoet, net als de wijn, dus ik kon daar waarschijnlijk niet zo goed tegen. Gelukkig vloog alleen 't toetje eruit. De rest van de negen gangen waren al verteert tijdens het 6 uur aan tafel zitten. (a)

<3

Ik haaat kerst uit de grond van mn hart en zodra ik het huis uit ben schaf ik kerstdiner met familie af. Ik wil 'n knuf.

[Saarah]

Goedzo, m'n kamer is opgeruimd.
Oké, de lades van m'n bureau zijn niet echt ordelijk, maar de rest wel!
Én ik heb m'n twee liter water van vandaag op! Nu moet ik wel om de tien minuten naar het toilet, maarja, dat neem ik er maar bij.

*Knuffel aan iedereen die er één hebben wilt!*

BleuEyes schreef op 26-12-2006 @ 16:48 :
Waaróm kan ik hem niet loslaten.

dat. maar ik kan het wél, ik kan het wél, ik kan het wél. *tjakka-achtige-uitspraak-doet*.
Verdomme, het is alleen triest dattie het nog niet gelezen heeft en dus zn kerst verpest ziet. Of dat ie het nog langer niet leest en dat ik dus níet voor oudjaar een antwoord vol lulligheden heb. In 2007 wil ik het niet meer lezen, dus hij moet wel opschieten.
En ooooh, mijn vrienden, of de vrienden van mijn vriende, mijn kennissen in elk geval, kunnen soms zó irritant zijn. Ik heb geen zin om een vermogen neer te tellen voor een gourmet toestand met van alles véél te veel. En ook véél te veel mensen en voor sommigen véél te veel alcohol. En bah, ik heb er gewoon weinig zin in.

Ik houd van Jimo Hendrix trouwens, dat is wel positief. En de Ikea is lief. En de pinpas van papamama ook. Ik heb een nieuwe stoel en hij is zó fijn.

[Redhair]

Gister ook weer een paar lijnen gehad. Vandaag tot half vijf in bed gelegen. Ja mama, ik moest thuis blijven. Goed, ik ben thuis, maar slaap gewoon de hele middag. Ben nu moe en wil verder slapen, maar we gaan zo eten. Gister weinig gegeten, ik heb nu ook geen honger. Weet wel dat ik wat moet eten, sinds donderdagavond nauwelijk wat naar binnen gekregen. Kutpep, ik ga er vanuit dat J. er gister wel vanaf is gebleven. Maar hij heeft gister ook de halve dag in bed doorgebracht. Na het eten komt hij hier, maar ik ga echt niet met hem in de huiskamer zitten, gezellig doen. Ik ben thuis, precies zoals mama het wil, meer hoeft ze niet te verwachten.

Jezus, waarom doe ik zo? Er is geen beladen sfeer, mijn moeder is niet emotioneel, waarom zet ik me zo tegen haar af? Waarom voelt thuis als een plek waar ik niet op mijn gemak ben? Achttien jaar lang zat papa thuis, achttien jaar lang was hij de hele dag door thuis, maar ik had al die tijd een betere band met mijn moeder, die fulltime werkt. Heb zovaak ruzie gehad met papa, zo vaak naar hem geschreeuwd, ik heb lopen krijsen, huilen. Ik heb een aantal keer geroepen dat hij dood kon vallen, ik heb hem af en toe bijna gehaat. Ruzie met mijn moeder had ik bijna nooit, ze stond meestal aan mijn kant als ik ruzie met papa had. Ik deed veel dingen met mama. Vaak even naar de stad, lunchen, boodschappen, we deden van alles samen. Nu papa dood is snauw ik mijn moeder af, ben ik steeds bot, doe ik niets meer met haar, erger me aan haar, soms denk ik zelfs dat ze ook maar dood moet gaan. Waarom? Waarom doe ik zo? Wat is er toch aan de hand met me? Ik wil aan de ene kant de band die wij hadden terug, maar aan de andere kant ook niet meer. Ik wil papa terug. Al bijna twee maanden geleden. Het lijkt zo lang maar ook zo kort. Een poosje heb ik elke nacht gehuild, maar dat heb ik al een week niet meer gedaan. Ik vraag me af of ik het al volledig besef. Ik weet het niet. Papa, hij komt nooit meer terug. Jezus wat moet ik toch doen

[Kwekky]

knuffel @ redhair..

Ik wil leren hoe ik kan stoppen met mensen die mij gekwetst te hebben zo diep te haten.
Want door ze te haten, blijven ze nog in mijn gedachten, en dat zijn ze niet waard

[Meissiej]

Ik heb alles om gelukkig te zijn, waarom ben ik het dan niet? Trut, is het nou zo moeilijk? Kut kut kut, het hoeft al niet meer. Ik wil het niet meer. Sorry, het spijt me, sorry dat ik besta.

waarom heb je toch overal commentaar op, ik doe mijn best..
Ik voel me zo diep down..
gelukkig kerst is bijna afgelopen..

Kut kut kut, ik kan alleen maar huilen

[Faerie]

Queasy schreef op 26-12-2006 @ 21:49 :
Kut kut kut, ik kan alleen maar huilen

Knuffel! Ik heb het zelf de laatste paar dagen ook erg moeilijk gehad. Was constant aan het huilen. Misschien dat je er niks aan heb wat ik nu zeg, maar probeer leuke dingen te doen. Zo ben ik zelf net lekker wezen uiteten en heb lekker over leuke dingen gepraat en nu gaat het echt een stuk beter!

OT: Ja, gaat beter dus! Uiteten was erg gezellig Leuke dingen doen helpt echt zo! Ik moet wel zeggen dat ik me nog niet helemaal geweldig voel, ik ben toch nog emotioneel enzo. Maar het gaat de goede kant op, geloof ik Nu weer leuk doen, er ligt nog een wereld voor me open

[Meinita]

Ik merk dat ik verantwoordelijkheden moet nemen. Ik moet leren dealen met alles wat ik heb meegemaakt en met alle negatieve eigenschappen die daaruit voort zijn gekomen. Dat is echt zwaar.

Ik moet alleen leren zijn, onafhankelijk, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Ik heb het moeilijk, zeker met de kerstdagen.

[Saarah]

Vrijdag, ik wil dat het al vrijdag is...
En ik wil dat hij níét afzegt ofzo. Ik wil dat alles gewoon eens een keer goed gaat. Hopelijk is dat voor deze ene keer niet teveel gevraagd?

[Meinita]

Saarah schreef op 26-12-2006 @ 22:26 :
Vrijdag, ik wil dat het al vrijdag is...
En ik wil dat hij níét afzegt ofzo. Ik wil dat alles gewoon eens een keer goed gaat. Hopelijk is dat voor deze ene keer niet teveel gevraagd?

Liefde is mooi, maar de bijkomende onzekerheid is vreselijk..

[rare kwast]

net een spelletje kaarten gedaan met de familie,
tuurlijk best lachen maar niet van binnen..
vannacht rare dromen, veel wakker.. ik wil echt niet meer slapen, ik haat slapen, ik haat leven

[Saarah]

Meinita schreef op 26-12-2006 @ 22:27 :
Liefde is mooi, maar de bijkomende onzekerheid is vreselijk..

Ja, daar ben ik het helemaal mee eens..

[Meinita]

Die onzekerheid laat je ook dingen doen die je niet wil doen. Ik heb menig relatie verpest door mijn onzekerheid over de ander.

[duivelaartje]

Morgen is er een slaapfeestje samen met mn beste vriendinnetjes. Maar ik kan eigenlijk niet en ik wil ook niet, verdomme. Naar een musical gaan is stiekem veel leuker. Maar straks hebben ze de grootste lol zonder mij.

Agh, hier kan ik niet tegen...

Het is één groot toneelstuk, slechts enkele spelers hebben door dat het een spel is, dat het zo niet hoort te zijn, dat zij niet langer in dit stuk willen spelen, dat het nep is. De andere spelers lopen met een bord voor hun kop, gaan zo op in hun spel dat ze niet meer weten wat nou de echte werkelijkheid is.
Het heeft geen zin, ze zullen het nooit inzien. En daarom kunnen de eerste spelers maar het beste van het toneel aflopen en hun eigen pad kiezen.

Waarom doe ik toch steeds mn best, waarom denk ik toch telkens weer dat het misschien wel beter zal gaan. Neen, mijn vader verandert niet. Hij blijft roepen naar de buitenwereld dat wij zo'n perfect gezinnetje zijn, de veilige thuisbasis, waar verdriet en vreugde mag zijn. Neeneenee! Ik voel me niet veilig, ik kan hier niet mezelf zijn, te hard lachen mag niet, huilen of boos zijn mag ook niet. Je hebt het over erkenning, dat is niet alleen erkenning naar míj toe, maar ook naar de buitenwereld.

Mijn tante en nichtje zijn lief, kon ik maar bij hen wonen. Bij hen kan je zijn, mag je zijn, is alles oke. Ze praten, ze luisteren, ze schreeuwen, ze lachen, ze huilen samen. Ze hebben het zwaar gehad, maar de manier waarop zij ermee omgaan nu is fantastisch. En nee, iedereen denkt dat bij ons alles perfect is, geen geruzie, communicatie tussen ouders en kinderen. Whahahaha, laat me niet lachen, ik praat nooit met mn pa en dat wíl ik ook niet meer.

En dus, wil ik zo ziek worden, net zo lang afvallen tot mensen eens gaan zíen dat het bij ons niet goed gaat, dat ook de buitenwereld ervan weet, dat ik misschien wat minder alleen kom te staan.

Brakend zat ik net weer boven de wc, na een klein eetbuitje om te kúnnen braken. Ik zou willen schreeuwen, tegen mn tante, mn nichtje, de buitenwereld, zie het dan! Het lukt me niet, pas als ik alleen ben, in het toilet, komt mijn gegil eruit. Wrong, veryvery wrong, maar het is eventjes de enige manier die voor nu in mijn mogelijkheden ligt, misschien ook wel de enige manier die ik op dit moment wíl gebruiken. Een veilige, bekende manier.

Schrijven lucht op, maar ik moet praten, ik moet vertellen. En het huis uit. (Maar dat onbekende, niet weten wat het zal brengen, houdt mij tegen.)

Meinita schreef op 26-12-2006 @ 22:27 :
Liefde is mooi, maar de bijkomende onzekerheid is vreselijk..

Oh, daar ben ik het ook zooo erg mee eens...
Ik wil een berichtje terug!!!

Dat heb ik ook weer... doet geen enkele lift het, duurt het een uur langer voordat ik thuis ben... Pff! Nu ben ik er eindelijk, heerlijk, ben nog nooit zo blij geweest om hier te zijn!

[kroot]

eten bij baas viel erg mee, was wel gezellig. Zijn familie had afgezegd, dus was er alleen een collega van vroeger van hem en ik. Gelukkig. En die man heeft me nu ook nog eens net thuis afgezet. Wel veel gegeten. Enorme lap vlees, ik eet normaal onwijs weinig vlees. Maarja mijn baas weet van mijn es, dus ik durfde het niet te laten staan. Toen we even alleen waren, zei hij dat ik goed had gegeten voor mijn doen, en dat ik het er niet uit moest gaan gooien. Heb ik ook niet gedaan. Al best lang niet, gelukkig.
Morgen weer kerststallententoonstelling. Zal ik nu eens eerder uit mijn bed komen dan de afgelopen dagen?

Zo, ik ben vroeg op omdat mijn tv straks komt. Nu hoop ik dat hij dan ook echt vroeg komt en niet pas laat, zodat ik dus voor niets mijn warme bedje uit ben gegaan.
Haha, het bleek net dat ik gisteravond vergeten was mijn brood uit de diepvries te halen, dus dat ligt nu boven de verwarming nog de ontdooien . Naja, ik heb de tijd .
Ergens is het ook wel lekker zo vroeg op, ik moet eigenlijk ook veel leren en op deze manier heb ik nog wel echt een héle dag . Ik weet alleen dat het vanavond niet zo vroeg gaat worden, maar dat maakt niet uit, want ik weet dat het leuk gaat worden vanavond . Ik heb er echt zin in!!

[Meinita]

lise_smiles schreef op 27-12-2006 @ 00:43 :
Oh, daar ben ik het ook zooo erg mee eens...
Ik wil een berichtje terug!!!

Dat heb ik ook weer... doet geen enkele lift het, duurt het een uur langer voordat ik thuis ben... Pff! Nu ben ik er eindelijk, heerlijk, ben nog nooit zo blij geweest om hier te zijn!

Ik begrijp je beter dan je denkt Ik zit elke dag in die vreselijk onzekerheid

Faerie schreef op 26-12-2006 @ 21:55 :
Knuffel! Ik heb het zelf de laatste paar dagen ook erg moeilijk gehad. Was constant aan het huilen. Misschien dat je er niks aan heb wat ik nu zeg, maar probeer leuke dingen te doen. Zo ben ik zelf net lekker wezen uiteten en heb lekker over leuke dingen gepraat en nu gaat het echt een stuk beter!

OT: Ja, gaat beter dus! Uiteten was erg gezellig Leuke dingen doen helpt echt zo! Ik moet wel zeggen dat ik me nog niet helemaal geweldig voel, ik ben toch nog emotioneel enzo. Maar het gaat de goede kant op, geloof ik Nu weer leuk doen, er ligt nog een wereld voor me open

dankje, Ja ik zit heel erg met mijzelf in de knoei.. al zo'n 3 maand. Ik heb helemaal geen zin in leuke dingen. Maar ik ga met mijzelf aan de slag, en dan veranderd dat hopelijk..