Erfenis; rechtvaardig?

[Mariekje*]

Armoed schreef:

Maar dat gegeven is niet gegeven (ik kan ook leuke zinnen maken ) en moet eigenlijk wel present zijn om een goed beeld te vormen van de situatie. Als het armere kind zich in de nesten heeft gewerkt door onverantwoordelijk gedrag zoals gokken, drinken, drugs etc. dan is het scenario wellicht anders dan wanneer het kind een congenitale chronische afwijking heeft en voor de operatie 20.000 euro moest neertellen.

Klopt.

Maar in de positie dat we spreken over miljoenen, lijkt me dat weinig verschil maken. Zelfs al zou een kind van miljonairs zelf een operatie hebben bekostigt, dan vind ik dat vooralsnog geen reden om het geld anders te verdelen dan 50/50. Maargoed dit beredeneer ik dan ook wel erg vanuit mijn eigen situatie. Enkel wanneer ik bijv. kort voor het overlijden van mijn ouders een dure auto kado zou hebben gekregen, en mijn broers niet, zou dit bijv. reden zijn om het testament dusdanig te veranderen dat het bedrag van de auto van mijn erfenis wordt afgetrokken zijnde 'Reeds ontvangen'. Omdat ik anders een dubbele portie zou vangen.

[VeGs]

arPos schreef:

als het je echt om de meest zielige gaat, waarom haal je er dan zowiezo geen zwerfkinders mee van de straat?

Jij hebt duidelijk heel goed gelezen wat er staat.

Ik zou bij een efgenis altijd 50/50, ook als iemand schulden heeft die de eigen stomme schuld zijn; ook als iemand kleine schulden heeft waar mee te leven is buiten zijn schuld.
Maar mocht iemand wegens ernstige ziekte zulke grote schulden hebben dat hij bijvoorbeeld zijn huis uitgeschopt zou worden, zou ik als ouder wel helpen als ik het geld kan missen, maar dan zou ik dat bij leven doen. Als het andere kind er moeite mee heeft dat dat als gevolg heeft dat er meer geld naar zijn broer/zus gaat, is dat heel kut voor hem. Mijn geld en ik bepaal wat ik er mee doe en ik laat m'n kind ook niet zijn huis uitzetten. Eventueel kun je er met de erfenis dan alsnog rekening mee houden, maar dat is afhankelijk van hoeveel geld er dan nog te verdelen is.
Maar nu praat je over extreme uitzonderingssituaties en bovendien meer relevant in een situatie waarbij je nog leeft.

Natuurlijk probeer je geld, aandacht, liefde zo eerlijk mogelijk te verdelen, maar dat kan toch nooit 100% eerlijk. Maar soms vraagt een situatie nou eenmaal een andere aanpak dan het uitgangspunt dat alles 100% verdeeld moet worden. Ik vind het niet realistisch om alles krampachtig 50/50 te blijven verdelen.Ik zie het al voor me dat ik sommige kinderen minder geld moet geven bij de erfenis omdat ze meer geld gekost hebben toen ze jonger waren en dat niet eerlijk is voor de ander.

Zwerfkinderen zijn sowieso een rare vergelijking, want daar heb je geen emotionele band mee.

[Warsocket]

Als beide kinderen hebben gekozen voor die levensstijl dan zou ik het 50/50 verdelen.

Stel dat ze beide een ggoed idee hadden en een bedrijf opzetten en de ene dus aan de grond zit en en de andere het goed heeft terwijl ze beide niets onbezonnen gedaan hebben zou ik de arme meer geven.

HIer thuis heeft mijn pa mij ook wel eens verteld dat ie een hekel had aan het feit dat ijn oma alles op de cent gelijk verdeelde. Hij zei dat ie liever had gehad dat ze het aan zijn broer had gegeven omdat die het meer nodig had

[arPos]

VeGs schreef:

Natuurlijk probeer je geld, aandacht, liefde zo eerlijk mogelijk te verdelen, maar dat kan toch nooit 100% eerlijk. Maar soms vraagt een situatie nou eenmaal een andere aanpak dan het uitgangspunt dat alles 100% verdeeld moet worden. Ik vind het niet realistisch om alles krampachtig 50/50 te blijven verdelen.Ik zie het al voor me dat ik sommige kinderen minder geld moet geven bij de erfenis omdat ze meer geld gekost hebben toen ze jonger waren en dat niet eerlijk is voor de ander.

Zwerfkinderen zijn sowieso een rare vergelijking, want daar heb je geen emotionele band mee.

hmm, jawel ik zie een erfenis niet als een puur recht van de nabestaande maar als een extra buiten het persoonlijk leven van het kind, mocht er te verdelen zijn dan en principé 50/50.
in geval van een operatie (daar begon ik niet over) zou ik allang voor mijn dood dat geld uitgegeven hebben, als het acuut nodig mocht zijn dan vertrouw ik mijn kinderen erop een goed familielid te zijn, dat is niet te verzekeren maar wel een essentieel onderdeel van het leven voor mij, als de familierelaties dusdanig kapot zijn dat zoiets niet plaatsvind kan je het wat mij betreft veel beter besteden.

goed dat jij zoiets wegveegt als: je hebt geen emotionele band met zwerfkinderen, want ik zou zeggen dat bij zo'n familiesfeer die emotionele band er ook niet is en het geld dus beter besteed kan worden.

Warsocket schreef:

HIer thuis heeft mijn pa mij ook wel eens verteld dat ie een hekel had aan het feit dat ijn oma alles op de cent gelijk verdeelde. Hij zei dat ie liever had gehad dat ze het aan zijn broer had gegeven omdat die het meer nodig had

Wat hield hem tegen het zelf te geven

[Changshan]

arPos schreef:

Wat hield hem tegen het zelf te geven

Ik denk dat 'ie bedoelt dat ze nog tijdens haar leven alles eerlijk verdeelde. Het zou haar waarschijnlijk kwetsen als z'n pa al meteen onder haar neus het geld herverdeelt.

[VeGs]

arPos schreef:

goed dat jij zoiets wegveegt als: je hebt geen emotionele band met zwerfkinderen, want ik zou zeggen dat bij zo'n familiesfeer die emotionele band er ook niet is en het geld dus beter besteed kan worden.

Dat er geen emotionele band tussen broers hoeft te bestaan, neemt toch niet weg dat er een emotionele band tussen ouder en kind bestaat? Als jouw kinderen om wat voor reden dan ook ruzie met elkaar hebben, maar jij niet met hen, besluit je dan ook om je geld maar aan zwerfkinderen te geven?

[arPos]

Changshan schreef:

Ik denk dat 'ie bedoelt dat ze nog tijdens haar leven alles eerlijk verdeelde. Het zou haar waarschijnlijk kwetsen als z'n pa al meteen onder haar neus het geld herverdeelt.

Ja, dus wat hield hem tegen i.a.w. waarom zou het haar kwetsen als hij dat zou doen.
Ik zou het als ouder juist een enorm mooi gebaar vinden.

VeGs schreef:

Dat er geen emotionele band tussen broers hoeft te bestaan, neemt toch niet weg dat er een emotionele band tussen ouder en kind bestaat? Als jouw kinderen om wat voor reden dan ook ruzie met elkaar hebben, maar jij niet met hen, besluit je dan ook om je geld maar aan zwerfkinderen te geven?

Nee, waar zei ik dat?

Ik zeg dat als er een erfenis is dat dat primair mijn geld zou zijn en ik dat bedrag ook zou kunnen uitgeven, dat ik dat niet doe zou een extra gelukje zijn zijn voor elk van mijn kinderen, maar omdat het een extra bedrag is waar ik geen persoonlijk doel aan heb gesteld horen zij dat buiten berekeningen te houden als ware het geld onbestaand.

ongeacht de situatie moet je dus gewoon tevreden zijn met wat je krijgt en je lot maar vervloeken, in mijn familia is het normaal dat als een ander in de problemen zit je in zo'n situatie als broer of zus ongeacht of je elkaar mag bijspringt.

gebeurt dat niet is dat jammerlijk en is jouw taak als ouder kennelijk mislukt, de eenheid is weg dus waarom zouden ze voor dat soort gedrag überhaupt een extratje verdienen?
moet je anders dat geld in een thrust fund vastzetten tot 1 van de 2 het 'het meest' nodig heeft, alsof je de toekomst kan voorspellen.

andersom ook; als ze het beiden niet nodig hebben omdat ze in de slappe was zitten dan zou ik ook 2 keer nadenken of ik met het compleet (in familiare zin) irrelevante geldbrag niet betere resultaten kan behalen om mijn land/de wereld wat mooier te maken.

[VeGs]

Je stelde dat je geld maar beter aan zwerfkinderen kunt geven, omdat als er problemen zijn tussen kinderen, direct de hele familieband weg is en dat vind ik onzin. Als mn kinderen elkaar niet mogen is dat al pijnlijk genoeg, maar dat staat los van het feit dat ik wel om de kinderen an sich geef en ze daarom geld na laat.

Maar blijkbaar is het voor je niet duidelijk dat ik een erfenis 50/50 zou doen, omdat ik, als een kind echt geld nodig heeft, ik het bij lezen zou doen. Dat staat in m'n eerste post er inderdaad niet duidelijk in, maar zou inmiddels toch duidelijk moeten zijn.

[arPos]

VeGs schreef:

Je stelde dat je geld maar beter aan zwerfkinderen kunt geven, omdat als er problemen zijn tussen kinderen, direct de hele familieband weg is en dat vind ik onzin. Als mn kinderen elkaar niet mogen is dat al pijnlijk genoeg, maar dat staat los van het feit dat ik wel om de kinderen an sich geef en ze daarom geld na laat.

mwao ik vind dat je als broer en/of zus het grondrecht hebt elkaar het leven zuur te maken, maar als het om levensbedreigende situaties gaat dan hoor je als familielid in te grijpen.

de familie op zich zie ik als 1 samenstelling waarin ouders de verbindende factor zijn, ook ben ik het niet met je eens dat je geld na laat omdat je om je kinderen geeft, het is duidelijk dat je om je kinderen geeft of je nu wel of niet kan/wil nalaten, dit weerspiegeld voor mij exact het vreemde aan het zien van een erfenis als primair recht.
de erfenis is niet geld van de kinderen, het is geld van degene die het nalaat en het kind heeft het 'geluk' dat hij iets krijgt.

Maar blijkbaar is het voor je niet duidelijk dat ik een erfenis 50/50 zou doen, omdat ik, als een kind echt geld nodig heeft, ik het bij leven zou doen. Dat staat in m'n eerste post er inderdaad niet duidelijk in, maar zou inmiddels toch duidelijk moeten zijn.

hm, jawel

[botervleug]

Ouders moeten het lekker snel opmaken of aan een goed doel schenken, aangezien:
de eerste het niet nodig heeft en
de tweede er niet mee kan omgaan.

Laat ze maar ruzie maken over hoe paps en mams onder de grond moeten/verbrand moeten worden ipv over geld.

[botervleug]

Als ik toch moest kiezen zou de rijke het krijgen. Die kan er tenminste nog wat mee. De arme zou het uitgeven en dan weer arm zijn.

[AzN]

Das wel 'n heel extreme visie, maar ieder z'n eigen mening .

Ik denk eerder dat 't rijke kind er minder nuttige dingen mee gaat doen dan 't arme kind, omdat rijke mensen meestal al alles bezitten wat ze zich wensen en zelfs leven in overvloed, zeg maar. Daarnaast, waarom zou je per definitie weer arm worden als je je geld hebt uitgegeven? Je geldvermogen daalt en de waarde van je bezittingen stijgt, dus per saldo word je er niet armer van.

Ik dacht er al niet meer aan, maar wilde toch even reageren .

[botervleug]

Hoe vaak zie je niet dat mensen wat geld winnen of krijgen, er een auto voor kopen en wat andere dingetjes, nog wat meer kopen, ineens in afbetalingsregelingen zitten, rood staan voor ze het weten, de auto niet meer kunnen rijden vanwege te hoge brandstofprijzen en dan terug bij af zijn. Spullen zijn namelijk aanzienlijk minder waard als ze eenmaal 2e hands zijn.

De rijke zou het kunnen investeren en zo de economie en dus ons allen weer verder helpen, of het evenzogoed uitgeven net als de arme, of aan een goed doel schenken zonder er een probleem aan over te houden.

Waarom is dat de rijke het zo krijgen extreem? juist dat de arme alles maar mag hebben is extreem. waar heeft hij/zij dat aan verdient? is een erfenis niets meer dan een zieligheidstoeslag?