Ik durf het niet meer uitmaken

[Brizia]

Ik heb vorige maand een zware operatie gehad, waarbij mijn leven aan een zijden draadje heeft gehangen. Ik ben nu goed hersteld en ik voel me beter dan ooit tevoren. Na zo'n ervaring wil ik nog maar 1 ding: genieten van mijn leven! Voor mijn operatie had ik al 9 maand een relatie met mijn vriend. Ik had voor de operatie al ernstige twijfels, omdat ik helemaaal niet meer verliefd op hem was, maar dacht dat het door de stress kwam van die operatie.

Tijdens die moeilijke periode in het ziekenhuis is hij constant bij mij geweest. Hij heeft mij gigantisch veel geholpen, waardoor ik het nu niet meer durf uitmaken. Het gaat gewoon zoveel ellende meebrengen. Mijn ouders gaan razend zijn omdat hij zoveel voor mij heeft gedaan en zij zien hem al als de ideale schoonzoon waar ik mee ga trouwen. Hijzelf is vrij geobsedeerd door mij en gaat er helemaal kapot van zijn. Ik voel mij echter helemaal niet gelukkig bij mijn relatie (wat ook al voor mijn operatie zo was), hij verstikt mij continu. Ik wil single zijn en kunnen doen en laten wat ik wil.

Overigens ben ik halsoverkop verliefd geworden op iemand anders. Het is waarschijnlijk een bevlieging, maar het voelt gewoon zo geweldig. Ik heb geen zin om mezelf constant tegen te houden omdat ik een relatie heb. Ik ben veel te jong ( 18 ) om mij nu al definitief te settelen. Vrij zijn is wat ik wil.

Wat zouden jullie doen in mijn plaats? Alle tips zijn welkom.

[blauw engeltje]

uitmaken, uiteraard.
je ouders willen joù gelukkig zien, niet je (toekomstige) ex. jíj bent en blijft het belangrijkste voor hen. en jij wil ook jezelf gelukkig zien, believe me.

jouw geluk staat voor jou boven dat van hem, da's het uitgangspunt. jij mag niet je hele leven ongelukkig zijn om te voorkomen dat hij een paar maanden een dipje heeft omdat jij het met hem hebt uitgemaakt hé. checks and balances baby, checks and balances!

[blauw engeltje]

ohw: ik lees net dat je nog maar negen maanden samen bent: dan geldt m'n vorige post zéker.
ik had gelezen dat je negen maanden erg ziek bent geweest - als hij negen maanden dag in dag uit naast je bed had gezeten had het nog iets moeilijker geweest misschien, maar hij is maar gedurende een relatief korte periode eigenlijk je steun en toeverlaat geweest... wie zou dat niet gedaan hebben voor z'n liefje?




... kies voor jezelf!!

[WolterB]

Uitmaken. Kies voor jezelf en niet voor je omgeving, want als jij ongelukkig gaat zijn in je realtie is er iets niet goed

Het is heel simpel: denk je dat hij er gelukkig van wordt als jij bij hem blijft terwijl je je daar echt niet goed bij voelt? Nee toch? Dus klaar, uitmaken is het enige wat overblijft...

[Mobius]

Brizia schreef:

Na zo'n ervaring wil ik nog maar 1 ding: genieten van mijn leven!

Brizia schreef:

Ik ben veel te jong ( 18 ) om mij nu al definitief te settelen. Vrij zijn is wat ik wil.

Je maakt het me wel heel erg makkelijk natuurlijk. Genieten van je leven = doen wat je wil. Je geeft al aan wat je wil dus dat is wat je moet doen. Obsessie is overigens nooit goed, daar moet je mee uitkijken, want types (vooral jongens) die op een ongezonde manier door je geobsedeerd raken kunnen vaak gekke dingen gaan doen. Pak het tactvol aan en zorg dat je het op een gezonde manier uitmaakt.

Uitmaken natuurlijk. Maak hem duidelijk dat je het ontzettend waardeert dat hij er zo voor je was, maar dat een relatie met hem hebben voor jou niet meer werkt.

[I C U]

Misschien wil je het niet nog eens horen, maar: uitmaken! Dat is het enige wat je kan doen in zo'n situatie. Je moet voor jezelf kiezen! Obsessies zijn ongezond en je ouders hebben vrij weinig te schaften met jouw liefdesleven.

Maak hem duidelijk wat er bij jou speelt en waarom je écht niet met hem verder wil.

[Pluis]

zoals de rest al zegt, kies voor jezelf!
denk het eens andersom in, zou jij willen dat jouw vriend alleen maar bij jou bleef, omdat hij je zo dankbaar is voor alle steun?
niet meer gek op iemand zijn betekent écht dat het over is, zelfs als dat betekent dat het moeilijk gaat worden.

[remy476]

Wat men al zegt: maak het uit.

Als jij je niet gelukkig voelt is je leven ellende, je moet niet doen wat anderen willen maar wat jij wilt.

[wup]

Zoals hierboven al gezegd. En ik vind dat je hem ook best kan zeggen dat je juist door alle drama hebt ontdekt dat je meer wilt.

[remy476]

wup schreef:

Zoals hierboven al gezegd. En ik vind dat je hem ook best kan zeggen dat je juist door alle drama hebt ontdekt dat je meer wilt.

precies, dat je het nu door alle omstandigheden zeker weet (bevestiging).

[Brizia]

Uitmaken is inderdaad de enige oplossing... ik heb gewoon zoveel schrik om hem na al wat hij heeft gedaan voor mij, gewoon aan de kant te zetten. Ik ga het wel niet plots doen, maar ik ben hem aan het voorbereiden (omdat hij ook zo obsessief is). Ik heb hem al gezegd dat ik eraan dacht en dat hij al mijn slechte eigenschappen eens moet opschrijven enz, zodat zijn ideaalbeeld van mij doorprikt wordt.

[ILUsion]

Brizia schreef:

Uitmaken is inderdaad de enige oplossing... ik heb gewoon zoveel schrik om hem na al wat hij heeft gedaan voor mij, gewoon aan de kant te zetten. Ik ga het wel niet plots doen, maar ik ben hem aan het voorbereiden (omdat hij ook zo obsessief is). Ik heb hem al gezegd dat ik eraan dacht en dat hij al mijn slechte eigenschappen eens moet opschrijven enz, zodat zijn ideaalbeeld van mij doorprikt wordt.

Je hoeft hem ook niet zomaar aan de kant te zetten, wie zegt dat het einde van een relatie het einde van een vriendschap betekent?

[Brizia]

ILUsion schreef:

Je hoeft hem ook niet zomaar aan de kant te zetten, wie zegt dat het einde van een relatie het einde van een vriendschap betekent?

Daar gaat hij de eerste maanden (jaren?) geen genoegen mee scheppen omdat hij zo geobsedeerd is en misschien is het dan wel beter voor hem dat we elkaar even niet zien, anders geraakt hij er volgens mij nooit over.

[ILUsion]

Brizia schreef:

Daar gaat hij de eerste maanden (jaren?) geen genoegen mee scheppen omdat hij zo geobsedeerd is en misschien is het dan wel beter voor hem dat we elkaar even niet zien, anders geraakt hij er volgens mij nooit over.

Als je hem bruusk afbreekt, vrees ik eigenlijk dat je daarmee ook een vriendschap om zeep kunt helpen. Als hij geen genoegen neemt met vriendschap, kan je nog altijd zo ver gaan, lijkt mij. Minder met hem omgaan is geen slecht gedacht; maar ik zou het ook een beetje ondankbaar vinden als mijn (hypothetische) vriendin het zou uitmaken en me niet meer wilt zien.

Als je je niet goed voelt in een relatie, moet je het uitmaken. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar daarmee ook vriendschap verbreken (hoe cliché dat ook mag lijken), vind ik wat ver gaan als er niets 'meer' aan de hand is dan gewoon wat uitgekeken op hem.

[REETSJ]

Je moet natuurlijk doen wat goed is voor jou, maar hou alsjeblieft wel rekening met zijn gevoelens. Ik ken namelijk iemand die een tijdje geleden in dezelfde situatie zat maar dan in de rol van jou 'vriendje'.
Heel veel sterkte in ieder geval.

[Iduna]

Hou hem niet aan het lijntje. Hij heeft goed voor je gezorgd toen je ziek was, maar je bent hem niets verschuldigd. Je zou hem juist een gunst doen, door het uit te maken (ook al zou hij dat niet meteen inzien natuurlijk). Wie wil nu met iemand die niks meer voor je voelt? Probeer duidelijk te zijn, maar niet bot/gevoelloos.

ILUsion schreef:

Als je je niet goed voelt in een relatie, moet je het uitmaken. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar daarmee ook vriendschap verbreken (hoe cliché dat ook mag lijken), vind ik wat ver gaan als er niets 'meer' aan de hand is dan gewoon wat uitgekeken op hem.

De ander heeft nog wel gevoelens en het is niet gemakkelijk om die zomaar uit te schakelen voor een vriendschap. Misschien geeft het hem ook nog valse hoop. Bovendien is haar vriend wat obsessief naar haar toe, dan lijkt het me het best om echt afstand te nemen.

[JustADreamer]

ILUsion schreef:

Als je je niet goed voelt in een relatie, moet je het uitmaken. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar daarmee ook vriendschap verbreken (hoe cliché dat ook mag lijken), vind ik wat ver gaan als er niets 'meer' aan de hand is dan gewoon wat uitgekeken op hem.

Het werkt maar zelden hoor, vriendschap na een relatie... Het is meestal het excuus ter verzachting van de pijn, 'maar we kunnen toch vrienden blijven?'. Ik heb het nog niet echt meegemaakt dat het werkte, in ieder geval zeker lange termijn niet.

[I C U]

ILUsion schreef:

Als je je niet goed voelt in een relatie, moet je het uitmaken. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar daarmee ook vriendschap verbreken (hoe cliché dat ook mag lijken), vind ik wat ver gaan als er niets 'meer' aan de hand is dan gewoon wat uitgekeken op hem.

Vriendschap na een relatie is niet realistisch, denk ik. Vooral omdat de een vaak wel verder wil, de ander eigenlijk niet. Elkaar blijven zien geeft de een hoop en niet de kans om er overheen te komen. Er zal (veel) tijd overheen moeten gaan voordat je weer normaal met elkaar om kunt gaan.

JustADreamer schreef:

Het werkt maar zelden hoor, vriendschap na een relatie... Het is meestal het excuus ter verzachting van de pijn, 'maar we kunnen toch vrienden blijven?'. Ik heb het nog niet echt meegemaakt dat het werkte, in ieder geval zeker lange termijn niet.

Het kan wel, maar het kost een heleboel moeite en één van de twee moet heel standvastig zijn in wat er wel en niet kan. Als je dat niet duidelijk hebt, wordt het een chaos. Mijn ex en ik hebben ook maandenlang lopen chaoten om een manier te zoeken waarop het ging werken (we moesten wel namelijk, we zijn collega's en hebben voor een groot deel dezelfde vriendengroep), maar na drie maanden ging het stukken beter en nu, een half jaar later, heeft hij een nieuwe vriendin en ik een nieuwe vriend en kunnen we relaxt met elkaar omgaan.
We hebben vanaf het begin gezegd: dit gaat alleen werken als we elkaar of nooit meer zien of 'gewoon' vrienden blijven. We hebben voor dat tweede gekozen en ons daaraan gehouden.

Dus het kan. Maar makkelijk is het niet. En het werkt ook lang niet altijd en er is altijd één van de twee die het erger vindt dan de ander, dus je gaat elkaar geheid pijn doen.

[ILUsion]

JustADreamer schreef:

Het werkt maar zelden hoor, vriendschap na een relatie... Het is meestal het excuus ter verzachting van de pijn, 'maar we kunnen toch vrienden blijven?'. Ik heb het nog niet echt meegemaakt dat het werkte, in ieder geval zeker lange termijn niet.

Dat het niet altijd werkt, vind ik zeker geen excuus om direct maar gewoon het vriendje de vuilbak in te smijten. Persoonlijk vind ik dat de gemakkelijkheidsoplossing, waarmee je naar mijn mening gewoon mee aangeeft dat je echt niets meer van hem moet weten, dat je hem niet apprecieert voor wat hij voor je gedaan heeft.

Ik ga er 100% mee akkoord dat na het uitmaken zeker een bepaalde barriere moet zijn, dat je duidelijk afstand moet nemen van elkaar, maar dat dat niet in de weg moet staan om daarna weer gewoon met elkaar om te gaan. Maargoed, ik ben zeker geen expert op dat vlak.

ILUsion schreef:

Dat het niet altijd werkt, vind ik zeker geen excuus om direct maar gewoon het vriendje de vuilbak in te smijten. Persoonlijk vind ik dat de gemakkelijkheidsoplossing, waarmee je naar mijn mening gewoon mee aangeeft dat je echt niets meer van hem moet weten, dat je hem niet apprecieert voor wat hij voor je gedaan heeft.

Dat is in zekere zin waar; uitmaken ontslaat je niet van de verantwoordelijkheid om toch nog enige interesse te tonen in de ander. Het wordt alleen vaak gezegd dat je 'voor jezelf moet kiezen' en dat de ander zichzelf maar moet redden. Dat is wel waar, en daar ben ik het op zich wel mee eens, maar sommige dingen mogen ook wel in stapjes (zoals in mijn geval, na een lange relatie en samenwonen - dan kan je niet ineens zeggen 'zoek het maar uit' en de deur achter je dicht gooien. Althans, ik kan dat niet.)
Je bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk, maar dat is iets anders dan de ander maar in de steek laten.

En ik heb al zoveel goedbedoelde adviezen gehoord van mensen die het nog nooit meegemaakt hadden en dachten dat zij de wijsheid in pacht hadden - nou, dus niet [frustratie] . Er is geen handboek voor het verbreken van een relatie.

[I C U]

ILUsion schreef:

Dat het niet altijd werkt, vind ik zeker geen excuus om direct maar gewoon het vriendje de vuilbak in te smijten. Persoonlijk vind ik dat de gemakkelijkheidsoplossing, waarmee je naar mijn mening gewoon mee aangeeft dat je echt niets meer van hem moet weten, dat je hem niet apprecieert voor wat hij voor je gedaan heeft.

Ik ga er 100% mee akkoord dat na het uitmaken zeker een bepaalde barriere moet zijn, dat je duidelijk afstand moet nemen van elkaar, maar dat dat niet in de weg moet staan om daarna weer gewoon met elkaar om te gaan. Maargoed, ik ben zeker geen expert op dat vlak.

Hm, ik snap zeker wel wat je bedoelt en ik ben het zeker met je eens (en met Krummeltje) dat je in sommige gevallen niet zomaar in één klap alle contacten kan verbreken. Zo simpel is het leven niet.

Maar het is mijns inziens wel heel belangrijk om duidelijk te zijn over het hoe en waarom en als er contact blijft, duidelijke grenzen aan geven. Daarnaast hangt het er natuurlijk vanaf. Als ik degene ben die de relatie beëindigd, laat ik het al dan niet contact hebben meestal in het midden. Als de ander daar aan toe is of dat wil, is contact prima mogelijk. Als ik degene ben die 'achterblijft', zit ik in een hoekje m'n wonden te likken en duurt het lang voordat ik weer zover ben

Edit: al is elke situatie natuurlijk weer anders, maar zo is mijn ervaring tot nu toe.

[ILUsion]

Krummeltje schreef:

Dat is in zekere zin waar; uitmaken ontslaat je niet van de verantwoordelijkheid om toch nog enige interesse te tonen in de ander. Het wordt alleen vaak gezegd dat je 'voor jezelf moet kiezen' en dat de ander zichzelf maar moet redden. Dat is wel waar, en daar ben ik het op zich wel mee eens, maar sommige dingen mogen ook wel in stapjes (zoals in mijn geval, na een lange relatie en samenwonen - dan kan je niet ineens zeggen 'zoek het maar uit' en de deur achter je dicht gooien. Althans, ik kan dat niet.)
Je bent niet verantwoordelijk voor andermans geluk, maar dat is iets anders dan de ander maar in de steek laten.

En ik heb al zoveel goedbedoelde adviezen gehoord van mensen die het nog nooit meegemaakt hadden en dachten dat zij de wijsheid in pacht hadden - nou, dus niet [frustratie] . Er is geen handboek voor het verbreken van een relatie.

Goh, ik zou het niet verantwoordelijkheid noemen om interesse te hebben in iemand. Ik zie dat eerder als een soort van beleefdheid, als je op het einde van een relatie de andere in de kou buitenstampt, dan zou ik mezelf vragen stellen of al de rest gewoon eigenlijk geen leugen was. En ik denk ook dat geen enkele persoon die ooit echt om iemand gegeven heeft, zomaar de deur achter zich dicht kan trekken (of toch niet zonder zelf ook met pijn in het hart te zitten, maar het kan natuurlijk wel dat dat de enige optie is).

In geen geval ben je verantwoordelijk voor het geluk van de ander; het enige dat je kan doen, is natuurlijk de breuk zo clean mogelijk houden; om het op een volwassen manier met elkaar te bespreken. Maar spijtiggenoeg is er inderdaad geen perfecte manier om een relatie te stoppen; er zijn vreselijke manieren, er zijn barslechte manieren en er zijn 'niet zo'n slechte' manieren. Maar een (echt) goede manier om een relatie te stoppen, neen; die bestaat niet. In de meeste gevallen zal (minstens) een van de twee zoals I C U al zegt, zijn wonden moeten likken; en het is op zo'n moment dat ik voor mezelf dan ook vaak een vreselijke break-up omzet in de onmogelijkheid om nog bevriend te zijn; terwijl dat met een propere break-up wel de standaardmanier is voor mezelf.

@ I C U: iedereen is daar natuurlijk anders in, maar ik vind jouw manier ook gewoon getuigen van respect voor de andere (dus in de classificatie 'niet zo slecht'). Duidelijke afspraken zijn zeker nodig, maar eigenlijk is dat in een relatie ook soms nodig.

Mja je kunt ook gewoon onderscheid maken tussen vrienden zijn en vriendschappelijk doen. Mijn eerste ex en ik wilden ook vrienden blijven, gewoon omdat dat eigenlijk ook al was waarom onze relatie altijd zo leuk was - omdat we zulke goede vrienden waren, maar omdat er nog te veel frustratie en verdriet omheen zat, is dat heel moeilijk gebleken. Maar we komen elkaar wel met enige regelmaat tegen en spreken elkaar daarnaast regelmatig op msn, en dan doen we gewoon vriendschappelijk. Ik ga al heel lang niet meer met mijn problemen naar hem toe, maar ik weet wel dat mocht ik hem nodig hebben, hij er voor me is. En andersom, ik ben bij tijd en wijle nog steeds de enige aan wie hij bepaalde dingen vertelt. Maar we gaan nooit meer iets met z'n tweeën doen ofzo.

[Artemist]

Dat hij je verstikt wil toch nog niet direct zeggen dat je het uit moet maken? Beter lijkt me dit eerst eens te bespreken en te kijken of er een mogelijkheid is waarbij hij je minder 'verstikt' zonder dat het gelijk uit hoeft?

Het klinkt alsof je (wellicht mede of geheel) door die verstikking je gevoelens voor hem bent kwijtgeraakt (+ verliefdheid gaat sowieso over, als je het alleen voor de kick van verliefdheid doet kun je dat beter meteen vantevoren zeggen). Als je dat eindeloos laat voortduren en het niet aankaart is het logisch dat het je alleen maar meer dwars gaat zitten.

Maar om dan maar lekker makkelijk naar iemand anders over te springen lijkt me niet de beste oplossing.

Als je het er nou over hebt en hij kan/wil zich niet aanpassen is het nog een ander verhaal.
En als je een relatie an sich als verstikkend ervaart zie ik ook geen reden om met een ander verder te gaan

[blauw engeltje]

Artemist schreef:

Dat hij je verstikt wil toch nog niet direct zeggen dat je het uit moet maken? Beter lijkt me dit eerst eens te bespreken en te kijken of er een mogelijkheid is waarbij hij je minder 'verstikt' zonder dat het gelijk uit hoeft?

Het klinkt alsof je (wellicht mede of geheel) door die verstikking je gevoelens voor hem bent kwijtgeraakt (+ verliefdheid gaat sowieso over, als je het alleen voor de kick van verliefdheid doet kun je dat beter meteen vantevoren zeggen). Als je dat eindeloos laat voortduren en het niet aankaart is het logisch dat het je alleen maar meer dwars gaat zitten.

Maar om dan maar lekker makkelijk naar iemand anders over te springen lijkt me niet de beste oplossing.

Als je het er nou over hebt en hij kan/wil zich niet aanpassen is het nog een ander verhaal.
En als je een relatie an sich als verstikkend ervaart zie ik ook geen reden om met een ander verder te gaan

sorry, maar persoonlijk zie ik geen enkele reden waarom ze het persé met hem zou moeten blijven proberen hoor ze twijfelt al zo lang, en ze geeft duidelijk aan dat ze niet meer verliefd is op hem. MY GOD waarom zou ze in godsnaam op haar achttien al moeten genoegen nemen met een relatie waar blijkbaar gewoon geen toekomst inzit? hij verstikt haar zo dat ze er gewoon genoeg van heeft. Ze zegt dat ze gelukkig wil zijn - en dat is ze duidelijk niet als ze bij hem is.
En waarom insinueer je dat een andere relatie ook verstikkend zou zijn?? slaagt toch helemaal nergens op...





ohja, én verliefdheid gaat niét "sowieso" over hoor, en al zéker niet op je achttien en na negen maanden al bah, je doet alsof het normaal is dat je ongelukkig bent in een relatie, en dat ze niet beter mag verwachten

[Volk]

Artemist schreef:

Dat hij je verstikt wil toch nog niet direct zeggen dat je het uit moet maken? Beter lijkt me dit eerst eens te bespreken en te kijken of er een mogelijkheid is waarbij hij je minder 'verstikt' zonder dat het gelijk uit hoeft?

Het klinkt alsof je (wellicht mede of geheel) door die verstikking je gevoelens voor hem bent kwijtgeraakt (+ verliefdheid gaat sowieso over, als je het alleen voor de kick van verliefdheid doet kun je dat beter meteen vantevoren zeggen). Als je dat eindeloos laat voortduren en het niet aankaart is het logisch dat het je alleen maar meer dwars gaat zitten.

Maar om dan maar lekker makkelijk naar iemand anders over te springen lijkt me niet de beste oplossing.

Als je het er nou over hebt en hij kan/wil zich niet aanpassen is het nog een ander verhaal.
En als je een relatie an sich als verstikkend ervaart zie ik ook geen reden om met een ander verder te gaan

Als ze zich zo vroeg in een relatie je al zo verstikt voelt zie ik niet in waarom ze het zou blijven proberen terwijl ze eigenlijk al weet wat ze wil. Een toekomst waarin ze vrij is om te doen en laten wat ze wil. Ze wil single zijn. Dan kan ze het toch beter uitmaken denk ik. Vooral omdat ze deze gevoelens al een lange tijd heeft en ze nog niet zo lang een relatie hebben.

@ Brizia: Je kunt nog altijd tegen je vriend zeggen dat als hij echt van je houdt hij je gelukkig laat zijn zonder hem. Doet hij dat niet dan houdt hij niet van je maar is hij een egoïst, wat weer een goede reden is om hem niet te zien. Natuurlijk moet je het wel wat mooier zeggen dan ik hier nu doe. Maar het kan een goede hulp zijn om iemand te laten beseffen dat ze je niet moeten lastigvallen, hoe geobsedeerd ze ook zijn.

[ILUsion]

Volk schreef:

Je kunt nog altijd tegen je vriend zeggen dat als hij echt van je houdt hij je gelukkig laat zijn zonder hem. Doet hij dat niet dan houdt hij niet van je maar is hij een egoïst, wat weer een goede reden is om hem niet te zien.

Als je zo met iemand omgaat die je graag gezien hebt, vind ik dat dat gewoon getuigt dat je zelf egoïstisch omgaat met hem. In een relatie draait het nog steeds om twee personen, ook bij het uitmaken. Als je de ander zelf op zo'n manier behandelt, stel ik me serieuze vragen of je ooit wel iets voor hem gevoeld zou hebben. Ik weet niet of je dat beseft, maar als je zoiets vraagt aan de ander: 'doe (iets) voor me als je van me houdt', dan zit je zelf serieus op een verkeerd spoor (uit ervaring weet ik dat daartegenover dan staat 'ik hoef helemaal niets voor jou te doen' en dan zit er iets mis in die relatie). Als je echt van hem gehouden hebt, doe je zoiets niet; dan ben je gewoon zelf een egoïst (en is hij je beter kwijt dan rijk, ook al zal hij dat misschien het eerste moment niet beseffen).

Kijk, ik ben het hier met iedereen eens dat je die relatie moet stopzetten, maar alsjeblieft houd wat rekening met zijn gevoelens. Ik kan enkel veronderstellen dat hij het ook zwaar had toen zij in het ziekenhuis lag. Dat is geen reden om je in die relatie gevangen te laten houden, maar ik vind dat wel een extra reden om hem wel te tonen dat je zijn steun al die tijd geapprecieerd hebt (en dat doe je volgens mij niet door hem gewoon een schot onder zijn kont te geven, hem verplichtingen op te leggen, of samen in die relatie te blijven; maar door er samen met hem op een volwassen manier eens over te praten).

[miekmuis]

ILUsion schreef:

Als je zo met iemand omgaat die je graag gezien hebt, vind ik dat dat gewoon getuigt dat je zelf egoïstisch omgaat met hem. In een relatie draait het nog steeds om twee personen, ook bij het uitmaken. Als je de ander zelf op zo'n manier behandelt, stel ik me serieuze vragen of je ooit wel iets voor hem gevoeld zou hebben. Ik weet niet of je dat beseft, maar als je zoiets vraagt aan de ander: 'doe (iets) voor me als je van me houdt', dan zit je zelf serieus op een verkeerd spoor (uit ervaring weet ik dat daartegenover dan staat 'ik hoef helemaal niets voor jou te doen' en dan zit er iets mis in die relatie). Als je echt van hem gehouden hebt, doe je zoiets niet; dan ben je gewoon zelf een egoïst (en is hij je beter kwijt dan rijk, ook al zal hij dat misschien het eerste moment niet beseffen).

Kijk, ik ben het hier met iedereen eens dat je die relatie moet stopzetten, maar alsjeblieft houd wat rekening met zijn gevoelens. Ik kan enkel veronderstellen dat hij het ook zwaar had toen zij in het ziekenhuis lag. Dat is geen reden om je in die relatie gevangen te laten houden, maar ik vind dat wel een extra reden om hem wel te tonen dat je zijn steun al die tijd geapprecieerd hebt (en dat doe je volgens mij niet door hem gewoon een schot onder zijn kont te geven, hem verplichtingen op te leggen, of samen in die relatie te blijven; maar door er samen met hem op een volwassen manier eens over te praten).

Pff wat een overtrokken reactie zeg. Dit meisje heeft de nodige ervaring met haar vriend en is bang dat hij obsessief gedrag gaat vertonen bij een breuk. Het is in het belang van beide partijen dat dat niet gaan gebeuren en als je dat met een dergelijk verzoek kunt voorkomen, wat is dan het grote probleem? Dat ze niet genoeg van hem houdt? Nee dat doet ze ook niet en dus wil ze het uitmaken. Lijkt me haar goed recht.

[Brizia]

Ik heb in het verleden al vaak met hem over zijn gedrag gepraat, maar het haalde niks uit. Op een bepaald moment was ik het gewoon kotsbeu, na die operatie verlangde ik ook nog eens dubbel zo hard naar vrijheid. Ik heb het ondertussen uitgemaakt. Het contact is voorlopig verbroken, hij neemt het weer op als hij erover is/ dat wilt en er zeker van is dat het niet uit valse hoop is. Bij hem blijven puur om hem gelukkig te zien was ook niet eerlijk geweest.

[blauw engeltje]

ik ben blij voor jou dat je deze stap gezet hebt meissie



en hoe zit het nu met die andere jongen?? *benieuwd!*