heb jij een "psychische stoornis" ? (of hoe je dat netjes zegt)

[Redhair]

Inderdaad. In Amerika bijvoorbeeld is het doodnormaal om bij een psycholoog te lopen, dat vind ik best erg.

[Droomvlucht]

Ik word zelf ook moe van al die etiketjes die ik opgeplakt krijg.
Alleen soms is het wel zo, dat je zonder niet de juiste behandeling kan vinden. Dat ze het etiketje plakken omdat je gewoon niet zonder hokjes kan binnen de hulpverlening.

Ik zie mezelf ook los van al die plakkers.
Ik weet wat mijn problemen zijn, en die hoeven voor mij niet perse een naam te hebben.

Er is er maar 1 waar ik wel "waarde aan hecht" (bedoel niet dat ik het geweldig vind, uiteraard niet) en dat is de dissociatieve stoornis. Omdat het heel moeilijk is een fatsoenlijke behandelaar te vinden als je die diagnose niet officeel gesteld hebt. Dan beland je van de borderline behandelaar in de assertiviteitstraining en van de behandeling van een angstoornis in een onderzoek naar schizofrenie "want ja, ze hoort toch stemmen?"

[Inanis]

ik ben een samenhangsel van stoornissen. ze zorgen samen voor balans

[coopergirl]

Droomvlucht schreef:

Ik word zelf ook moe van al die etiketjes die ik opgeplakt krijg.
Alleen soms is het wel zo, dat je zonder niet de juiste behandeling kan vinden. Dat ze het etiketje plakken omdat je gewoon niet zonder hokjes kan binnen de hulpverlening.

Ik zie mezelf ook los van al die plakkers.
Ik weet wat mijn problemen zijn, en die hoeven voor mij niet perse een naam te hebben.

Er is er maar 1 waar ik wel "waarde aan hecht" (bedoel niet dat ik het geweldig vind, uiteraard niet) en dat is de dissociatieve stoornis. Omdat het heel moeilijk is een fatsoenlijke behandelaar te vinden als je die diagnose niet officeel gesteld hebt. Dan beland je van de borderline behandelaar in de assertiviteitstraining en van de behandeling van een angstoornis in een onderzoek naar schizofrenie "want ja, ze hoort toch stemmen?"

Het is wel een moeilijk etiket omdat er zoveel verschillende zienswijzen bestaan over DIS. Ik hoop dat er binnen nu en snel een gedegen behandeling zal ontstaan waar je baat bij hebt.

Ik ben alleen een beetje hyper actief en ik heb af en toe zenuwtrekkingen (ofzoiets, iets dat je opeens bibbert zonder dat je het koud hebt).
Ik weet niet of het psychische stoornis is, maarja

Andijvie schreef:

Ik vraag me inderdaad ook wel eens af of we niet te ver doordraven; mensen kunnen soms niet meer zonder medicatie in de samenleving functioneren, terwijl heel veel mensen in die samenleving ook die medicatie nodig hebben.. misschien kunnen veel mensen niet goed functioneren omdat de samenleving zelf gewoon niet goed in elkaar zit (misschien te hoge eisen stelt). Ik ben er wel bang voor dat mensen straks pas 'normaal' zijn als ze medicatie slikken, bijvoorbeeld, de omgekeerde wereld dus...

Aan de ene kant snap ik wel wat je bedoeld, maar ik denk dat veel mensen die medicatie wel nodig hebben. Nu weet je waarschijnlijk wel dat mijn beeld van medicatiegebruik wat gekleurd is, maar ik moet er toch niet aan denken dat ze mijn bewoners van de medicatie af zouden halen. Of de maatschappij nou zijn eisen aanpast of niet, sommige dingen blijven hoe dan ook 'onwenselijk', of het nou voor de maatschappij is of voor de persoon zelf.
Dan zouden sommigen chronisch constant depressief zijn, of constant in een psychose rondlopen of dergelijke, met alle gevolgen van dien. Andere mensen lastig vallen, de hele dag gillend rondlopen. Mensen schrikken gewoon van sommige dingen, worden er bang voor, vinden het vervelend of wat dan ook. En de hele dag denken dat je beter maar niet kan leven lijkt me nou ook niet iets waarvoor je wilt kiezen. Voor anderen, maar ook voor hen is het fijn dat er medicatie is gevonden.
Werd je vroeger misschien wel verbannen, nu kun je vaak op een bepaalde manier nog wel deel uit maken van de maatschappij.

Maar ik denk wel dat er vaak te snel medicatie wordt voorgeschreven. Zo vertelde een vriendin van me laatst dat bij het overlijden van haar moeder haar huisarts haar meteen medicatie wou voorschrijven, nog voor ze er naar gevraagd had. Zo heel slecht lijkt het me niet om flink te rouwen in zo'n situatie.
En mensen met een depressie zijn niet altijd hun leven lang depressief. Ik ben er dan voor om die personen voor een korte tijd te laten gebruiken, om even weer op te laden, maar dan moet er ook gekeken worden naar een aanpak ofzo. Alleen maar medicatie gebruiken is lang niet altijd de beste oplossing.

@ Droomvlucht: Misschien kan je contact opnemen met het Centrum Psychotraumahulpverlening http://www.traumahulp.com/ Ik weet toevallig dat zij ook behandelen bij DIS. Ik neem toch aan dat zij de connecties hebben waar jij wellicht wat aan hebt? (ik hoop dat dit niet onder reclame valt, anders kan iemand het misschien even aanpassen?)

[sweetie_87]

Inanis schreef:

ik ben een samenhangsel van stoornissen. ze zorgen samen voor balans

ontopic
Genderdysfoor... maar dat is geen psychische stoornis.
Verder heb ik mezelf ooit verdacht van borderline achtige trekjes en een psych zei vroeger dat ik Pdd-trekjes had ofzo en gebrek aan concentratie... maar uiteindelijk ben ik op een aparte manier toch nog een vrij normaal meisje denk ik

[Droomvlucht]

coopergirl schreef:

Het is wel een moeilijk etiket omdat er zoveel verschillende zienswijzen bestaan over DIS. Ik hoop dat er binnen nu en snel een gedegen behandeling zal ontstaan waar je baat bij hebt.

Offtopic: Dankjewel. Het is een stuk moeilijker dan ik gehoopt had. Vooral door de reden die jij aandraagt. Op dit moment zit er weer wat schot in de zaak en wordt ik hoogstwaarschijnlijk door mijn therapeute doorverwezen naar een klinische opname met ervaring in DIS (en gerelateerde traumaproblematiek). Maar nu is er toch weer een psychiater die me liever in een angststoornis behandeling heeft. Terwijl de andere psychiater me daar juist niet wilde hebben. Binnen 1 praktijk dus al 3 man die een verschil in visie hebben.

En in hoeverre heb jij iets te zeggen over die behandeling dan? Ik neem toch aan dat je zelf ook wel een stukje inspraak hebt?

[Rob]

Andijvie schreef:

Ik vraag me inderdaad ook wel eens af of we niet te ver doordraven; mensen kunnen soms niet meer zonder medicatie in de samenleving functioneren, terwijl heel veel mensen in die samenleving ook die medicatie nodig hebben.. misschien kunnen veel mensen niet goed functioneren omdat de samenleving zelf gewoon niet goed in elkaar zit (misschien te hoge eisen stelt). Ik ben er wel bang voor dat mensen straks pas 'normaal' zijn als ze medicatie slikken, bijvoorbeeld, de omgekeerde wereld dus...

Ben ik wel met je eens, ja. Ergens zie ik 't juist zo dat iemand te snel als "abnormaal" bestempeld wordt. Er hoeft maar één dingetje niet te kloppen, of je zou al een stoornis hebben.
Tuurlijk, sommige mensen hebben wel degelijk wat, maar heeft iedereen die 'afwijkend gedrag' vertoond per definitie een stoornis?

't Ligt misschien aan mij, maar ik krijg wel 't idee dat dat wel zo is en dat iemand te snel een label met een stoornis krijgt terwijl er eigenlijk helemaal niets aan de hand is.

[Droomvlucht]

Nala schreef:

En in hoeverre heb jij iets te zeggen over die behandeling dan? Ik neem toch aan dat je zelf ook wel een stukje inspraak hebt?

Was aan mij gericht neem ik aan?

Ik heb mijn voorkeur wel aangegeven ja..
En zonder motivatie zullen ze me helemaal niet aannemen.
Dus ik denk dat ik er nog wel iets in in te brengen heb.

Ik zit alleen heel erg met het probleem dat ik eigenlijk niet zoveel opties meer over heb, dus als ik m'n kont tegen de krib gooi, het mezelf alleen maar nog moeilijker maak.

Ja Droomvlucht, dat was inderdaad aan jou gericht
Want normaal gesproken is de mening van de persoon zelf ook belangrijk. Je kan als psychiater of therapeut een hoop plannen en ideeën hebben, maar de persoon zelf moet het er wel mee eens zijn. Vandaar dat ik het ook had over jouw inspraak. Dat je inderdaad duidelijk aangeeft wat je zelf wilt en waarvan jij het idee hebt dat het het beste is voor jou. Het kan inderdaad gebeuren dat er dingen in je behandeling zijn waar je het nut niet van in ziet maar dat je dat toch moet doen, maar in the end is het wel jouw behandeling.

En ik bedoelde ook niet je kont tegen de krib gooien, maar gewoon even heel duidelijk maken wat je zelf wil zodat ze dat mee kunnen nemen in de beslissing.

Lijkt me niet handig hoor, allemaal... Succes!

[Droomvlucht]

Ik vatte je reply ook verkeerd op, ik moet eens beter lezen

Ik probeer wel zeker mijn mening te geven. Ik denk alleen dat ik maandag ook erg beduusd was van alle info die op me afkwam. Ik heb sowieso nog een gesprek over wat er besproken is in het team.

[Was]

RammsteinRulez schreef:

ikzelf niet, al verdenk ik mezelf af en toe van de een of de andere stoornis....hypochonder misschien?

nee hoor, k mankeer niets!

en jullie? wat brengt jullie op het psychologie gedeelte van s.com?
zelf een psychisch probleem/stoornis/syndroom? familie ermee?
gewoon interesse?

vroeg ik me zo af...

Ik lees hier al een tijdje mee.

Ik heb 2 jaar geleden (ongeveer... ik ben het alweer vergeten wanneer ik precies de diagnose kreeg) de diagnose Schizofrenie van het paranoide type gekregen.

[Pruts0r]

Ik heb Asperger

Ik heb een ik-verveel-me-dus-ga-ik-tijd-verspillen-op-internet stoornis

[Skilly]

Ik praat als ik alleen ben tegen mezelf.

[Inanis]

mijn verpleegkundige denkt dat ik neurotisch ben

Skilly schreef:

Ik praat als ik alleen ben tegen mezelf.

[sweetie_87]

mijn psych zegt dat ik ADHD- achtige trekjes heb... nooit achter mezelf gezocht eigelijk

[Inanis]

adhd is zo breed.. is ie er niet wat specifieker in?

[sweetie_87]

Inanis schreef:

adhd is zo breed.. is ie er niet wat specifieker in?

Jah ik zou impulsieve trekjes hebben, druk in me hoofd, met veel dingne tegelijkertijd bezig en snel me bek opentrekken als ik het er niet mee eens ben (weet niet of dat met adhd te maken heeft..)

[Inanis]

sweetie_87 schreef:

Jah ik zou impulsieve trekjes hebben, druk in me hoofd, met veel dingne tegelijkertijd bezig en snel me bek opentrekken als ik het er niet mee eens ben (weet niet of dat met adhd te maken heeft..)

eerder met je vrouwelijke kant denk ik
tis denk k een kwestie van balans vinden, wat makkelijker gezegd dan gedaan is.

[sweetie_87]

Inanis schreef:

eerder met je vrouwelijke kant denk ik

wat bedoel je

[Inanis]

vrouwen zijn vaak met van alles tegelijk bezig en geven maar al te graag hun mening zonder van te voren te overwegen of t wel zo verstandig is.

toen k klein was was k zo bijdehand, heel direct, meeste mensen vonden me moeilijk irritant en dachten dat ik aandachtsgeil was. toch had t weinig met mannelijk ego te maken. die is nooit zo overheersend geweest, vooral door de manier waarop mijn ma me opvoedde. beschermd en altijd oog hebbend op het goede.
toch zorgt uiteindelijk de mannelijke stabiliteit en rationaliteit ervoor dat dat ego en de lust naar macht (in wat voor vorm dan ook) geen groot obstakel hoeven zijn. waar de emotie van de vrouw nauwelijks ontkoombaar is.

[sweetie_87]

offtopic: misschien iets voor topic Kinderfoto's @ de kantine

[Inanis]

hmm nee, k haal m gewoon weg

[sweetie_87]

dan snapt niemand mijn opmerking meer xD

[Inanis]

achja die komen hier toch zo'n beetje alleen maar om neer te zetten wat voor hippe stoornis ze hebben

[Maanmeisje]

Op m'n 16e gaf de GGZ me de diagnose PDD-NOS en boderline in ontwikkeling.
Toen ik 18 was ben ik nog een keer getest, de PDD is toen verworpen omdat de symptonen meer voortkwamen uit de situatie toendertijd dan uit mezelf (zoiets was het ongeveer, ik snap die rapporten niet zo goed )
Nu ben ik 'alleen maar' een borderliner.

[Maanmeisje]

Inanis schreef:

achja die komen hier toch zo'n beetje alleen maar om neer te zetten wat voor hippe stoornis ze hebben

Ik vind het echt lomp wat je zegt. Sowieso vind ik het merendeel van je posts in dit topic niet gepast. Je zit hier nu eenmaal in het deelforum Psychologie en in dit betreffende topic is het al helemaal logisch dat mensen 'neerzetten wat voor hippe stoornis ze hebben'. Ik vind het helemaal geen probleem dat je verteld hoe je erover denkt maar een andere manier zou ik fijner vinden.

Bovendien vind ik er persoonlijk helemaal niets mis mee een stempel te hebben, zolang je het maar niet als excuus gebruikt en er niet constant mee te koop loopt. Dat de gekheid in je hoofd een naam heeft kan veel rust bieden en maakt het vaak makkelijker dingen te accepteren.

[Inanis]

k bedoelde dat velen alleen maar snel iets posten en er niet veel meer over vertellen.. noch geinteresseerd zijn in anderen

[yuck fou]

Zelf heb ik geen last van stoornissen maar mijn ex is autistisch, mijn neefje heeft een ernstige vorm van ADHD, mijn vriend is een aantal jaren depressief geweest en een paar familieleden studeren psychologie. Zo ben ik hier eigenlijk vanzelf beland. Interesse in de belevingswereld van anderen op dit gebied denk ik. Daarbij is een deel van mijn studie ontwikkelingspsychologie.

[Hanc]

Inanis schreef:

het ontbreken van dat geweten zorgt voor chaotisch denken.
je kunt immers extreme of vage besluiten (spontaan) nemen zonder erbij te hoeven twijfelen ivb met ethiek/moraliteit.
het is eigenlijk een geestelijke staat van grote vrijheid. de enige beletting die kan opkomen is een lak of teveel aan motivatie.

maar waarom een chaotisch brein willen? gewoon met je gedachten weg van het grotere plaatje.. impulsief bezig zijn, geen spijt en geen afhankelijkheid van de mening van anderen.

maarja de nadelen.. vriendschappen zijn moeilijk, je kan ontsporen en zoals een ander al zei een gevaar worden voor jezelf en anderen. (en in dat geval heb je een grote kans dat je achter slot en grendel komt met een hoop geestslopende middelen, you name it)

nee, t past niet in het plaatje van een geweldige wereld zonder oorlog en haat.
wel past het in het plaatje van een vrije geest en een wereld voor jezelf.

Wat jij schrijft is precies op mij van toepassing.

[Nijn*]

Fijn dat je herkenning hebt gevonden Hanc, maar deze reactie was geen up van twee jaar waard.